Quico Cadaval
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xuño de 2017.) |
Francisco Cadaval Ayaso, máis coñecido por Quico Cadaval, nado en Ribeira o 27 de marzo de 1960, é un actor, director, adaptador teatral e o impulsor do movemento de contacontos xurdido en Galicia na década dos noventa.
| Quico Cadaval | |
|---|---|
 | |
| Nome completo | Francisco Cadaval Ayaso |
| Nacemento | 27 de marzo de 1960 |
| Lugar | Ribeira |
| Nacionalidade | España |
| Profesión | actor director |
| Na rede | |
  | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
TraxectoriaEditar
Aprendeu a contar contos dende moi neno grazas a unhas vellas que se encargaron de transmitirlle historias, e tamén grazas ás persoas, da máis variada índole, que pasaban pola taberna de súa nai. Comezou na interpretación teatral a finais dos setenta no Centro Dramático Galego, e xa nos oitenta fundou a súa propia compañía: "O Moucho Clerc". Traballou en diferentes producións da TVG, así como en curtametraxes e longametraxes, e recibiu diferentes premios polo seu traballo no teatro. Foi profesor de interpretación da Operación Triunfo portuguesa no ano 2003.
En 2011 recibiu o Premio Cultura Galega das Artes Escénicas que outorga a Xunta de Galicia.
TraballosEditar
- O rei nu (Edicións Talía, 1995). En colaboración con Cándido Pazó.
- Matías, juez de línea (1995). Actor.
- Cabeza de boi (1996). Actor.
- Amor Serrano (1999). Actor.
- Apaga a luz (1999). Guionista.
- A rosa de pedra (1999). Actor.
- Entre bateas (2001). Actor.
- A miña sogra e mais eu (2004). Dirección.
- Máxima audiencia (2004). Actor.
- O ano da cometa (2004). Dirección dramática do texto de Álvaro Cunqueiro para o Centro Dramático Galego.
- As dunas (2009). Dirección do texto dramático de Manuel Lourenzo para o Centro Dramático Galego.
- Shakespeare para ignorantes. Dirección e interpretación (xunto a Mofa e Befa) de peza teatral.
- Un cranio furado (2010). Dirección do texto dramático de Martin McDonagh.
- A ópera dos tres reás (2011). Dirección da peza de Bertolt Brecht e Kurt Weill para o Centro Dramático Galego.
- Galicia Caníbal (2012) Dirección.
- Románticos. Dirección e interpretación (xunto a Mofa e Befa) de peza teatral.