Ruby Keeler
Ethel Hilda Keeler,[1] nada en Dartmouth (Nova Escocia) o 25 de agosto de 1909 e finada en Rancho Mirage (California) o 28 de febreiro de 1993, foi unha actriz, cantante e bailarina estadounidense-canadense coñecida como Ruby Keeler, célebre principalmente por formar parella na pantalla con Dick Powell nunha serie de musicais de éxito da Warner Bros.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 25 de agosto de 1909 Dartmouth, Canadá (pt)  |
| Morte | 28 de febreiro de 1993 (83 anos) Rancho Mirage, Estados Unidos de América (pt) |
| Causa da morte | Morte natural (Cancro de ril ) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Estados Unidos de América Canadá |
| Educación | Professional Children's School (en) |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Actuación cinematográfica |
| Ocupación | actriz , actriz de cinema , actriz de televisión , bailarina , cantante , actriz de teatro |
| Período de actividade | 1933 - |
| Empregador | Warner Bros. |
| Partido político | California Republican Party (en) |
| Lingua | Lingua inglesa |
| Instrumento | Voz |
| Familia | |
| Cónxuxe | Al Jolson (1928–1940) |
Premios | |
          | |
Traxectoria editar
O pai de Keeler era camioneiro, e cando ela tiña tres anos, a súa familia trasladouse a Nova York para mellorar a súa situación económica.[2] Porén, ao ter seis fillos a situación non mellorou demasiado, polo que aínda que Keeler estaba interesada en aprender danza, a súa familia non puido pagar as clases.
Keeler estudou na escola parroquial de St. Catherine of Siena, no East Side de Nova York, e unha vez por semana recibiu clases de baile nese centro. O seu profesor viu o potencial de Keeler e falou coa súa nai para conseguir a autorización para que Ruby tomase leccións no seu estudio.[3] Aínda que a nai se negou alegando falla de cartos, o profesor insistiu e conseguiu darlle unha lección semanal todos os sábados. Durante as clases, unha compañeira faloulle sobre unhas probas para formar parte dun coro feminino. Ruby só tiña trece anos e a lei obrigaba a ter dezaseis para poder traballar, mais mentiu sobre a súa idade na proba.[3] Era unha proba de claqué dirixida por Julian Mitchell (Ruby Keeler foi unha das primeiras estrelas do claqué no cinema, cun estilo baseado no baile típico irlandés). Tras diversas vicisitudes, conseguiu traballar na obra The Rise of Rosie O'Reilly (1923), de George M. Cohan, coa que tivo ganancias de 45 dólares por semana.
Só tiña catorce anos cando comezou a traballar no club El Fay propiedade de Texas Guinan, unha taberna frecuentada por gánsters.[4][2] Foi descuberta polo produtor de Broadway Charles B. Dillingham, que lle deu un papel en Bye Bye Bonnie, obra que se representou durante seis meses. Despois traballou en Lucky e The Sidewalks of New York, tamén producidas por Dillingham. Nesta última obra viuna Florenz Ziegfeld,[5] que a fixo actuar na comedia musical Whoopee!, en 1928. Antes diso casou co famoso cantante Al Jolson.[6] Coñecéranse nos Ánxeles, onde ela se atopaba participando na campaña publicitaria de The Jazz Singer. O seu encontro foi breve, mais Jolson namorouse dela. Tras un breve noivado casaron en Pittsburgh o 21 de setembro de 1928, mentres ela estaba de xira representando Whoopee!.[7][8] Había unha gran diferenza de idade, xa que ela tiña 19 anos e el 42,[9] e o matrimonio foi difícil. Trasladáronse a California, co que ela se afastou do primeiro plano. En 1929, apremado por Ziegfeld, Jolson accedeu a que ela viaxase a Nova York para traballar no musical Show Girl.
En 1933, o produtor Darryl F. Zanuck escolleu a Keeler para o filme musical de Warner Bros. 42nd Street, en que actuou xunto a Dick Powell e Bebe Daniels. O filme foi un grande éxito grazas á innovadora e luxosa coreografía de Busby Berkeley. Como resultado da súa actuación en 42nd Street, Jack Warner deu a Keeler un contrato, co que puido traballar en éxitos tales como Gold Diggers of 1933 e Dames (1934).
