Xisulfo II de Friúl

Xisulfo II (... – circa 610) foi un duque longobardo, duque do Friúl desde o 590 ata o 610 aproximadamente.

Modelo:BiografíaXisulfo II de Friúl

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacementoséculo VI Editar o valor en Wikidata
Morte611 (Gregoriano) Editar o valor en Wikidata
Causa da mortemorto en combate Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónaristócrata Editar o valor en Wikidata
Outro
TítuloDuque de Friúl (década de 590–década de 610) Editar o valor en Wikidata
FamiliaGausos Editar o valor en Wikidata
CónxuxeRomilda of Friuli Editar o valor en Wikidata
FillosAcca of Friuli, Geila von Friaul, Caco de Friul, Tasón de Friúl, Grimoaldo I de Benevento, Radoaldo de Benevento Editar o valor en Wikidata
PaiXisulfo I de Friúl Editar o valor en Wikidata
IrmánsGrasulfo II de Friúl Editar o valor en Wikidata

WikiTree: Friuli-45

Traxectoria

editar

Inicialmente oposto ao rei Axilulfo, no 603 reconciliouse co soberano. Intervén nas cuestións relativas ao patriarcado de Aquileia, instituído daquela polo Cisma tricapitolino. No 607 o patriarcado foi dividido entre dous patriarcas: un, adherido ao cisma, ligado aos longobardos e o outro, que vivía en Grado, próximo aos bizantinos e fiel a Roma. Xisulfo sostén a elección a patriarca do tricapitolino Xoán en oposición ao católico Candidiano.

Aos poucos anos, probabelmente no 610, Xisulfo debeu afronta unha invasión dos ávaros. Malia o grande valor amosado en batalla, segundo Paulo Diácono, o encontro volveuse a favor dos invasores, numericamente superiores.

O duque de Friúl, Xisulfo, afrontouno audazmente cos longobardos que puido reunir; mais, malia combateren con grande coraxe, poucos contra unha inmensa multitude, foi rodeado por todas partes e morto con case todos os seus
Paulo Diácono, Historia Langobardorum, IV, 37Gisulfus Foroiulanus dux cum Langobardis, quos habere poterat, audacter occurrit; sed quamvis forti animositate contra inmensam multitudinem bellum cum paucis gereret, undique tamen circumseptus, cum omnibus pene suis extinctus est

A capital do ducado, Cividale, con todo, resistiu, pero caeu pouco despois a causa da traizón da muller de Xisulfo, Romilda. Desta tivera oito fillos: catro homes (Caccón e Tasón, Radoaldo e Grimoaldo) e catro mulleres (Appa, Gaila e outras dúas das que Paulo Diácono non lle sabía os nomes).

Fontes

editar