Scandinavian Airlines
Scandinavian Airlines, coñecida normalmente como SAS, é a aeroliña nacional de Suecia, Dinamarca e Noruega[1] e trátase da aeroliña máis grande de Escandinavia. SAS é a abreviatura do seu nome completo, Scandinavian Airlines System ou legalmente Scandinavian Airlines System Denmark-Norway-Sweden. Ten a súa sede en Solna, Suecia e opera principalmente nos países escandinavos. Scandinavian Airlines é un dos membros fundadores da Star Alliance.
Scandinavian Airlines System | ||
---|---|---|
![]() | ||
IATA SK | OACI SAS | Indicativo SCANDINAVIAN |
Fundación | 1 de agosto de 1946 | |
Plan de voo frecuente | EuroBonus | |
Alianza | Star Alliance | |
Subsidiarias | Scandinavian Airlines Ireland | |
Frota | 182 | |
Destinos | 119 | |
Holding | SAS Group | |
Eslogan da compañía | We are travelers | |
Sede | ||
Dirixentes | Fritz H. Schur (presidente) Rickard Gustafson (CEO) | |
Páxina web: http://www.flysas.com |
A compañía opera 137 avións e voa a 123 destinos de máis de 30 países. O seu principal centro de actividade é o aeroporto de Copenhague, e ten centros secundarios en Oslo e Estocolmo. SAS tamén ten centros de conexión menores nos aeroportos de Bergen, Flesland, Göteborg Landvetter, Stavanger, Sola, e Trondheim, Værnes. SAS Cargo é unha subsidiaria independente de Scandinavian Airlines e a súa sede atópase no aeroporto de Copenhague.[2]
A aeroliña fundouse en 1946 como un consorcio para impulsar as operacións transatlánticas da compañía sueca Svensk Interkontinental Lufttrafik, da norueguesa Det Norske Luftfartselskap e da dinamarquesa Det Danske Luftfartselskab. O consorcio ampliouse dous anos máis tarde para cooperar tamén en rutas europeas e domésticas. En 1951 as tres aeroliñas fusionáronse para crear SAS. O 27 de xuño de 2018 o goberno noruegués anunciou que vendera a súa participación en SAS.[3][4]
Historia editar
Fundación editar
A aeroliña fundouse o día 1 de agosto de 1946 cando Svensk Interkontinental Lufttrafik AB (unha aeroliña propiedade da familia sueca Wallenberg), Det Danske Luftfartselskab A/S, e Det Norske Luftfartselskap AS (as aeroliñas nacionais de Dinamarca e Noruega) formaron unha asociación para manexar o tráfico aéreo intercontinental deses tres países.[5] O primeiro presidente de SAS foi Per A. Norlin.[6] O 17 de setembro dese ano iniciáronse as operacións baixo o nome da nova entidade, sendo o primeiro servizo internacional entre Estocolmo e Nova York.[5] En medio ano SAS estableceu un récord ao transportar a peza única de carga máis pesada a través do Atlántico nun avión de pasaxeiros, un panel eléctrico de 680 kg dende Nova York á compañía Sandvik en Suecia.[7]
Durante 1948 a aeroliña nacional sueca AB Aerotransport uniuse a SAS, coordinando rapidamente as súas operacións europeas. Tres anos despois as compañías fusionáronse formalmente para formar o SAS Consortium.[5] Cando se estableceu a propiedade da aeroliña dividiuse entre SAS Danmark (28,6%), SAS Norge (28,6%) e SAS Sverige (42,8%), as cales pertencían nun 50% a investidores privados e no outro aos seus gobernos.[8]
Ruta transpolar editar
