Willy Mairesse

Carreira na Fórmula 1
Nacionalidade Bélxica Bélxica
Anos en activo 5 (19601963, 1965)
Escudería(s) Ferrari, ENB, Lotus, Scuderia Centro Sud
Grandes Premios disputados 13 (12 saídas)
Campionatos 0
Vitorias 0
Podios 1
Pole positions 0
Voltas rápidas 0
Primeiro GP Gran Premio de Bélxica de 1960
Derradeiro GP Gran Premio de Bélxica de 1965


Willy Mairesse nado o 1 de outubro de 1928 e finado o 9 de setembro de 1969 foi un piloto de Fórmula 1 e pilto de coches deportivos de Bélxica. Participou en 13 Grandes Premios do Campionato do Mundo, debutou o 19 de xuño de 1960. Logrou un podio e anotou un total de sete puntos de campionato. Suicidouse nunha habitación de hotel en Ostend logo dunha lesión nas 24 Horas de Le Mans de 1968 que forzou o final da súa carreira.[1]

Peter Revson describiu unha vez a vehemencia de Mairesse antes dunha carreira en Spa, Bélxica. Revson mirou ao seu coche e viu o rostro de Mairesse, "engurrado", cellas engurradas, ollos case inclinados e a súa cor cambiada. "Era case como mirar ao diaño."[2]

Coches deportivos editar

Mairesse conseguiu o terceiro lugar no Gran Premio de Monza en xuño de 1959. Conducindo unha Ferrari, detrás de Alfonso Thiele 3 Carlo Mario Abate, ambos tamén en Ferraris.[3] Mairesse e Mike Parkes de Inglaterra terminaron segundos detrás de Phil Hill e Olivier Gendebien nas 24 Horas de Le Mans de 1961. Pilotando un Ferrari, Mairesse e Parkes tamén eclipsaron o rexistro anterior de Le Mans, cubrindo 4.4338´570 km.[4] Nas 12 Horas de Sebring de 1963 Mairesse e Nino Vacarella colocáronse segundos detrás de Ludovico Scarfiotti e John Surtees. Ambos equipos conduciron Ferraris.[5] Surtees e Mairesse gañaron os 1000 km d Nürburgring pilotando un Ferrari 250P. Posteriormente, Surtees e Mairesse encabezaron 15 horas das primeiras 18 horas das 24 Horas de Le Mans de 1963 antes de que o coche incendiásese mentres conducía Mairesse. Mairesse escapou ileso. Scarfiotti e Lorenzo Bandini gañaron no circuíto francés onde Christian Heins tivo un accidente mortal. Mairesse e Surtees retiráronse logo dun incendio no motor.[6] Un mozo traballador alemán da Cruz Vermella morreu en agosto de 1963 cando a roda dun Ferrari pilotado por Mairesse saíu despedida cando o seu coche envorcou. Guenther Schneider, de 19 anos, foi atropelado por unha roda voladora durante a carreira do Gran Premio de Alemaña en Nürburgring.[7] Mairesse triunfou no Gran Premio de Angola de 1964, disputado en Luanda. A súa velocidade media foi de 128,747 quilómetros por hora.[8] Mairesse levou un Ferrari 250 LM ao primeiro lugar no Gran Premio de Spa en maio de 1965. Completou a carreira en 2 horas, 29 minutos e 45´7 segundos. Promediou 126´29 segundos.[9] Mairesse e Jean Beurlys de Francia terminaron terceiros nas 24 Horas de Le Mans de 1965. Masten Gregory e Jochen Rindt gañaron as 24 Horas de Le Mans de 1965. Mairesse e Beurlys terminaron terceiros nun Ferrari 275 GTB que gañou a categoría GT no seu debut en Le Mans.[10] En abril de 1966, Surtees e Parkes gañaron a carreira dos 1.000 quilómetros de Monza. Mairesse e Herbert Mueller de Suíza chegaron en terceiro lugar nun coche deportivo Ford, dúas voltas atrás.[11] En maio Mairesse e Mueller lograron á vitoria na Targa Florio, conducindo un Porsche Carrera 6. A choiva causou un desgaste considerable xa que só trece dos setenta participantes iniciais terminaron a carreira.[12] Mairesse e Beurlys volveron levar un Ferrari ao terceiro lugar nas 24 Horas de Le Mans de 1967. Este evento foi gañado polo equipo americano de Dan Gurney e A.J. Foyt.[13]

Fórmula Un editar

Mairesse foi terceiro no Gran Premio de Europa, Gran Premio de Italia de 1960. Esta foi a penúltima carreira do Campionato do Mundo de Fórmula Un de 1960 disputado no Autodromo Nazionale Monza, gañou Phil Hill con Richie Ginther segundo, e Mairesse seguinte, a unha volta por detrás.[14] Mairesse cualificou quinto para o Gran Premio de Bélxica de 1962 en Spa, Bélxica. A pole foi gañada por Graham Hill nun BRM.[15] Durante o evento Mairesse e o Lotus de Trevor Taylor loitaron durante máis dunha hora, pasándose e repasandose varias veces cada volta. Mairesse foi animado con entusiasmo por unha multitude entusiasta. Os dous coches marchaban á par a máis de 160 quilómetros por hora na longa curva a esquerda de Blanchimont. O coche de Mairesse derrapou á esquerda, caeu nunha ladeira detrás dunha gabia, e incendiouse logo de voltear encima. Saíu expulsado do seu Ferrari e os seus zapatos e as pernas dos seus pantalóns foron arrincados. Estaba consciente, malia numerosos arañazos, cortes e queimaduras. Mairesse foi montado nunha ambulancia e transportado a un hospital, onde se informou que estaba en boa forma e sen lesións graves. Taylor e Mairesse contactaron antes da tempada no Gran Premio de Bruxelas.[16] Nunha carreira na que só doce de vinte e un participantes terminaron, Mairesse quedou cuarto no Gran Premio de Italia de 1962. Só tiña a lonxitude dun coche por diante de Giancarlo Baghetti.[17]

