Walther Bothe
Walther Wilhelm Georg Bothe, nado en Oranienburg en 1891 e finado en Heidelberg en 1957, foi un físico, matemático, químico e profesor universitario alemán. Recibiu o Premio Nobel de Física o ano 1954, xunto con Max Born, pola invención do método das coincidencias na ocupación do contador Geiger.
Walther Bothe  | |
|---|---|
 | |
| Nome completo | Walther Wilhelm Georg Bothe |
| Nacemento | 8 de xaneiro de 1891 |
| Lugar de nacemento | Oranienburg |
| Falecemento | 8 de febreiro de 1957 |
| Lugar de falecemento | Heidelberg |
| Nacionalidade | Alemaña |
| Relixión | luteranismo |
| Alma máter | Universidade Humboldt de Berlín e Universidade de Giessen |
| Ocupación | físico, inventor, profesor universitario, químico, matemático e científico nuclear |
| Cónxuxe | Barbara Below |
| Premios | Orde do Mérito das Ciencias e as Artes, Gran Cruz da Orde do Mérito da República Federal de Alemaña, Premio Nobel de Física e Medalla Max Planck |
| Na rede | |
  | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
TraxectoriaEditar
Naceu o 8 de xaneiro de 1891 na cidade alemá de Oranienburg, preto de Berlín. Estudou física, química e matemáticas na Universidade de Berlín onde tivo como profesor a Max Planck, doutorándose no ano 1914. Tras a primeira guerra mundial, onde foi feito prisioneiro polo Imperio Ruso e deportado a Siberia, colaborou con Hans Geiger ao Physikalisch-Technische Reichsanstalt de Berlín.En 1930 foi nomeado profesor da Universidade de Giessen e o 1934 foi director do Instituto de Física da cidade de Heidelberg.
Morreu o 8 de febreiro de 1957 á cidade de Heidelberg.
Procura científicaEditar
Xunto a Hans Geiger descubriu que se unha soa partícula é detectada por dúas ou máis contadores Geiger, a detección será practicamente coincidente no tempo. Usando esta observación construíu o circuíto de coincidencia permitindo que varios contadores en coincidencia determinen o ímpeto angular dunha partícula. Bothe estudou o efecto Compton usando este sistema, así establecendo a análise moderna dos procesos de dispersión e establecendo unha porta lóxica.
En 1930 demostrou, xunto con H. Becker, que mediante o bombardeo do berilio con partículas alfa conseguíase unha radiación penetrante, formada polo que posteriormente James Chadwick denominaría neutróns. En 1943 finalizou o primeiro ciclotrón alemán.
En 1954 foille concedido o Premio Nobel de Física, que compartín con Max Born, pola invención do método das coincidencias no uso do contador Geiger, polo estudo dos radiacións
RecoñecementosEditar
En honor seu nomeouse o asteroide (19178) Walterbothe descuberto o 9 de setembro de 1991 por Freimut Börngen e Lutz D. Schmadel.
Véxase taménEditar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Walther Bothe  |