Tomás Castellano y Villarroya
Tomás Castellano y Villarroya, nado en Zaragoza o 5 de marzo de 1850 e finado en Madrid o 11 de xuño de 1906,[1] foi un político español, ministro de Ultramar durante a rexencia de María Cristina de Habsburgo-Lorena e de Facenda durante o reinado de Afonso XIII. Destacouse pola súa estreita amizade con Antonio Cánovas del Castillo.[2][1]
.jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 5 de marzo de 1850 Zaragoza, España |
| Morte | 11 de xuño de 1906 (56 anos) Madrid, España |
 Ministro de Economía España | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | político |
| Partido político | Partido Liberal-Conservador |
| Lingua | Lingua castelá |
Traxectoria editar
Traxectoria económica editar
Licenciouse en Filosofía e Letras e conseguiu o doutoramento en Dereito na universidade de Zaragoza.[2] Moi novo comezou, en 1870, a traballar na banca da súa familia, Casa Villarroya-Castellano,[2] orixe do Banco de Aragón (creado en 1910) e tamén do Diario de Zaragoza. Tivo diversos cargos económicos: presidente do consello do Pantano de la Peña e do Pantano de Mezalocha, presidente do primeiro consello integrado pola liña ferroviaria Zaragoza-Canfranc, presidente da Sociedad General Azucarera de España.[3]
Traxectoria política editar
En 1880, comeza a intervir en política, afiliándose ao Partido Conservador;[1] estivo vencellado á bisbarra de Cinco Villas e foi membro da Deputación de Zaragoza de 1878 a 1879 por Ejea de los Caballeros e Borja (Zaragoza). Foi elixido ao Congreso por Zaragoza nas sucesivas eleccións parlamentarias de 1879,[4] 1881 (1.334 votos 3º lugar),[5] en 1884 (1.626 votos, 1 º lugar),[5] en 1886 (1.492 votos, 2º lugar),[6] 1891 (9.938 votos, 1º lugar),[7] 1893 (7.664 votos),[8] 1896 (12.662 votos),[8] 1898 (12.774 votos ),[8] 1899 (8.801 votos),[8] 1901 (7.789 votos, 1ª lugar),[9] 1903 (6.848 votos, 2º lugar)[10] e 1905 (8.536 votos, 1º lugar).[11]
Foi ministro de Ultramar, nos gobernos que presidiron sucesivamente a Antonio Cánovas del Castillo e Marcelo Azcárraga y Palmero entre o 23 de marzo de 1895 e o 4 de outubro de 1897,[12] durante os que tivo que marcar a estratexia no novo conflito en Cuba apoiando a estratexia de Weyler.[13] Tamén foi ministro de Facenda entre o 16 de decembro de 1904 e o 27 de xaneiro de 1905[14] nun gabinete presidido de novo por Azcárraga.
Tamén ocupou o cargo de presidente do Banco de España entre o 11 de decembro de 1903 e o 20 de decembro de 1904;[15] durante o seu mandato conseguiu reducir a masa monetaria cunha política antinflacionista.[16]
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Redacción (11 de xuño de 1906). "Don Tomás Castellano". Heraldo de Madrid (en castelán) (Madrid) (5.677): 1. ISSN 2171-0090.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 García Lasaosa (1977), p. 121
- ↑ Tomás Castellano Villarroya Arquivado 05 de marzo de 2016 en Wayback Machine. a Gran Enciclopedia Aragonesa.
- ↑ García Lasaosa (1977), pp. 122-123
- ↑ 5,0 5,1 García Lasaosa (1977), p. 123
- ↑ García Lasaosa (1977), pp. 124-125
- ↑ García Lasaosa (1977), p. 127
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 García Lasaosa (1977), p. 129
- ↑ García Lasaosa (1977), pp. 130-132
- ↑ García Lasaosa (1977), p. 131
- ↑ García Lasaosa (1977), p. 132
- ↑ Urquijo (2008), p. 442
- ↑ García Lasaosa (1977), p. 133
- ↑ Urquijo (2008), p. 395
- ↑ García Lasaosa (1977), p. 135
- ↑ García Lasaosa (1977), p. 135
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Tomás Castellano y Villarroya  |
Bibliografía editar
- García Lasaosa, José (1977). "Notas para la biografía de Tomás Castellano". Cuadernos de investigación: Geografía e historia 3 (en castelán) (Universidad de Zaragoza: Colegio Universitario de La Rioja) 3 (1-2): 121–136. ISSN 0210-3664.
- Urquijo Goitia, José Ramón (2008). Gobiernos y ministros españoles en la Edad contemporánea (en castelán) (2ª ed.). Madrid: Consejo Superior de Investigaciones Científicas. ISBN 978-84-00-08737-1.
Outros artigos editar
| Predecesor: Buenaventura Abárzuza Ferrer |
Ministerio de Ultramar 1895 - 1897 |
Sucesor: Segismundo Moret |
| Predecesor: José Sánchez Guerra Martínez |
Gobernador do Banco de España decembro 1903 - decembro 1904 |
Sucesor: Manuel Allendesalazar |
| Predecesor: Guillermo Joaquín de Osma Scull |
Ministro de Facenda 1903 - 1904 |
Sucesor: Antonio García Alix |