Fóra da Fórmula Un en 1963, Phil Hill predixo un futuro difícil para o equipo Ferrari. Dixo que había demasiada competencia entre Mairesse e Surtees. Especificamente, comentou que "se enfrontarán o un ao outro tanto que se forzarán a cometer erros".[18] O coche de Mairesse estrelouse durante o Gran Premio de Alemaña de 1963. O Ferrari envorcou varias veces logo de sairse da pista. Trasladárono ao hospital cun brazo roto. O seu compañeiro de equipo, Surtees, gañou a carreira, con Jim Clark segundo nun Lotus.[19]

 
Mairesse en Nürburgring en 1963.

Rexistro de carreiras editar

Resultados Completos na Fórmula Un editar

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Pos. Puntos
1960 Scuderia Ferrari Ferrari Dino 246 Ferrari V6 ARX MON 500 NED BEL
Ret
FRA
Ret
GBR POR ITA
3
USA 15º 4
1961 Equipe Nationale Belge Lotus 18 Climax
4 en liña
MON NED BEL
Ret
NC 0
Team Lotus Lotus 21 FRA
Ret
GBR
Scuderia Ferrari Ferrari 156 Ferrari V6 ALE
Ret
ITA USA
1962 Scuderia Ferrari Ferrari 156 Ferrari V6 NED MON
7
BEL
Ret
FRA GBR ALE ITA
4
USA RSA 14º 3
1963 Scuderia Ferrari Ferrari 156 Ferrari V6 MON
Ret
BEL
Ret
NED FRA GBR ALE
Ret
ITA USA MEX RSA NC 0
1965 Scuderia Centro Sud BRM P57 BRM V8 RSA MON BEL
NTS
FRA GBR NED ALE ITA USA MEX NC 0

Resultados fora do campionato de Fórmula Un editar

(key) (Carreiras en grosa indican pole position) (Carreiras en cursiva indican volta rápida)

Ano Equipo Chasis motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
1961 Equipe Nationale Belge Emeryson Mk2 Maserati L4 LOM GLV PAU BRX
8
VIE AIN
DNA
SYR
11
NAP LON SIL SOL
NCG
KAN DAN MOD FLG OUL LEW VAL RAN NAT RSA
1962 Scuderia Ferrari Ferrari 156 Ferrari V6 CAP BRX
1
LOM LAV GLV PAU AIN INT NAP
1
MAL CLP RMS
NCG
SOL KAN MED DAN OUL MEX RAN NAT
1963 Scuderia Ferrari Ferrari 156 Ferrari V6 LOM GLV PAU IMO
NCG
SYR AIN INT
Ret
ROM SOL KAN MED AUT OUL RAN

Notas editar

  1. "Drivers: Willy Mairesse". Consultado o 3 de xuño de 2009. 
  2. "What Makes Peter Revson Race". Parade Magazine. 12 March 1972. p. 103. 
  3. "2 Drivers Killed In Monza Crash". The New York Times. 29 de xuño de 1959. p. 37. 
  4. "Ferrari Wins at Le Mans". Evening Standard (Uniontown, Pennsylvania). 12 de xuño de 1961. p. 14. 
  5. "Red Italian Cars Blast Race Field". News Journal (Mansfield, Ohio). 24 de marzo de 1963. p. 29. 
  6. "Ferraris Mop-Up at Le Mans, Monopolize First Six Spots". Bennington Banner. 17 de xuño de 1963. p. 6. 
  7. "Boy, 19, Dies of Injuries Suffered at Grand Prix". The New York Times. 7 de agosto de 1963. p. 30. 
  8. "Angola Victor". Mansfield News Journal. 30 de novembro de 1964. p. 15. 
  9. "Belgium Driver Wins Grand Prix of Spa". Mansfield News Journal. 17 de maio de 1965. p. 10. 
  10. "Ford Challenges Collapses at Le Mans". Pacific Stars and Stripes. 22 de xuño de 1965. p. 11. 
  11. "Surtees Comes Back at Monza". Pacific Stars and Stripes. 27 de abril de 1966. p. 20. 
  12. "Leader Crash, Porsche Wins". Syracuse Herald Journal. 9 de maio de 1966. p. 18. 
  13. "Le Mans Is Won By Foyt". Brownsville Herald. 12 June 1967. p. 7. 
  14. "Hill, Driving a Ferrari, Scores By Lap in Grand Prix of Europe". The New York Times. 5 de setembro de 1960. p. 20. 
  15. "Graham Hill Sets Pace in Grand Prix Trial". The New York Times. 17 de xuño de 1962. p. 158. 
  16. "Clark First With Lotus in Belgian Grand". The New York Times. 18 de xuño de 1962. p. 34. 
  17. "Graham Hill Wins At Monza". The New York Times. 17 de setembro de 1962. p. 60. 
  18. "Even Clark Rates Clark Highly". The New York Times. 26 de maio de 1963. p. 168. 
  19. "Surtees Is Victor In German Race". The New York Times. 5 August 1963. p. 44. 

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar