Placa Laureada de Madrid
A Placa Laureada de Madrid foi a máxima condecoración militar á valentía da Segunda República Española. Concedeuse en recoñecemento á acción, individual ou colectiva, de protexer á nación e aos seus cidadáns ante o risco inmediato para a vida do portador. Os elixibles eran membros das Forzas Armadas da República Española e antes da concesión comprobáronse testemuñas fidedignas.[1]
| Placa Laureada de Madrid | |
|---|---|
| |
| Outorgada por Segunda República Española | |
| Tipo | Medalla |
| Estadísticas | |
| Establecida | 1937 |
Nomeado así pola capital de España, simbolizando a valentía e a defensa da República durante o asedio de Madrid durante a guerra civil española,[2] a Insignia Laureada de Madrid foi establecida o 25 de maio de 1937 como o equivalente republicano español da Real e Militar Orde de San Fernando outorgada pola monarquía e polos franquistas.[3]
Galardoados editar
Un total de 8 persoas recibiron esta medalla:
- Exército republicano español
- Vicente Rojo Lluch, xeneral do Exército Popular e xefe de Estado Maior [4]
- José Miaja Menant, xeneral do Exército Popular [5]
- Manuel Fontela Frois, maior da Cabalería Republicana [6]
- Domitiano Leal Sargenta e Manuel Álvarez Álvarez, Milicias Maiores polo seu papel na batalla do Ebro (a título póstumo) [7]
- Mariña Republicana Española
- Luis González de Ubieta, almirante da Armada Republicana polo seu papel no afundimento do cruceiro pesado Baleares na batalla de Cabo de Palos, a maior batalla naval da guerra civil.[8]
- Ambrosio Ristori de la Cuadra, maior da Infantería de Marina (a título póstumo), polas súas fazañas no asedio ao Alcázar e na batalla de Seseña, onde morreu en combate.[9]
- Forza Aérea da República Española
- Leocadio Mendiola Núñez, maior do Exército do Aire, polos servizos prestados[10] (Aínda que foi galardoado, Mendiola nunca recibiu a medalla tras a caída da II República Española) [11]
Distintivo de Madrid editar
O Distintivo de Madrid foi un galardón relacionado coa placa Laureada,[12] creada pola II República Española para premiar a valentía. Concedeuse ao persoal da Mariña Republicana española e aos buques que participaron na Batalla de Cabo de Palos en xaneiro de 1938.[2]
Após a concesión do Distintivo Laureado de Madrid a Luis González de Ubieta, almirante da frota leal, o Distintivo de Madrid foi concedido aos cruceiros da Armada Republicana española Libertad e Méndez Núñez, e aos destrutores Lepanto, Almirante Antequera e Sánchez Barcáiztegui, así como á súa tripulación polo seu papel na batalla de Cabo de Palos. Estes barcos navegarían en diante cunha bandeiriña especial e os homes levarían un distintivo especial nos seus uniformes co vello escudo de Madrid. [13]
Notas editar
- ↑ Luis Grávalos & José Luis Calvo, Condecoraciones Militares Españolas, Editorial San Martin, 1988, ISBN 8471402661
- ↑ 2,0 2,1 Second Spanish Republic 23 January 1938 Decree
- ↑ Gazeta da República, núm 145, a 25 de Maio de 1937.
- ↑ Diario oficial de la República, núm.11 (11 de enero de 1938)
- ↑ Diário Oficial da República, núm.164 (13 de xuño de 1937)
- ↑ Diário Oficial da República, nº 28 (28 de Janeiro de 1938)
- ↑ Diario Oficial de la República, núm.12 (12 de enero de 1939)
- ↑ Manuel Rubio Cabeza, Diccionario de la Guerra Civil Española 1, Pág. 95. Editorial Planeta, Barcelona, 1987.
- ↑ Diário Oficial da República, nº 47 (16 de Fevereiro de 1938)
- ↑ Diário Oficial da República, núm. 243 (31 de Agosto de 1938)
- ↑ [1]
- ↑ Legislacíón sobre la Placa Laureada de Madrid y Distintivo de Madrid, Revista de historia militar, ISSN 0482-5748, Nº Extra 2, 2011, pp. 299-316
- ↑ Enrique García Domingo, Recompensas republicanas por el hundimiento del Baleares, Revista de Historia Naval 1997, Año XV no. 59, pág. 70
Véxase tamén editar
- Cruz Laureada de San Fernando
Ligazóns externas editar
- Reglamento de la Placa Laureada de Madrid. Gaceta da República: Boletín Oficial, número 145, 25 de maio de 1937:
- Placa Laureada de Madrid
- Segunda República (1931-1939)
- República - EPR, Condecoracións