Taras Schevchenko
Taras Hryhorovych Shevchenko (Тарас Григорович Шевченко), nado en 1814 e finado en 1861, foi un poeta e pintor ucraíno, fundador da literatura moderna ucraína e dun xeito máis amplo da Ucraína moderna.
| Taras Schevchenko | |
|---|---|
 | |
| Nome completo | Тарас Григорович Шевченко e Тарасъ Григорьевъ Шевченко |
| Alcume | Т. Ш., К. Дармограй e Кобзарь Дармограй |
| Nacemento | 25 de febreiro de 1814 e 9 de marzo de 1814 |
| Moryntsi | |
| Falecemento | 10 de marzo de 1861 e 26 de febreiro de 1861 |
| San Petersburgo | |
| Causa | Cirrose hepática |
| Soterrado | cemiterio Smolensky e Taras Hill |
| Nacionalidade | Imperio Ruso e Ucraína |
| Etnia | Pobo ucraíno |
| Relixión | Igrexa ortodoxa |
| Alma máter | Academia de Artes da Rússia |
| Ocupación | pintor, poeta, antropólogo, artista, escritor, dramaturgo, prosista e etnógrafo |
| Pai | Grygorij I. Shevchenko |
| Nai | Kateryna Y. Boiko |
| Irmáns | Joseph G. Shevchenko, Mykyta G. Shevchenko, Yaryna Boiko e Kateryna G. Krasytska |
| Coñecido/a por | Kobzar |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
TraxectoriaEditar
Naceu no seo dunha familia de servos da vila de Morynzi, preto de Kiev (entón parte de Rusia). Shevchenko quedou orfo aos 11 anos, como de neno amosaba talento para a pintura, acompañou ao seu amo, P. Engelhardt, ás viaxes a Vilnius e San Petersburgo, onde Shevchenko recibiu clases de pintura. Algúns pintures rusos recoñeceron o seu talento e tentaron obter a súa liberdade, que conseguiron en 1838 tras pagar 2500 rublos. Nese ano conseguiu ser aceptado na Academia de Artes no estudo de Karl Briullov. En 1840 publicou a súa primeira colección de poesía, Kobzar, aínda que viña escribindo dende a súa época de servidume. En 1841 apareceu o poema épico Haidamaky. En 1842 publicou unha parte da traxedia Nykyta Hayday e en 1843 completa o drama Nazar Stodolya. Logo do éxito desas obras Shevchenko viaxou por Ucraína e comprobou as duras condicións nas que vivían os seus compatriotas.
O 22 de marzo de 1845 a Academia de Artes concedeulle o título de artista e viaxou de novo á súa terra, onde entrou en contacto con membros da Irmandade dos Santos Cirilo e Metodio, unha sociedade secreta política que avogaba por amplas reformas no seo do Imperio Ruso. Detívose a Shevchenko con outros membros da irmandade o 5 de abril de 1847 tras a prohibición da sociedade, enviado a San Petersburgo e enviado ao exilio en Orenburg (Siberia) coa prohibición de escribir e pintar, tan só puido regresar en 1857, pero ao non poder asentarse en San Petersburgo estableceuse en Nizhnii Novgorod. En maio de 1859 obtivo permiso para ir a Ucraína, arrestado por blasfemia en xullo, ordenouselle vovear a San Petersburgo.
Taras Sevchenko pasou os útimos anos da súa vida escribindo poesía e pintando, pero tras os anos de exilio a súa saúde resentiuse e Shevchenko morreu o 10 de marzo de 1861.
A súa obra converteuse en cántigas populares que cantaba e canta o pobo ucraíno e deu pulo aos novos escritores en lingua ucraína, ata entón considerada por moitos un dialecto do ruso.
Véxase taménEditar
Ligazóns externasEditar
- Taras Shevchenko pinturas.
- Taras Shevchenko Autorretratos. (en inglés)