Quiasma

Para a parte do sistema nervioso vexa quiasma óptico

En xenética un quiasma (do grego χίασμα, chíasma , separación) é o punto do cromosoma onde ten lugar o intercambio de segmentos entre as cromátides homólogas durante o entrecruzamento cromosómico da meiose, o cal orixinará a recombinación xenética. Nos puntos de quiasma os cromosomas permanecen fisicamente unidos durante o entrecruzamento. Os quiasmas fanse visibles durante o estado de diploteno da profase I da meiose, pero o entrecruzamento pénsase que ten lugar algo antes, no paquiteno. Cando os dous bivalentes (tétrades) formados polos dous cromosomas homólogos emparellados (catro cromátides en total), empezan a separarse quedan só unidos polos puntos de quiasma e así permanecen durante o final da profase I e na metafase I, pero ao inicio da anafase I os quiasmas desaparecen, os homólogos do bivalente sepáranse e diríxense aos polos da célula.

Cúmprense as seguintes relacións:

frecuencia de quiasmas = 2 x frecuencia de recombinación

onde a frecuencia de recombinación é:

frecuencia de recombinación = (número de recombinantes x 100) / (número total da proxenie)

O fenómeno da formación de quiasmas nos cromosomas foi descuberto en 1909 polo profesor belga da Universidade de Lovaina Frans Alfons Janssens, que o denominou quiasmatipia.

Véxase tamén

Outros artigos

• Entrecruzamento cromosómico
• Recombinación xenética
• Complexo sinaptonémico
• Meiose