Wikipedia

Receptor activado polo proliferador do peroxisoma delta

O receptor activado polo proliferador do peroxisoma delta ou beta (PPAR-δ ou PPAR-β), tamén chamado NR1C2 (receptor nuclear subfamilia 1, grupo C, membro 2) é unha proteína que funciona como receptor nuclear, que nos humanos está codificada polo xene PPARD do cromosoma 6.[1]

PPARD
Estruturas dispoñibles
PDBBuscar ortólogos: PDBe, RCSB
Identificadores
Nomenclatura
Identificadores
externos
LocusCr. 6 p21.31
Padrón de expresión de ARNm
Máis información
Ortólogos
Especies
Humano Rato
Entrez
5467 19015
Ensembl
Véxase HS Véxase MM
UniProt
Q03181 P35396
RefSeq
(ARNm)
NM_001171818 NM_011145
RefSeq
(proteína) NCBI
NP_001165289 NP_035275
Localización (UCSC)
Cr. 6:
35.34 – 35.43 Mb 		Cr. 17:
28.23 – 28.3 Mb
PubMed (Busca)
5467


19015

Este xene codifica un membro da familia do receptor activado polo proliferador do peroxisoma (PPAR). Foi identificado primeiro en Xenopus en 1992, e déuselle o nome de PPAR-beta.[2][3] Cando se identificou pouco despois ese mesmo ano en humanos o PPAR-delta, resultou ser unha molécula equivalente á anterior, previamente descrita.[1] O símbolo aprobado polo HGNC e usado en OMIM, GeneCards e HomoloGene é PPARD, e usan no nome delta, mentres que o nome con beta póñeno como nome sinónimo.

Función editar

O PPAR-δ é un receptor de hormonas nuclear que goberna unha variedade de procesos biolóxicos e pode estar implicado no desenvolvemento de varias enfermidades crónicas, como a diabetes, obesidade, aterosclerose e cancro.[4][5]

No músculo a expresión do PPAR-β/δ increméntase co exercicio, o que ten como resultado un aumento da capacidade oxidativa (de queimar graxas) e un incremento de fibras de tipo I.[6] Tanto o PPAR-β/δ coma os agonistas da AMPK son consideradas como proteínas miméticas do exercicio.[7] No tecido adiposo o PPAR-β/δ incrementa a oxidación e o desacoplamento da fosforilación oxidativa.[6]

O PPAR-δ pode funcionar como un integrador da represión da transcrición e da sinalización do receptor nuclear. Activa a transcrición de diversos xenes diana ao unirse a elementos de ADN específicos. Entre os xenes diana de PPAR-δ están PDK4, ANGPTL4, PLIN2 e CD36. A expresión deste xene está elevada en células de cancro colorrectal.[8] A expresión elevada pode ser reprimida pola adenomatose poliposa de colon (APC), unha proteína supresora de tumor implicado nunha vía de sinalización APC/beta-catenina. Os estudos de knockout en ratos suxiren que esta proteína exerce un papel na mielinización do corpo caloso, proliferación de células epidérmicas e metqabolismo da glicosa[9] e de lípidos.[10]

Esta proteína está implicada na diferenciación, acumulación de lípidos,[11] sensibilidade direccional, polarización e migración en queratinocitos.[12]

Papel no cancro editar

Os estudos no papel do PPARδ no cancro produciron resultados contraditorios e non hai un consenso científico sobre se promove ou impide a formación do cancro.[13][14]

Farmacoloxía editar

Desenvolvéronse varios ligandos de alta afinidade para o PPARδ, incluíndo o GW501516 e o GW0742, que son importantes en investigación. Nun estudo que utiliza un deses ligandos, atopouse que o agonismo do PPAR-δ cambia a preferencia pola fonte de enerxía do corpo desde a glicosa aos lípidos.[15]

Distribución nos tecidos editar

O PPAR-δ exprésase abundantemente en moitos tecidos, como o colon, intestino delgado, fígado e queratinocitos, así como no corazón, bazo, músculo esquelético, pulmóns, cerebro e timo.[16]

Estudos de knockout editar

Os ratos knockout que carecen do dominio de unión ao ligando de PPARδ son viables. Porén, estes ratos son menores que os de tipo silvestre tanto os neonatos coma en período posnatal. Ademais, o almacenamento de graxas nas gónadas dos mutantes é menor. Os mutantes tamén mostran un incremento da hiperplasia epidérmica pola indución do TPA.[17]

Ligandos editar

O PPARδ é activada na célula por varios ácidos gaxos e derivados de ácidos graxos.[4] Exemplos de ácidos graxos naturais quetse unen co PPAR delta activado son o ácido araquidónico e certos membros da familia do ácido 15-hidroxiicosatetraenoico de metabolitos do ácido araqeidónico como o 15(S)-HETE, 15(R)-HETE e 15-HpETE.[18] Foron identificados varios ligandos sintéticos que se unen selectivamenrte ao PPARδ.

Agonistas editar

Interaccións editar

O PPAR delta presenta interaccións co HDAC3[20][21] e o NCOR2.[21]

Notas editar

  1. ↑ 1,0 1,1 Schmidt A, Endo N, Rutledge SJ, Vogel R, Shinar D, Rodan GA (1992). "Identification of a new member of the steroid hormone receptor superfamily that is activated by a peroxisome proliferator and fatty acids". Mol. Endocrinol. 6 (10): 1634–41. PMID 1333051. doi:10.1210/me.6.10.1634. 
  2. ↑ Dreyer C, Krey G, Keller H, Givel F, Helftenbein G, Wahli W (1992). "Control of the peroxisomal beta-oxidation pathway by a novel family of nuclear hormone receptors". Cell 68 (5): 879–87. PMID 1312391. doi:10.1016/0092-8674(92)90031-7. 
  3. ↑ Krey G, Keller H, Mahfoudi A, Medin J, Ozato K, Dreyer C, Wahli W (1993). "Xenopus peroxisome proliferator activated receptors: genomic organization, response element recognition, heterodimer formation with retinoid X receptor and activation by fatty acids". J Steroid Biochem Mol Biol 47 (1–6): 65–73. PMID 8274443. doi:10.1016/0960-0760(93)90058-5. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Berger J, Moller DE (2002). "The mechanisms of action of PPARs". Annu. Rev. Med. 53: 409–35. PMID 11818483. doi:10.1146/annurev.med.53.082901.104018. 
  5. ↑ Feige JN, Gelman L, Michalik L, Desvergne B, Wahli W (2006). "From molecular action to physiological outputs: peroxisome proliferator-activated receptors are nuclear receptors at the crossroads of key cellular functions". Prog. Lipid Res. 45 (2): 120–59. PMID 16476485. doi:10.1016/j.plipres.2005.12.002. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Narkar VA, Downes M, Yu RT, Embler E, Wang YX, Banayo E, Mihaylova MM, Nelson MC, Zou Y, Juguilon H, Kang H, Shaw RJ, Evans RM (2015). "Integrative and systemic approaches for evaluating PPARβ/δ (PPARD) function". Nuclear Receptor Signaling 13: eoo1. PMC 4419664. PMID 25945080. doi:10.1621/nrs.13001. 
  7. ↑ Giordano Attianese GM, Desvergne B (2008). "AMPK and PPARdelta agonists are exercise mimetics". Cell 134 (3): 405–415. PMC 2706130. PMID 18674809. doi:10.1016/j.cell.2008.06.051. 
  8. ↑ Takayama O, Yamamoto H, Damdinsuren B, Sugita Y, Ngan CY, Xu X, Tsujino T, Takemasa I, Ikeda M, Sekimoto M, Matsuura N, Monden M (2006). "Expression of PPARδ in multistage carcinogenesis of the colorectum: implications of malignant cancer morphology". Br. J. Cancer 95 (7): 889–95. PMC 2360534. PMID 16969348. doi:10.1038/sj.bjc.6603343. 
  9. ↑ Lee CH, Olson P, Hevener A, Mehl I, Chong LW, Olefsky JM, Gonzalez FJ, Ham J, Kang H, Peters JM, Evans RM (2006). "PPARδ regulates glucose metabolism and insulin sensitivity". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 103 (9): 3444–9. PMC 1413918. PMID 16492734. doi:10.1073/pnas.0511253103. 
  10. ↑ "Entrez Gene: PPARD peroxisome proliferator-activated receptor delta". 
  11. ↑ Schmuth M, Haqq CM, Cairns WJ, Holder JC, Dorsam S, Chang S, Lau P, Fowler AJ, Chuang G, Moser AH, Brown BE, Mao-Qiang M, Uchida Y, Schoonjans K, Auwerx J, Chambon P, Willson TM, Elias PM, Feingold KR (April 2004). "Peroxisome proliferator-activated receptor (PPAR)-beta/delta stimulates differentiation and lipid accumulation in keratinocytes". J. Invest. Dermatol. 122 (4): 971–83. PMID 15102088. doi:10.1111/j.0022-202X.2004.22412.x. 
  12. ↑ Tan NS, Icre G, Montagner A, Bordier-ten-Heggeler B, Wahli W, Michalik L (October 2007). "The Nuclear Hormone Receptor Peroxisome Proliferator-Activated Receptor β/δ Potentiates Cell Chemotactism, Polarization, and Migration". Mol. Cell. Biol. 27 (20): 7161–75. PMC 2168901. PMID 17682064. doi:10.1128/MCB.00436-07. 
  13. ↑ Tachibana K, Yamasaki D, Ishimoto K, Doi T (2008). "The Role of PPARs in Cancer". PPAR Res 2008: 1–15. PMC 2435221. PMID 18584037. doi:10.1155/2008/102737. 
  14. ↑ Peters JM, Shah YM, Gonzalez FJ (March 2012). "The role of peroxisome proliferator-activated receptors in carcinogenesis and chemoprevention". Nat. Rev. Cancer 12 (3): 181–95. PMC 3322353. PMID 22318237. doi:10.1038/nrc3214. 
  15. ↑ Brunmair B, Staniek K, Dörig J, Szöcs Z, Stadlbauer K, Marian V, Gras F, Anderwald C, Nohl H, Waldhäusl W, Fürnsinn C (November 2006). "Activation of PPAR-δ in isolated rat skeletal muscle switches fuel preference from glucose to fatty acids". Diabetologia 49 (11): 2713–22. PMID 16960684. doi:10.1007/s00125-006-0357-6. 
  16. ↑ Girroir EE, Hollingshead HE, He P, Zhu B, Perdew GH, Peters JM (July 2008). "Quantitative expression patterns of peroxisome proliferator-activated receptor-β/δ (PPARβ/δ) protein in mice". Biochem. Biophys. Res. Commun. 371 (3): 456–61. PMC 2586836. PMID 18442472. doi:10.1016/j.bbrc.2008.04.086. 
  17. ↑ Peters JM, Lee SS, Li W, Ward JM, Gavrilova O, Everett C, Reitman ML, Hudson LD, Gonzalez FJ (1993). "Growth, Adipose, Brain, and Skin Alterations Resulting from Targeted Disruption of the Mouse Peroxisome Proliferator-Activated Receptor β(δ)". Mol Cell Biol 20 (14): 5119–28. PMC 85961. PMID 10866668. doi:10.1128/MCB.20.14.5119-5128.2000. 
  18. ↑ Mol. Pharmacol. 77:171-184, 2010
  19. ↑ van der Veen JN, Kruit JK, Havinga R, Baller JF, Chimini G, Lestavel S, Staels B, Groot PH, Groen AK, Kuipers F (March 2005). "Reduced cholesterol absorption upon PPAR-δ activation coincides with decreased intestinal expression of NPC1L1". J. Lipid Res. 46 (3): 526–34. PMID 15604518. doi:10.1194/jlr.M400400-JLR200. 
  20. ↑ Franco PJ, Li G, Wei LN (August 2003). "Interaction of nuclear receptor zinc finger DNA binding domains with histone deacetylase". Mol. Cell. Endocrinol. 206 (1–2): 1–12. PMID 12943985. doi:10.1016/S0303-7207(03)00254-5. 
  21. ↑ 21,0 21,1 Shi Y, Hon M, Evans RM (March 2002). "The peroxisome proliferator-activated receptor δ, an integrator of transcriptional repression and nuclear receptor signaling". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 99 (5): 2613–8. PMC 122396. PMID 11867749. doi:10.1073/pnas.052707099. 

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Ligazóns externas editar

Este artigo incorpora textos da Biblioteca Nacional de Medicina dos Estados Unidos, que están en dominio público.


Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Receptor_activado_polo_proliferador_do_peroxisoma_delta&oldid=5925391»