Xacobe II de Inglaterra
Xacobe II e VII, nado o 14 de outubro de 1633, e finado o 16 de setembro de 1701, foi rei de Inglaterra e Irlanda como Xacobe II e Escocia como Xacobe VII,[1] dende o 6 de febreiro de 1685 até que foi deposto pola Revolución Gloriosa de 1688. Foi o derradeiro monarca católico de Inglaterra, Escocia e Irlanda.
| Xacobe II de Inglaterra | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 14 de outubro de 1633 |
| Lugar de nacemento | Londres |
| Falecemento | 5 de setembro de 1701 |
| Lugar de falecemento | Saint-Germain-en-Laye |
| Causa | hemorraxia cerebral |
| Soterrado | Castelo de Windsor |
| Nacionalidade | Reino de Escocia e Reino de Inglaterra |
| Relixión | Igrexa católica |
| Ocupación | político, traficante de escravos, monarca e monarca |
| Pai | Carlos I de Inglaterra |
| Nai | Henriqueta María de Francia |
| Cónxuxe | Ana Hyde e Maria de Módena |
| Fillos | María II de Inglaterra, Ana de Gran Bretaña, James Francis Edward Stuart, Luísa Maria Stuart, James Stuart, Duke of Cambridge, Henrietta FitzJames, James Fitzjames, Duque de Berwick, Henry FitzJames, Isabel Stuart (1676-1681), Charles Stuart, Duke of Cambridge, Charles Stuart, Duke of Cambridge, Edgar, Duque de Cambridge, Charles Stuart, Duke of Kendal, Charlotte Maria Stuart, Henrietta Stuart, Catherine Stuart, Arabella Fitzjames, child1 Stuart, Catherine Laura Stuart, child2 Stuart, Elizabeth Stuart, child3 Stuart, child4 Stuart, child5 Stuart, Catherine Sheffield, Duchess of Buckingham and Normanby, James Darnley e Charles Darnley |
| Irmáns | Henriqueta Ana de Inglaterra, Maria Henrietta Stuart, Isabel Stuart da Grã-Bretanha, Ana de Inglaterra (1637–1640), Carlos II de Inglaterra e Henrique Stuart, Duque de Gloucester |
| Premios | membro da Royal Society e Orde da Xarreteira |
| Na rede | |
   | |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
O segundo fillo sobrevivente de Carlos I, ascendeu ó trono despois da morte do seu irmán, Carlos II. Os membros da elite política protestante sospeitaban del por ser pro-francés, pro-católico e por desexar converterse en monarca absoluto. Cando tivo un herdeiro católico, os nobres animaron ó seu sobriño protestante Guillerme de Orange a realizar unha invasión militar dende as Provincias Unidas, o cal faría na Revolución Gloriosa de 1688. Xacobe abandonou Inglaterra (e así considerouse que abdicara).[2] Foi substituído pola súa filla máis vella protestante, María e polo seu marido Guillerme de Orange. Xacobe levou a cabo un serio intento de recuperar a coro cando chegou a Irlanda en 1689. Despois da derrota das forzas xacobitas na batalla do Boyne en xullo de 1690, Xacobe regresou a Francia. Viviu o resto da súa vida como un pretendente ó trono na corte do seu curmán e aliado Luís XIV.
Véxase tamén Editar
Outros artigos Editar
Notas Editar
- ↑ "No. 2009". The London Gazette: 1. 16 de febreiro de 1684.
- ↑ The Convention Parliament of England deemed James to have abdicated on 11 December 1688, and the Parliament of Scotland declared him to have forfeited the throne on 11 April 1689.