Tras diversos problemas matrimoniais, Keeler e Jolson divorciáronse en 1940. Keeler volveu casar en 1941, con John Homer Lowe. Non lle interesaba ser unha estrela cinematográfica, polo que, feliz co seu segundo matrimonio, Keeler deixou o mundo do espectáculo en 1941, e dedicouse á crianza dos seus cinco fillos. Lowe faleceu por mor dun cancro en 1969. En 1970, Keeler volveu do seu retiro para brillar na reposición do éxito de Broadway No, No, Nanette, xunto a Helen Gallagher e Patsy Kelly.[10][11] A produción foi dirixida polo director de 42nd Street, Busby Berkeley. A gran popularidade da obra supuxo un renovado interese polos anos vinte e trinta, particularmente o art déco, o claqué e as cancións da época da Gran Depresión.
Ruby Keeler faleceu por cancro en Rancho Mirage, California,[12] e foi enterrada no Cemiterio Holy Sepulcher en Orange, California. Ten unha estrela no Paseo da Fama de Hollywood, no 6730 de Hollywood Boulevard.
Filmografía editar
| Ano | Título | Personaxe |
|---|---|---|
| 1930 | Show Girl in Hollywood | Ela mesma |
| 1933 | 42nd Street | Peggy Sawyer |
| Gold Diggers of 1933 | Polly Parker | |
| Footlight Parade | Bea Thorn | |
| 1934 | Dames | Barbara |
| Flirtation Walk | Kit Fitts | |
| 1935 | Go into Your Dance | Dorothy "Dot" Wayne |
| Shipmates Forever | June Blackburn | |
| 1936 | Colleen | Colleen Rilley |
| 1937 | Ready, Willing and Able | Jane |
| 1938 | Mother Carey's Chickens | Katherine "Kitty" Carey |
| 1941 | Sweetheart of the Campus | Betty Blake |
| 1970 | The Phynx | Ela mesma |
| 1989 | Beverly Hills Brats | Goldie |
Notas editar
- ↑ "Ethel Ruby Keeler extract". Nova Scotia Genealogy. p. Page 55900655 - Number 55900657. Arquivado dende o orixinal o 07 de agosto de 2020. Consultado o 24 de outubro de 2016.
- ↑ 2,0 2,1 Foster, Charles (2003). Once Upon a Time in Paradise. Toronto: Dundurn Press. pp. 167–176. ISBN 978-1550024647.
- ↑ 3,0 3,1 Frank, Rusty E.; Hines, Gregory (22 de marzo de 1995). Tap! The Greatest Tap Dance Stars and Their Stories 1900–1955. Da Capo Press. p. 358. ISBN 978-0306806353. Consultado o 30 de abril de 2019 – vía Google Books.
- ↑ Granlund, Nils Thor (1957). Blondes, Brunettes, and Bullets. New York: David McKay Company. p. 125. Consultado o 30 de abril de 2019.
- ↑ Hoefling, Larry J. (January 10, 2014). Nils Thor Granlund: Show Business Entrepreneur and America's First Radio Star. New York City: McFarland & Company. p. 104. ISBN 978-0786455997. Consultado o January 23, 2016 – vía Google Books.
- ↑ Bertel, Dick; Corcoran; Ed (abril de 1972). "Ruby Keeler". The Golden Age of Radio. Tempada 3. Episodio 1. Broadcast Plaza, Inc.. WTIC Hartford, Conn.
- ↑ "Jolson Secretly Weds Ruby Keeler, Actress; Captain of Olympic Barred From Officiating". The New York Times. 22 de setembro de 1928. p. 1.
- ↑ "Jolson Takes Third Bride". Reading Eagle. 22 de setembro de 1928. Consultado o 14 de novembro de 2010 – vía Google News.
- ↑ "Happy Birthday Ruby!". Shadow Waltz. Consultado o 23 de xaneiro de 2016.
- ↑ "No, No, Nanette (1971)". Internet Broadway Database. Consultado o 23 de xaneiro de 2016.
- ↑ Dunn, Donald (1972). The Making of "No, No, Nanette". Citadel Press. ISBN 978-0806502656.
- ↑ Holden, Stephen (3 de marzo de 1993). "Ruby Keeler, tap dancing actress, is dead at 82 (sic)". The New York Times. Consultado o 25 de decembro de 2015.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Ruby Keeler  |
Bibliografía editar
- Rusty E., Frank; Hines, Gregory (1994). Tap! The Greatest Tap Dance Stars and their Stories 1900-1955. Da Capo Press, Inc. ISBN 0-306-80635-5.
Ligazóns externas editar
- Biografía de Ruby Keeler en Northern Stars (en inglés)
- Ruby Keeler profile, virtual-history.com; consultado o 19 de setembro de 2014