A Tripla Entente foi unha coalición conformada pola alianza franco-rusa de 1893, a Entente Cordiale franco-británica de 1904 e o acordo anglo-ruso de 1907.

Alianzas militares europeas en 1910. Os aliados da Tripla Entente en verde folla e as Potencias Centrais da Tripla Alianza en verde oliva

Eric J. Hobsbawm, no seu libro Historia do século XX, defínea deste xeito: triplo entente, constituída por Francia, Reino Unido de Gran Bretaña e Irlanda e o Imperio ruso.[1] O Reino de Serbia e Bélxica incorporáronse á tripla entente inmediatamente como consecuencia do ataque austríaco contra Serbia (que, de feito, desencadeou o inicio das hostilidades) e o ataque de Alemaña contra Bélxica.[1]

Póster ruso de 1914 representando á Tripla Entente

A nova potencia mundial, Alemaña, gobernada por Guillerme II de Alemaña, en 1890 conseguiu que tres potencias que tiñan importantes diferenzas entre si, Francia, Reino Unido de Gran Bretaña e Irlanda e o Imperio ruso, aproximásense e terminasen por coligarse como a Aliada Maior Nacionalista para facer fronte á Tripla Alianza do Imperio alemán, o Imperio Austrohúngaro e o Reino de Italia.

A crise definitiva do verán de 1914 demostrou o funcionamento da alianza ao terminar implicando no conflito ás tres potencias signatarias.

As outras unións

editar

Tralo abandono da Tripla Alianza por parte do Reino de Italia en 1915, esta uniríase á Entente polos seus intereses e pola inconformidade que sentía ao non ter garantías nas Potencias Centrais.

Outros aliados

editar
  1. 1,0 1,1 Hobsbawm (2007), p. 30: «Comezou como unha guerra esencialmente europea entre a Tripla Alianza, constituída por Francia, Reino Unido de Gran Bretaña e Irlanda e o Imperio ruso, e os chamados «Imperios Centrais» (Imperio alemán e o Imperio austrohúngaro). O Reino de Serbia e Bélxica incorporáronse inmediatamente ao conflito como consecuencia do ataque austríaco contra a primeira (que, de feito, desencadeou o inicio das hostilidades) e do ataque alemán contra a segunda (que era parte da estratexia de guerra alemá). O Imperio otomán e o Reino de Bulgaria aliñáronse pouco despois xunto ás potencias centrais, mentres que no outro bando a Tripla Alianza deixou paso gradualmente a unha gran coalición. Comprouse a participación do Reino de Italia e tamén tomaron parte no conflito Reino de Grecia, Reino de Romanía e, en menor medida, Portugal. Como cabía esperar, o Imperio do Xapón interveu case de forma inmediata para ocupar posicións alemás no Extremo Oriente e o Pacífico occidental, pero limitou as súas actividades a esa rexión. Os Estados Unidos entraron na guerra en 1917 e a súa intervención ía resultar decisiva.»

Véxase tamén

editar

Outros artigos

editar