Principado de Cataluña
O Principado de Cataluña, e por antonomasia El Principat, foi un estado situado no suroeste de Europa e o nome histórico e tradicional de Cataluña. É un termo xurídico (en latín principatus) que aparece no século XIV para indicar o territorio baixo xurisdición das Cortes Catalás, o soberano do cal era o rei do Casal de Barcelona, sen ser formalmente un Reino. Tampouco era un condado, xa que o condado de Barcelona non comprendía a totalidade de Cataluña.
| Localización | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Capital | Barcelona  | ||||||
| Poboación | |||||||
| Lingua usada | catalán antigo lingua latina aranés | ||||||
| Xeografía | |||||||
| Parte de | |||||||
| Datos históricos | |||||||
| Precedido por | |||||||
| Creación | 1173 | ||||||
| Disolución | 18 de setembro de 1714 | ||||||
| Sucedido por | Capitanía Xeral de Cataluña e Rossilhão (pt)  | ||||||
Evento clave
| |||||||
| Santo padrón | Xurxo de Capadocia | ||||||
| Organización política | |||||||
| Forma de goberno | monarquía pactism (en) | ||||||
| Órgano lexislativo | Cortes Catalãs (pt) , | ||||||
| Moeda | ducado | ||||||
Historia
editarNormalmente utilizouse o título nobiliario de Príncipe polo herdeiro da Coroa. No caso da Coroa de Aragón o herdeiro portaba o título de Duque de Xirona, cambiado máis tarde a Príncipe de Xirona. Non se debe confundir, polo tanto, o Principado de Cataluña cun título nobiliario.
A primeira referencia atopouse nas Cortes de Perpiñán, no 1350, presididas polo rei Pedro o Cerimonioso. Semellante, aínda que xa era un termo utilizado informalmente. Ramon Muntaner escribiu na súa Crónica a despedida de Xaime o Xusto ó seu fillo que partia á conquista de Sardeña:
Fillo, deixovos eu a nosa bandeira antiga do Principado de Cataluña, a cal ten un singular privilexio: que endexamais un campo onde a nosa bandeira estivo foi vencido nin desbaratado
Un eufemismo usado previamente nas Cortes de Barcleona do 1283 é o de Universidade de Cataluña para referirse ó conxunto de habitantes do territorio. O termo vai ser institucionalizado no goberno de Eivissa como sinónimo de Generalitat.
O nome de Principado vaise seguir usando nos Decretos da Nova Planta da administración borbónica e foi plenamente vixente ata o século XIX. Os movementos republicanos preferiron abandonar o nome de Principado, mais, en cambio, os movementos pancatalanistas preferiron mantelo para referirse á Cataluña estrita, diferenciada da Cataluña Grande ou Países Cataláns. Hoxe, o termo Principado non se atopa recollido no Estatuto de Autonomía de Cataluña, mais continúa a vixente coma denominación tradicional.