Durante o ano 1954 SAS converteuse na primeira aeroliña en comezar voos regulares usando unha ruta polar, voando Douglas DC-6B dende Copenhague ata Os Ánxeles con escalas en Søndre Strømfjord (agora Kangerlussuaq) en Groenlandia e Winnipeg no Canadá.[5] En verán de 1956 o tráfico da ruta xustificou o aumento das frecuencias a tres voos por semena. O servizo demostrou ser moi popular entre as celebridades de Hollywood e os membros da industria cinematográfica, e SAS conseguiu moita publicidade coa ruta. Grazas a unha estrutura de tarifas que permitía o tránsito gratuíto cara outros destinos europeos vía Copenhague, esta ruta foi gañando cada vez máis popularidade entre os tuistas estadounidenses ao longo dos anos 50.[5]
En 1957 SAS foi a primeira aeroliña en ofrecer un servizo ao redor do mundo sobre o Polo Norte, a través dunha segunda ruta polar operada por Douglas DC-7C voando dende s flying from Copenhague a Toquio con escala no aeroporto de Anchorage en Alasca.[5] O voo a través de Alasca era unha solución de compromiso xa que a Unión Soviética non permitía a SAS, entre outras aeroliñas, voar sobre Siberia en rutas entre Europa e o Xapón, e o espazo aéreo chinés tamén estaba pechado.[5]
Era dos reactores editar
En 1959 SAS entrou na era dos reactores tras mercar varios Sud Aviation Caravelle franceses.[5] No mes de marzo do ano seguinte foi introducido o segundo avión a reacción na frota de SAS, o Douglas DC-8.[9] O DC-8 comezou a operar na ruta cara Nova York o 1 de maio, cara Os Ánxeles o 3 de xuño, e na ruta cara Toquio o 11 de outubro. A introdución do DC-8 tamén implicou que o tráfico intercontinental se movese cara o aeroporto de Arlanda, que foi inaugurado oficialmente en 1962.
Posteriormente SAS introduciu o o Douglas DC-9, o primeiro reactor para voos de curto e medio alcance da súa frota, un aparello que voaría coa aeroliña ata o ano 2002.
Ademais de introducir avións máis modernos, SAS tamén adoptou innovadoras prácticas de operación e sistemas para mellorar a experiencia dos clientes. En 1965 foi a primeira aeroliña en introducir un sistema electrónico de reservas.[5]
Durante o ano 1971 SAS comezou a operar o seu primeiro Boeing 747, e en 1974 a aeroliña recibiu o Douglas DC-10. O primeiro modelo do fabricante europeo Airbus chegaría en 1977 ao mercar a compañía o Airbus A300 para as súas rutas de media distancia.
Anos 80 editar
Os anos 80 foron a época dourada de SAS.[10] En 1982 Scandinavian Airlines foi recoñecida como a aeroliña máis puntual de Europa,[5] e en 1983 recibiu o premio á Aeroliña do Ano nos ATW Airline Awards.[11]
Durante as súas primeiras décadas, a aeroliña construíu dous grandes hoteis no centro de Copenhague, o SAS Royal Hotel (5 estrelas) e o máis grande SAS Hotel Scandinavia (4 estrelas e cun casino na súa planta 26).[5] Nos anos 1980 SAS inaugurou o seu primeiro hotel fóra de Escandinavia, o SAS Kuwait Hotel. Cara 1989 a división de hoteis de SAS tiña o 40% das acción do Intercontinental Hotels Group.[5] Tras a desregularización da aciación comercial en Europa e a presión das novas aeroliñas rivais SAS experimentou dificultades económicas e a compañía decidiu vender a súa cadea de hoteis ao Radisson Hotel Group no ano 1992.[5]
Frota editar
Actual editar
En novembro de 2020 a frota de Scandinavian Airlines estaba formada polos seguintes avións:[12][13]
Avión | En servizo | Pedidos | Pasaxeiros | Notas | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|
