Principado de Antioquía

Principado de Antioquía
Localización
	36°12′N 36°09′L / 36.2, 36.15
Provincia romana	Siria
Capital	Antioquía do Orontes
Poboación
Lingua usada	lingua francesa
Relixión	Igrexa católica
Datos históricos
Precedido por	Califato fatimí
Creación	1098
Disolución	1268 (Gregoriano)
Organización política
Forma de goberno	feudal monarchy (en)

O Principado de Antioquía foi un dos Estados cruzados creados durante a Primeira cruzada, que ocupou partes das modernas Turquía e Siria. O principado foi máis pequeno que o Condado de Edesa ou o Reino de Xerusalén. Estendíase ao longo do extremo nordés do mar Mediterráneo, bordeando co Condado de Trípoli ao sur, Edesa ao leste, e alternando entre Imperio Bizantino e o Reino de Armenia ao noroeste, segundo o ano.

Historia

Orixes

O avance musulmán cara Occidente causou preocupación entre a cristiandade. Tras a caída dos Santos Lugares, o Papado promoveu as expedicións militares que foron coñecidas como cruzadas.

Na Primeira cruzada, o príncipe Bohemundo de Tarento realizou unha vitoriosa campaña militar para recuperar territorios que Bizancio perdera fronte ao avance musulmán. Porén, unha vez acabada a súa campaña coa toma de Antioquía, Bohemundo retivo o territorio, creando este principado.

Poboación

O principado tivo arredor de 20 000 habitantes durante o século XII, moitos dos cales eran cristiáns armenios ou ortodoxos gregos, cuns poucos habitantes musulmáns. Moitos dos cruzados que se asentaron no principado eran de orixe normanda, na súa maioría do condado de Sicilia, sendo estes os primeiros gobernantes do país. Poucos dos habitantes do principado, coa excepción dos cruzados, eran católicos, a pesar de que a cidade estaba baixo a xurisdición do Patriarcado Latino de Antioquía, establecido no 1100. Este patriarcado mantívose como o titular da sé antioquense ata que foi deposto en 1964.

Lista de príncipes de Antioquía

Bohemundo I de Antioquía 1098-1111
Tancredo de Galilea, rexente, 1100-1103; 1105-1112
Bohemundo II de Antioquía 1111-1130
Roger de Salerno, rexente, 1112-1119'
Balduíno II de Xerusalén, rexente, 1119-1126; 1130-1131
Constanza de Antioquía 1130-1163
Fulco V de Anjou, rexente, 1131-1136
Raimundo de Poitiers ou de Antioquía 1136-1149 (por matrimonio con Constanza)
Reinaldo de Châtillon 1153-1160 (por matrimonio con Constanza)
Bohemundo III de Antioquía 1163-1201
Raimundo de Antioquía (Raimundo IV de Trípoli) 1193-1194 (rexente)
Bohemundo IV de Antioquía 1201-1216
Raimundo Rubén de Antioquía 1216-1219
Bohemundo IV de Antioquía (restaurado) 1219-1233
Bohemundo V de Antioquía 1233-1252
Bohemundo VI de Antioquía 1252-1268

Príncipes titulares de Antioquía 1268-1457

Bohemundo VI de Antioquía 1268-1275
Bohemundo VII de Antioquía 1275-1287
Lucía de Antioquía e Trípoli 1287-cara ó 1299
Filipe de Toucy, cara ó 1299-1300; despois deste, o título (nominal) pasou aos Reis de Chipre e Xerusalén.

Véxase tamén

Bibliografía

Buck, Andrew D. (2017). The Principality of Antioch and its Frontiers in the Twelfth Century. Woodbridge: Boydell & Brewer. ISBN 9781783271733.
Harris, Jonathan (2014), Byzantium and the Crusades, Bloomsbury, 2nd ed. ISBN 978-1-78093-767-0
Richard, Jean (1999). The Crusades: c. 1071-c. 1291. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-62566-1.

Este artigo sobre historia é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.