Pompeu Fabra

lingüista español

Pompeu Fabra i Poch, nado en Gràcia o 20 de febreiro de 1868 e finado en Prada de Conflent o 25 de decembro de 1948, foi o estabilizador da actual normativa da lingua catalá.

Infotaula de personaPompeu Fabra

(1917) Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(ca) Pompeu Fabra i Poch Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento20 de febreiro de 1868 Editar o valor en Wikidata
La Salut, España Editar o valor en Wikidata
Morte25 de decembro de 1948 Editar o valor en Wikidata (80 anos)
Prades (Francia) Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaPrades Cemetery (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Regional Minister of the Government of Catalonia (en) Traducir
14 de setembro de 1945 – 22 de xaneiro de 1948
Presidente Catalan Union of Sport Federations (en) Traducir
1933 – 1936
Reitor Autonomous University of Barcelona (1933–1939) (en) Traducir
1933 – década de 1930
Presidente Catalan Federation of Tennis (en) Traducir
década de 1930 – 1933
Presidente do PEN catalán
1927 – 1928
← Magín MoreraCarles Riba →
Presidente do PEN catalán
1923 – 1924
← Josep Maria López-Picó (en) TraducirMagín Morera →
Presidente do Institut d'Estudis Catalans
1917 – 1939
← Josep Maria Bofill i PichotPere Coromines i Montanya (pt) Traducir → Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
ResidenciaPrades (década de 1940–1948)
Badalona (1912–1939)
Barcelona (1868–1940) Editar o valor en Wikidata
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoLingüística, planeamento lingüístico, lexicografía, Filoloxía románica, lingua catalá e filoloxía Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónlingüista , escritor , químico , tenista , profesor universitario , filólogo , enxeñeiro , romanista Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversidade de Barcelona (1932–)
Institut del Teatre (1927–)
Deputación de Barcelona (1925–) Editar o valor en Wikidata
Membro de
LinguaLingua catalá, lingua francesa, lingua castelá e lingua inglesa Editar o valor en Wikidata
Deportetenis Editar o valor en Wikidata
Modalidade Partido de tenis enllaç=enllaç= enllaç= Récord persoal
Participou en
12 de maio de 1934Manifesto for the Conservation of the Catalan Race (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
CónxuxeDolors Mestre i Climent (1902–1948)
FillosCarola Fabra i Mestre (en) Traducir, Teresa Fabra i Mestre, Dolors Fabra i Mestre (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
PaiJosep Fabra i Roca (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
ParentesFrancesc d'Assís Galí Fabra (pt) Traducir (sobriño)
Elisabeth Galí i Camprubí (pt) Traducir (sobriña neta) Editar o valor en Wikidata
Premios
Sinatura
Editar o valor en Wikidata

BNE: XX876488 Discogs: 4627130 Editar o valor en Wikidata
Pompeu Fabra.

Traxectoria

editar

Este enxeñeiro industrial dedicouse desde moi novo ao estudo do catalán. Desde a revista L'Avenç, promoveu unha campaña para reformar a ortografía da lingua catalá (1890-91), que era moi arcaizante, e en 1904 publicou conxuntamente con Jaume Massó i Torrents e Joaquim Casas i Carbó un Tractat d'ortografia catalana.

Fabra participou activamente no I Congrés Internacional de la Llengua Catalana (1906). Xa en 1912 publicou en castelán Gramática de la lengua catalana, unha das obras de máis interese na súa produción, xa que nela reflicte de forma fidedigna a realidade da lingua catalá.

Estabelecido en Bilbao, na capital biscaína ocupou unha cátedra de química, ao mesmo tempo que afondou no estudo dos grandes romanistas. Posteriormente, en 1911 transladouse a Badalona, onde exerceu como catedrático de catalán (praza creada pola Deputación de Barcelona, que presidía Enric Prat de la Riba). Tamén foi socio da sección filolóxica do Institut d'Estudis Catalans (IEC), entidade que máis adiante presidiría.

Precisamente, o Instituto publicou en 1913 as Normes ortogràfiques, e pouco máis tarde (en 1917), o Diccionari ortogràfic. Un ano despois, en 1918, Pompeu Fabra deu ao prelo a Gramàtica catalana. Xa no ámbito puramente pedagóxico, no mesmo ano publicou o Curs mitjà de gramàtica catalana, ao abeiro da Associació Protectora de l'Ensenyança Catalana.

A sona e prestixio acadados por Fabra i Poch levou a que en 1932 fose nomeado sen oposición como catedrático da Universidade de Barcelona. Porén, en 1939, após a guerra civil española, exilouse a Francia, residindo en París, Montpellier (cidade na cal presidiu os Xogos Florais de 1946) e Prada de Conflent.

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar