Ramón Villares

historiador e profesor universitario galego

Ramón Villares Paz, nado en Cazás (Xermade)[1] o 12 de xaneiro de 1951, é doutor en Historia desde 1980 e foi presidente do Consello da Cultura Galega dende o 20 de abril de 2006 ata o ano 2018.[2]

Modelo:BiografíaRamón Villares

Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(es) Ramón Villares Paz Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento12 de xaneiro de 1951 Editar o valor en Wikidata (73 anos)
Cazás (España franquista) Editar o valor en Wikidata
Reitor da Universidade de Santiago de Compostela
1990 – 1994
← Carlos PajaresDarío Villanueva → Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
EducaciónUniversidade de Santiago de Compostela Editar o valor en Wikidata
Director de teseAntonio Eiras Roel Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónhistoriador Editar o valor en Wikidata
Membro de
Participou en
11 de xuño de 2018manifesto «Anovar o pacto constitucional» Editar o valor en Wikidata
Obra
Obras destacables
Premios

BNE: XX940761 Bitraga: 3136 AELG: 104 BUSC: villares-ramon-1951 Dialnet: 289097

Traxectoria

editar

Deu clases de Historia Económica no Colexio Universitario de Vigo, e dende 1987 é catedrático de Historia Contemporánea da Universidade de Santiago de Compostela.

Decano da Facultade de Xeografía e Historia (1986 - 1990) e reitor magnífico da Universidade de Santiago (1990-1994), membro fundador e presidente (1996-2002) da Asociación Española de Historia Contemporánea. Desde 1998 é director en Galicia da UIMP.

Forma parte do Consello Editorial de Marcial Pons Ediciones de Historia e pertence ao consello asesor de revistas como Ayer (M. Pons Ediciones de Historia), Historia Social (Valencia), Hispania (Madrid), Ler Historia (Lisboa) ou Perspectivas Históricas (México) e Estudios Migratorios.

O 12 de xaneiro de 2021 retirouse da docencia na USC, o mesmo día da presentación da obra homenaxe Senderos de la historia. Miradas y actores en medio siglo de historia rural.[3] En 2021 foi nomeado profesor emérito da USC.[4]

Obra en galego

editar

Ensaio

editar
 
A Historia, BBdCG.

Obras colectivas

editar
 
Plenario da RAG en 2013.
 
No Teatro Principal de Pontevedra o Día das Letras Galegas de 2018.

Obra en castelán

editar

Ensaio

editar
  • Evolución de las estructuras agrarias de la provincia de Lugo, 1750-1936: propiedad y rentas de la tierra, Universidade de Santiago de Compostela, 1980.
  • La propiedad de la tierra en Galicia 1500-1936, Siglo XXI Editores, Madrid, 1982.
  • Anexo estadístico de la propiedad de la tierra en Galicia, 1500-1936, Universidade de Santiago de Compostela, 1982.
  • El indiano gallego: mito y realidad de sus remesas de dinero, 1984.
  • Historia de Galicia, I e II, n.os 5 e 6 da Biblioteca 114, 1991, ISBN 84-85553-14-4 e ISBN 84-85553-15-2.
  • Galicia. Una nación entre dos mundos. Pasado & Presente. 2019. ISBN 978-84-949706-7-2. 
  • Repensar Iberia. Del iberismo peninsular al horizonte europeo (2024). Ed. Pasado y Presente. 256 páxs.[8]

Obras colectivas

editar
 
Entrega dos Premios da Cultura Galega 2018.
  • Historia de Galicia, Alhambra, Madrid, 1981.
  • AA.VV. (1991). Historia de Galicia. Faro de Vigo. ISBN 84-404-9520-X. 
  • Señores y campesinos en la Península Ibérica, siglos XVIII-XX, Editorial Critica/Consello da Cultura Galega, Barcelona, 1991. En colaboración con Pegerto Saavedra.
  • La historia en el 94, Marcial Pons (Madrid), 1995.
  • Imagen e historia, Marcial Pons (Madrid), 1996.
  • Nobleza y sociedad (III). Las noblezas españolas, reinos y señoríos en la Edad Moderna, Fundación Banco Santander Central Hispano, Madrid, 1999.
  • Año mil, año dos mil: dos milenios en la Historia de España (Congreso internacional), Sociedad Estatal España Nuevo Milenio, Madrid, 2001.
  • El mundo contemporáneo, siglos XIX y XX, Editorial Taurus, Madrid, 2001. En colaboración con Ángel Bahamonde.
  • Historia de España. 12 volumes, Crítica (Barcelona), 2007. Director da edición, con Josep Fontana.

Obra en portugués

editar

Ensaio

editar

Recoñecementos

editar

En 2005 foi galardoado co Premio Fernández Latorre.[9]

En 2018 gañou o Premio da Cultura Galega de Proxección Exterior[10] e en 2019 foi galardoado co premio Otero Pedrayo.

En outubro de 2019 recibiu o Premio Mondoñedo 10 ao mellor ensaio en galego da década pola obra Identidades e afectos patrios.[11]

  1. "Ramón Villares Paz | histagra". histagra.usc.es. Consultado o 2023-06-09. 
  2. "Rosario Álvarez Blanco é elixida presidenta do Consello da Cultura Galega". Consello da Cultura Galega. 31 de maio de 2018. Consultado o 1 de xuño de 2018. 
  3. "Homenaje a Ramón Villares y presentación literaria". 13/1/2021. Consultado o 9/2/2021. 
  4. ECG, Redacción. "La USC acaba de seleccionar a diez de sus profesores eméritos para los próximos tres cursos". www.elcorreogallego.es (en castelán). Consultado o 2021-05-12. 
  5. "Historia de Galicia". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 03 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-29. 
  6. Liñares Giraut, Amancio (outubro, novembro, decembro, 2021). "Palillando cultura e política con mestría". Grial LIX (232): 87–88. ISSN 0017-4181. 
  7. Dono, Pedro (xaneiro, febreiro, marzo, 2024). "Para comprender Galicia (e Portugal) na súa historia". Grial LXII (241): 102, 103. ISSN 0017-4181. 
  8. Sáed Delgado, Antonio (Abril, maio, xuño 2024). "Iberia revisited". Grial LXII (242): 95. ISSN 0017-4181. 
  9. Premio 2005 Arquivado 15 de setembro de 2019 en Wayback Machine. na páxina web da Fundación Santiago Rey Fernández Latorre.
  10. Dopico, Montse (14 de outubro de 2018). "Ramón Villares: "Prodúcese, por veces, unha combinación pouco virtuosa entre actores políticos e culturais"". Praza Pública. Consultado o 15 de outubro de 2018. 
  11. "'Identidades e afectos patrios' de Ramón Villares, mellor ensaio da década segundo o Premio Mondoñedo 10". Nós Diario. 13-10-2019. 

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar


Predecesor:
Carlos Pajares
  
Reitor da Univ. de Santiago
 
1990 - 1994
Sucesor:
Darío Villanueva
Predecesor:
Alfonso Zulueta de Haz
 Presidente do Consello da Cultura Galega 
2006 - 2018
Sucesor:
Rosario Álvarez Blanco