Rafael Fernández Martínez
Rafael Fernández Martínez, nado en Pontevedra o 24 de outubro de 1916[1] e finado en Oviedo o 8 de marzo de 1979,[2] foi un avogado e político galego.
Rafael Fernández Martínez | |
---|---|
Nacemento | 24 de outubro de 1916 |
Lugar de nacemento | Pontevedra |
Falecemento | 8 de marzo de 1979 |
Lugar de falecemento | Oviedo |
Nacionalidade | España |
Alma máter | Universidade de Oviedo |
Ocupación | político |
Premios | Gran Cruz da Orde do Mérito Civil e Gran Cruz da Orde de Isabel a Católica |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Traxectoria editar
Fillo de Domingo Fernández Méndez, que foi catedrático da Escola Normal de Pontevedra. Estudou o bacharelato en Pontevedra e despois trasladouse coa familia a Oviedo. Fundador do SEU en Oviedo, estivo encarcerado na primavera de 1936. Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 alistouse como voluntario no bando sublevado. Ferido en combate, foi nomeado xefe do SEU de Oviedo e rematou os estudos de Dereito. Doutor en Dereito, xuíz de primeira instancia e profesor de dereito penal da Universidade de Oviedo, foi secretario local de FET y de las JONS de Oviedo e consejero provincial do Movimiento de Asturias.[3] Foi Tenente Fiscal da Audiencia de Oviedo. En abril de 1956 foi nomeado gobernador civil de Pontevedra.[4] Cesou como gobernador en 1961 e foi nomeado gobernador civil de Tarragona, posto no que cesou en 1967. Despois foi fiscal xefe da Audiencia provincial de Oviedo.
Recoñecementos editar
- Encomenda de Cisneros.
- Cruz de Guerra.
- Medalla de Campaña.
- Medalla da Vieja Guardia.
- Medalla de Fundador do SEU.
- Gran Cruz da Orde do Mérito Civil, 1960.
Notas editar
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- López Torre, Rafael (2015): Filgueira Valverde. Crónica de una alcaldía (1959-1968), 352 pp., Concello de Pontevedra e Faro de Vigo, D.L.: PO 314-2015.