Teobaldo III de Blois
Teobaldo III de Blois, nado en 1012 e finado en 1089, foi conde de Blois, Meaux e Troyes. Era fillo de Eudes II de Blois e Ermengarda de Auvernia.
| Nome orixinal | (fr) Thibaud III de Blois  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 1012 |
| Morte | 30 de setembro de 1089 (76/77 anos) Épernay, Francia |
| Lugar de sepultura | Épernay |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Francia |
| Actividade | |
| Lingua | Lingua francesa |
| Outro | |
| Título | Count of Blois, Châteaudun and Chartres (en)  (1037–1089) |
| Familia | Casa de Blois (pt) |
| Cónxuxe | Gersende de Maine (pt) Adela de Valois (en) |
| Fillos | Estevo II de Blois (  ) Gersende de Maine (pt) Odo III, Count of Champagne (en) ( ) Adela de Valois (en) Philip of Champagne (en) ( ) Adela de Valois (en) Hugues de Champagne (pt) ( ) Adela de Valois (en) Havise de Guincamp (en) ( ) Adela de Valois (en) |
| Pais | Odón II de Blois e Ermengarde d'Auvergne (en) |
| Irmáns | Stephen II of Troyes (en) e Bertha of Blois (en) |
 | |
 | |
Traxectoria editar
Teobaldo herdou, entre outros, os condados de Blois, Tours, Chartres, Châteaudun e Sancerre, e na Champaña Château-Thierry, Provins e Saint Florentin. O seu irmán Estevo herdou os condados de Meaux, Troyes e Vitry-le-François.
Teobaldo conspirou contra Henrique I, pero foi derrotado en 1044 e tivo que entregar o condado de Tours para recuperar a súa liberdade. A partir de entón, a sede principal da Casa de Blois pasou á Champaña. Teobaldo logrou gañar de novo a confianza real e recuperar a súa influencia. Foi nomeado conde palatino, título que xa conseguira o seu pai, e usou a influencia recuperada para facerse co control da terra que o seu irmán herdara na Champaña e agora eran gobernadas polo seu sobriño Eudes de Champaña. Eudes uniuse máis tarde ao exército de Guillerme I de Inglaterra, participando en Hastings e na posterior ocupación normanda de Inglaterra, converténdose en conde de Aumale e Holderness e casando cunha irmá de Guillerme.
A posición de Teobaldo era considerabelmente poderosa e foi fortalecida anda mis co seu casamento coa filla de Raúl de Valois. A partir de 1074 deixou ao seu fillo Estevo II o control de Blois, Châteaudun e Chartres.
Descendencia editar
Coa súa primeira muller, Xersenda do Maine, filla de Herberto I de Maine, conde de Maine, tivo un fillo: Estevo II de Blois.
Do seu matrimonio con Alix de Crepy, filla de Raúl II de Valois e Adelaida de Bar, naceron tres fillos: Filipe, bispo de Châlons-sur-Marne, Eudes, que herdou posesións na Champaña, en Troyes, e Hugo I de Champaña, primeiro conde da Champaña.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Bouchard, Constance Brittain (2004). "The Kingdom of the Franks to 1108". En Luscombe, David; Riley-Smith, Jonathan. The New Cambridge Medieval History. Vol. 4, Part 2. Cambridge University Press.
- Bradbury, Jim (1992). The Medieval Siege. The Boydell Press.
- Evergates, Theodore, ed. (1999). Aristocratic Women in Medieval France. University of Pennsylvania Press.
- Evergates, Theodore (2007). The Aristocracy in the County of Champagne, 1100-1300. University of Pennsylvania Press.
- Morin, Stéphane (2010). Trégor, Goëlo, Penthièvre. Le pouvoir des Comtes de Bretagne du XIIe au XIIIe siècle (en French). Presses Universitaires de Rennes.
- Weinfurter, Stefan (1999). The Salian Century: Main Currents in an Age of Transition. University of Pennsylvania Press.