Wikipedia

Scandinavian Airlines

Scandinavian Airlines, coñecida normalmente como SAS, é a aeroliña nacional de Suecia, Dinamarca e Noruega[1] e trátase da aeroliña máis grande de Escandinavia. SAS é a abreviatura do seu nome completo, Scandinavian Airlines System ou legalmente Scandinavian Airlines System Denmark-Norway-Sweden. Ten a súa sede en Solna, Suecia e opera principalmente nos países escandinavos. Scandinavian Airlines é un dos membros fundadores da Star Alliance.

Scandinavian Airlines System
Scandinavian Airlines logo.svg
IATA
SK		OACI
SAS		Indicativo
SCANDINAVIAN
Fundación1 de agosto de 1946
Plan de voo frecuenteEuroBonus
AlianzaStar Alliance
SubsidiariasScandinavian Airlines Ireland
Frota182
Destinos119
HoldingSAS Group
Eslogan da compañíaWe are travelers
Sede
DirixentesFritz H. Schur (presidente)
Rickard Gustafson (CEO)
Páxina web: http://www.flysas.com

A compañía opera 137 avións e voa a 123 destinos de máis de 30 países. O seu principal centro de actividade é o aeroporto de Copenhague, e ten centros secundarios en Oslo e Estocolmo. SAS tamén ten centros de conexión menores nos aeroportos de Bergen, Flesland, Göteborg Landvetter, Stavanger, Sola, e Trondheim, Værnes. SAS Cargo é unha subsidiaria independente de Scandinavian Airlines e a súa sede atópase no aeroporto de Copenhague.[2]

A aeroliña fundouse en 1946 como un consorcio para impulsar as operacións transatlánticas da compañía sueca Svensk Interkontinental Lufttrafik, da norueguesa Det Norske Luftfartselskap e da dinamarquesa Det Danske Luftfartselskab. O consorcio ampliouse dous anos máis tarde para cooperar tamén en rutas europeas e domésticas. En 1951 as tres aeroliñas fusionáronse para crear SAS. O 27 de xuño de 2018 o goberno noruegués anunciou que vendera a súa participación en SAS.[3][4]

HistoriaEditar

FundaciónEditar

A aeroliña fundouse o día 1 de agosto de 1946 cando Svensk Interkontinental Lufttrafik AB (unha aeroliña propiedade da familia sueca Wallenberg), Det Danske Luftfartselskab A/S, e Det Norske Luftfartselskap AS (as aeroliñas nacionais de Dinamarca e Noruega) formaron unha asociación para manexar o tráfico aéreo intercontinental deses tres países.[5] O primeiro presidente de SAS foi Per A. Norlin.[6] O 17 de setembro dese ano iniciáronse as operacións baixo o nome da nova entidade, sendo o primeiro servizo internacional entre Estocolmo e Nova York.[5] En medio ano SAS estableceu un récord ao transportar a peza única de carga máis pesada a través do Atlántico nun avión de pasaxeiros, un panel eléctrico de 680 kg dende Nova York á compañía Sandvik en Suecia.[7]

Durante 1948 a aeroliña nacional sueca AB Aerotransport uniuse a SAS, coordinando rapidamente as súas operacións europeas. Tres anos despois as compañías fusionáronse formalmente para formar o SAS Consortium.[5] Cando se estableceu a propiedade da aeroliña dividíuse entre SAS Danmark (28,6%), SAS Norge (28,6%), e SAS Sverige (42,8%), as cales pertencían nun 50% a investidores privados e no aotro aos seus gobernos.[8]

