Satyendra Nath Bose
Satyendra Nath Bose (en bengalí: সত্যেন্দ্রনাথ বসু, Satyendranāth Basu) , nado en Calcuta o 1 de xaneiro de 1894 e finado na mesma cidade o 4 de febreiro de 1974, foi un físico indio especializado en física matemática. É coñecido polo seu traballo en mecánica cuántica nos anos 1920, provendo as bases para a estatística de Bose-Einstein e a teoría do condensado de Bose-Einstein. O bosón (unha das partículas elementais) é chamado así na súa honra. Foi premiado co segundo recoñecemento civil máis alto da India, o Padma Vibhushan, en 1954.
  | |
| Nome orixinal | (bn) সত্যেন্দ্রনাথ |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 1 de xaneiro de 1894 Calcuta, India |
| Morte | 4 de febreiro de 1974 (80 anos) Calcuta, India |
| Datos persoais | |
| Residencia | India |
| País de nacionalidade | India (1950–) Raj Británico (–1947) |
| Relixión | Hinduísmo |
| Educación | Universidade de Calcuta Universidade de Daca |
| Coñecido por | Estatística de Bose-Einstein, bosóns |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Física matemática (pt)  |
| Ocupación | físico , político , matemático , profesor universitario |
| Empregador | Universidade de Calcuta (1947–1956) Universidade de Daca (pt) (1921–1947) |
| Membro de | |
| Profesores | Jagadish Chandra Bose (pt) |
| Alumnos | Asima Chatterjee |
| Influencias | |
| Lingua | Lingua bangla, lingua inglesa, lingua alemá, lingua francesa, Lingua sánscrita e lingua hindi |
| Obra | |
Obras destacables | |
| Doutorando | Purnima Sinha (en) |
| Familia | |
| Cónxuxe | Ushabati Bose (en) |
Premios | |
Sinatura  | |
 | |
Traxectoria editar
Foi o maior de sete irmáns. Seu pai, Surendranath Bose, traballou no Departamento de Enxeñaría dos Ferrocarrís do Leste da India.
Bose asistiu á escola secundaria hindú en Calcuta e logo á Facultade da Presidencia, tamén en Calcuta, obtendo sempre as máis altas cualificacións. De 1916 a 1921 foi profesor no departamento de física da Universidade de Calcuta. En 1921 pasou a formar parte do departamento de física da nova Universidade de Dacca (agora chamada Universidade de Dhaka), novamente como profesor, até 1945. Logo volveu a Calcuta e deu clases na Universidade de Calcuta até 1956, data na que se retirou da docencia e foi nomeado profesor emérito.
O seu maior logro científico obtívoo cando lle enviou un manuscrito a Albert Einstein para que este o revisase e traducise. Einstein quedou marabillado co traballo e recomendouno para a súa publicación. O manuscrito foi a semente do que despois se coñeceu como o condensado de Bose-Einstein.
Véxase tamén editar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Satyendra Nath Bose |
| A Galipedia ten un portal sobre: India |