Río Matarraña

O Matarraña (en aragonés e catalán: Matarranya) é un río de España, afluente da marxe dereita do río Ebro. Nace en El Parrisal, paraxe natural nos Portos de Beceite (Teruel). O curso alto do río discorre entre espectaculares desfiladeiros e cortados e entre frondosos bosques. Ten unha lonxitude de 97 km e discorre en dirección Sur a Norte.

Río Matarraña

Tipo	curso de auga
Inicio
Altitude inicial	853 m
División administrativa	La Sénia, España
Localización	Font del Teix (en)
Final
Altitude final	69 m
División administrativa	Terra Alta, España
Localización	La Pobla de Massaluca
Desembocadura	Río Ebro
40°45′53″N 0°14′01″L B 41°14′13″N 0°21′51″L
Afluentes	río Algars, Río Tastavins (en) , riu de Pena (en)
Conca hidrográfica	Conca do Ebro
Características
Dimensións	97 () km
Superficie da cunca hidrográfica	1.250 km²

Xeografía

O río nace no termo municipal de Beceite (Teruel), na confluencia de dous barrancos, aínda que as súas fontes e mananciais están no corazón dos Portos de Beceite a 1.300 msnm. No seu curso final, durante un cortísimo tramo, case na desembocadura na cola do encoro de Riba-roja no Ebro, forma a fronteira natural entre as provincias de Tarragona e Teruel.

É un río típico mediterráneo, cun caudal bastante irregular e escaso, con grandes crecidas na primavera e outono e estiajes no verán.

Debido á proximidade do mar Mediterráneo, a conca padece, periodicamente, fortes temporais que fixeron alcanzar impresionantes caudais superiores aos 2.000 m³/s na desembocadura do río Ebro.

Na cabeceira do río está o encoro de Pena situado no seu afluente do mesmo nome.

É o río mediterráneo mellor conservado do planeta. Non conta en todo o seu curso con ningunha presa artificial de importancia, a pureza das súas augas foi sempre única e a diversidade de hábitats e especies fan deste río unha auténtica xoia, aínda que estes últimos anos están aparecendo problemas (antes descoñecidos) de contaminación que repercuten seriamente na poboación de troitas e outros peixes.

É dos poucos ríos españois nos que aínda se conserva o cangrexo autóctono.