Ruta transpolarEditar

Durante o ano 1954 SAS converteuse na primeira aeroliña en comezar voos regulares usando unha ruta polar, voando Douglas DC-6B dende Copenhague ata Os Ánxeles con escalas en Søndre Strømfjord (agora Kangerlussuaq) en Groenlandia e Winnipeg no Canadá.[5] En verán de 1956 o tráfico da ruta xustificou o aumento das frecuencias a tres voos por semena. O servizo demostrou ser moi popular entre as celebridades de Hollywood e os membros da industria cinematográfica, e SAS conseguiu moita publicidade coa ruta. Grazas a unha estrutura de tarifas que permitía o tránsito gratuíto cara outros destinos europeos vía Copenhague, esta ruta foi gañando cada vez máis popularidade entre os tuistas estadounidenses ao longo dos anos 50.[5]

En 1957 SAS foi a primeira aeroliña en ofrecer un servizo ao redor do mundo sobre o Polo Norte, a través dunha segunda ruta polar operada por Douglas DC-7C voando dende s flying from Copenhague a Toquio con escala no aeroporto de Anchorage en Alasca.[5] O voo a través de Alasca era unha solución de compromiso xa que a Unión Soviética non permitía a SAS, entre outras aeroliñas, voar sobre Siberia en rutas entre Europa e Xapón, e o espazo aéreo chinés tamén estaba pechado.[5]

Era dos reactoresEditar

En 1959 SAS entrou na era dos reactores tras mercar varios Sud Aviation Caravelle franceses.[5] No mes de marzo do ano seguinte foi introducido o segundo avión a reacción na frota de SAS, o Douglas DC-8.[9] O DC-8 comezou a operar na ruta cara Nova York o 1 de maio, cara Os Ánxeles o 3 de xuño, e na ruta cara Toquio o 11 de outubro. A introdución do DC-8 tamén implicou que o tráfico intercontinental se movese cara o aeroporto de Arlanda, que foi inaugurado oficialmente en 1962.

Posteriormente SAS introduciu o o Douglas DC-9, o primeiro reactor para voos de curto e medio alcance da súa frota, un aparello que voaría coa aeroliña ata o ano 2002.

Ademais de introducir avións máis modernos, SAS tamén adoptou innovadoras prácticas de operación e sistemas para mellorar a experiencia dos clientes. En 1965 foi a primeira aeroliña en introducir un sistema electrónico de reservas.[5]

Durante o ano 1971 SAS comezou a operar o seu primeiro Boeing 747, e en 1974 a aeroliña recibiu o Douglas DC-10. O primeiro modelo do fabricante europeo Airbus chegaría en 1977 ao mercar a compañía o Airbus A300 para as súas rutas de media distancia.

Anos 80Editar

Os anos 80 foron a época dourada de SAS.[10] En 1982 Scandinavian Airlines foi recoñecida como a aeroliña máis puntual de Europa,[5] e en 1983 recibiu o premio á Aeroliña do Ano nos ATW Airline Awards.[11]

Durante as súas primeiras décadas, a aeroliña construíu dous grandes hoteis no centro de Copenhague, o SAS Royal Hotel (5 estrelas) e o máis grande SAS Hotel Scandinavia (4 estrelas e cun casino na súa planta 26).[5] Nos anos 1980 SAS inaugurou o seu primeiro hotel fóra de Escandinavia, o SAS Kuwait Hotel. Cara 1989 a división de hoteis de SAS tiña o 40% das acción do Intercontinental Hotels Group.[5] Tras a desregularización da aciación comercial en Europa e a presión das novas aeroliñas rivais SAS experimentou dificultades económicas e a compañía decidiu vender a súa cadea de hoteis ao Radisson Hotel Group no ano 1992.[5]

FrotaEditar

ActualEditar

En novembro de 2020 a frota de Scandinavian Airlines estaba formada polos seguintes avións:[12][13]

Frota de Scandinavian Airlines
Avión En servizo Pedidos Pasaxeiros Notas
C Y M Total
Airbus A319-100 4 — — — 150 150
Airbus A320-200 11 — — — 168 168
Airbus A320neo 35 39[14] — — 180 180 Entregas ata 2025.
Airbus A321-200 8 — — — 200 200
Airbus A321LR 1 2[15] 22 12 123 157 Entregas ata 2021.[16]
Airbus A330-300 9 — 32 56 174 262
178 266
Airbus A350-900 4 4[17] 40 32 228 300 Entregas ata 2023.[18]
Boeing 737-700 19 — — — 141 141 Serán substituídos por Airbus A320neo.[19]
Boeing 737-800 19 — — — 181 181 Tres pintados coa librea Star Alliance.
Serán substituídos por Airbus A320neo.[14]
183 183
Avións alugados (wet-lease)
Airbus A320neo 6 — — — 180 180 Operados por Scandinavian Airlines Ireland
ATR 72-600 7 — — — 70 70 Operados por Xfly
Bombardier CRJ900 11 — — — 90 90 Operados por CityJet
3 88 88 Operados por Xfly
Total 137 45

NotasEditar

  1. ↑ "SAS profile". CAPA. Arquivado dende o orixinal o 05 de setembro de 2012. Consultado o 2020-12-08. 
  2. ↑ "About SAS Cargo". SAS Cargo. Consultado o 8 de decembro de 2020. 
  3. ↑ "Norway sells remainder stake in SAS airline". Reuters (en inglés). 2018-06-27. Consultado o 2020-12-08. 
  4. ↑ "Norway to sell remaining SAS airline stake". The Local. Consultado o 2020-12-08. 
  5. ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 "History milestones - SAS". www.sasgroup.net (en inglés). Consultado o 2020-12-08. 
  6. ↑ "Presidents of SAS, beginning in 1946 - SAS". www.sasgroup.net (en inglés). Consultado o 2020-12-08. 
  7. ↑ "Along The Airways". The Brooklyn Daily Eagle (en inglés). 2 de marzo de 1947. Consultado o 2020-12-08. 
  8. ↑ Buraas, Anders, 1915- (1979). The SAS saga : a history of Scandinavian Airlines System. [Oslo]: SAS. ISBN 82-90212-00-3. OCLC 7796245. 
  9. ↑ "Douglas DC-8". Scanair Magazine. Consultado o 2020-12-09. 
  10. ↑ "SAS: Utan styrfart". Fokus (en sueco). 2007-01-12. Consultado o 2020-12-17. 
  11. ↑ "Past Recipients". awards.atwonline.com. Consultado o 2020-12-17. 
  12. ↑ "The SAS Group's fleet in traffic". sasgroup.net. Arquivado dende o orixinal o 2005-02-12. Consultado o 2014-05-09. 
  13. ↑ "SAS Fleet in Planespotters.net". planespotters.net. Consultado o 8 de decembro de 2020. 
  14. ↑ 14,0 14,1 "SAS places order for an additional 50 Airbus A320neo aircraft to create a single-type fleet - SAS". SAS. Consultado o 8 de decembro de 2020. 
  15. ↑ "SAS expands its fleet – leases three A321 Long Range - SAS". SAS. Consultado o 8 de decembro de 2020. 
  16. ↑ Triches, Robert (2019-11-14). "Nu är det klart när SAS nya mindre plan lyfter". Dagens industri (en sueco). Consultado o 2020-12-08. 
  17. ↑ "SAS selects eight A350 XWBs and four A330s" (Nota de prensa). Airbus. 25 de xuño de 2013. Arquivado dende o orixinal o 27 de novembro de 2016. Consultado o 8 de decembro de 2020. 
  18. ↑ "SAS signs with Airbus: Total renewal of long haul fleet - SAS". News.cision.com. 2013-06-25. Consultado o 8 de decembro de 2020. 
  19. ↑ Tiirikainen, Morten Lund (2016-04-27). "SAS styrer mod ren Airbus-flåde". CHECK-IN.dk (en dinamarqués). Consultado o 2020-12-08. 


 
 Este artigo sobre aviación é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Scandinavian_Airlines&oldid=6268174»