Tucho Calvo
xornalista e escritor galego
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xuño de 2017.) |
Xosé Benito Calvo Rego, nado en La Guaira (Venezuela) o 17 de novembro de 1954, é un xornalista e escritor galego, coñecido como Tucho Calvo.
-1.jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 17 de decembro de 1954 (69 anos) La Guaira, Venezuela |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | xornalista |
| Lingua | Lingua castelá e lingua galega |
| Obra | |
Obras destacables
| |
   | |
Traxectoria editar
Fillo de pais emigrantes, pasou a súa infancia en Ortigueira. Traballa en La Voz de Galicia dende 1976. En 2002 dirixiu a colección Biblioteca Galega 120 de La Voz de Galicia, e posteriormente as de Autores Galegos en Castelán e a Biblioteca Galega de Clásicos Universais. Tamén é o responsable, xunto con Carmela González Boó, de Biblos Clube de Lectores.
Obra en galego editar
Narrativa editar
- Froito das lembranzas, 1981, Edicións do Cerne, novela.
- Pae s. XXI. No comenzo dunha nova historia da humanidade, 1982, Edicións do Cerne, novela.
- Astra o confín, 1983, Ediciós do Castro, relatos.
- Telúrico, 1997, Espiral Maior, novela.
- Luz de abrente, 1999, Galaxia.
- O xabaril branco, 2000, Ir Indo, novela. Foi traducida ao castelán.[1]
- Corazón entre desertos, 2002, Ir Indo, relatos.
Ensaio editar
- Valentín Paz-Andrade, a memoria do s ulo, 1998, Ediciós do Castro.
Literatura infantil-xuvenil editar
- Viaxe por Trapananda, nas terras que chaman última esperanza, 1996, edición do autor.
- A castaña que chegou a árbore, 2000, Ir Indo.
- Gatipedro, 2002, Kalandraka. Traducida ao castelán por el mesmo.[2]
- Formigas, 2012, Biblos.
- Paxaro de mar e vento, 2012, Biblos.
Edicións editar
- O legado xornalístico de Valentín Paz-Andrade, 1997, La Voz de Galicia.
- Murguía e La Voz de Galicia, 2000, La Voz de Galicia.
- Antón Villar Ponte: 100 artigos, 2003, La Voz de Galicia.
- Carlos Casares: o conto da vida, 2003, La Voz de Galicia. ISBN 84-9757-100-2. Con limiares de Rey Fernández-Latorre e Rubido.
Obras colectivas editar
- Parados, en Traballos premiados no 6º Concurso de Narracións Curtas Modesto R. Figueiredo do Pedrón de Ouro, 1980, Ediciós do Castro.
- A gran novela e outras narracións, 1982, Ediciós do Castro.
- O relato breve. Escolma dunha década (1980-1990), 1990, Galaxia.
- Palabras con fondo, 2001, Fondo Galego de Cooperación e Solidariedade.
- Un futuro para a lingua, 2002, Xunta de Galicia.
- Palabra por palabra. Contos da Policía, 2003, Ir Indo.
- Poetas e narradores nas súas voces. Vol. 2, 2006, Consello da Cultura Galega.
- Os aforismos do riso futurista, 2016, Xerais.
Obra en castelán editar
Literatura infantil-xuvenil editar
- El laberinto de Krochne, 1988, Júcar.
Premios editar
- Terceiro premio do concurso de contos infantís da Agrupación Cultural O Facho no 1977, por Papá Johnny.
- Premio Modesto R. Figueiredo no 1980, por Parados.
- Premio Modesto R. Figueiredo no 1981, por A gran novela.
- Premio Galicia de novela en 1981, por Froito das lembranzas.
- Premio O Meco en 1983.
Notas editar
- ↑ "El jabalí blanco". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 05 de xuño de 2020. Consultado o 2019-10-29.
- ↑ "Gatipedro". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 19 de setembro de 2019. Consultado o 2019-06-21.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Tucho Calvo  |
Bibliografía editar
- Dicionario biográfico de Galicia, T. 3, Ir Indo Edicións, 2011, Vigo.