C | Y | M | Total | ||||
Airbus A319-100 | 4 | — | — | — | 150 | 150 | |
Airbus A320-200 | 11 | — | — | — | 168 | 168 | |
Airbus A320neo | 35 | 39[14] | — | — | 180 | 180 | Entregas ata 2025. |
Airbus A321-200 | 8 | — | — | — | 200 | 200 | |
Airbus A321LR | 1 | 2[15] | 22 | 12 | 123 | 157 | Entregas ata 2021.[16] |
Airbus A330-300 | 9 | — | 32 | 56 | 174 | 262 | |
178 | 266 | ||||||
Airbus A350-900 | 4 | 4[17] | 40 | 32 | 228 | 300 | Entregas ata 2023.[18] |
Boeing 737-700 | 19 | — | — | — | 141 | 141 | Serán substituídos por Airbus A320neo.[19] |
Boeing 737-800 | 19 | — | — | — | 181 | 181 | Tres pintados coa librea Star Alliance. Serán substituídos por Airbus A320neo.[14] |
183 | 183 | ||||||
Avións alugados (wet-lease) | |||||||
Airbus A320neo | 6 | — | — | — | 180 | 180 | Operados por Scandinavian Airlines Ireland |
ATR 72-600 | 7 | — | — | — | 70 | 70 | Operados por Xfly |
Bombardier CRJ900 | 11 | — | — | — | 90 | 90 | Operados por CityJet |
3 | 88 | 88 | Operados por Xfly | ||||
Total | 137 | 45 |
Notas editar
- ↑ "SAS profile". CAPA. Arquivado dende o orixinal o 05 de setembro de 2012. Consultado o 2020-12-08.
- ↑ "About SAS Cargo". SAS Cargo. Consultado o 8 de decembro de 2020.
- ↑ "Norway sells remainder stake in SAS airline". Reuters (en inglés). 2018-06-27. Consultado o 2020-12-08.
- ↑ "Norway to sell remaining SAS airline stake". The Local. Consultado o 2020-12-08.
- ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 "History milestones - SAS". www.sasgroup.net (en inglés). Consultado o 2020-12-08.
- ↑ "Presidents of SAS, beginning in 1946 - SAS". www.sasgroup.net (en inglés). Consultado o 2020-12-08.
- ↑ "Along The Airways". The Brooklyn Daily Eagle (en inglés). 2 de marzo de 1947. Consultado o 2020-12-08.
- ↑ Buraas, Anders, 1915- (1979). The SAS saga : a history of Scandinavian Airlines System. [Oslo]: SAS. ISBN 82-90212-00-3. OCLC 7796245.
- ↑ "Douglas DC-8". Scanair Magazine. Consultado o 2020-12-09.
- ↑ "SAS: Utan styrfart". Fokus (en sueco). 2007-01-12. Consultado o 2020-12-17.
- ↑ "Past Recipients". awards.atwonline.com. Consultado o 2020-12-17.
- ↑ "The SAS Group's fleet in traffic". sasgroup.net. Arquivado dende o orixinal o 2005-02-12. Consultado o 2014-05-09.
- ↑ "SAS Fleet in Planespotters.net". planespotters.net. Consultado o 8 de decembro de 2020.
- ↑ 14,0 14,1 "SAS places order for an additional 50 Airbus A320neo aircraft to create a single-type fleet - SAS". SAS. Consultado o 8 de decembro de 2020.
- ↑ "SAS expands its fleet – leases three A321 Long Range - SAS". SAS. Consultado o 8 de decembro de 2020.
- ↑ Triches, Robert (2019-11-14). "Nu är det klart när SAS nya mindre plan lyfter". Dagens industri (en sueco). Consultado o 2020-12-08.
- ↑ "SAS selects eight A350 XWBs and four A330s" (Nota de prensa). Airbus. 25 de xuño de 2013. Arquivado dende o orixinal o 27 de novembro de 2016. Consultado o 8 de decembro de 2020.
- ↑ "SAS signs with Airbus: Total renewal of long haul fleet - SAS". News.cision.com. 2013-06-25. Consultado o 8 de decembro de 2020.
- ↑ Tiirikainen, Morten Lund (2016-04-27). "SAS styrer mod ren Airbus-flåde". CHECK-IN.dk (en dinamarqués). Consultado o 2020-12-08.
Este artigo sobre aviación é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |