Paphos
Paphos /ˈpæfɒs/ (en grego: Πάφος e en turco: Baf), é unha cidade costeira no suroeste de Chipre e a capital do Distrito de Paphos. Na antigüidade, había dúas localidade chamadas Paphos: o Vello Paphos[1] e o Novo Paphos.[2] A cidade actual é Novo Paphos. Está a carón do Mediterráneo, a uns 50 km oeste de Limasol (o maior porto da illa), que ten conexión coa autoestrada A-6. O Aeroporto Internacional de Paphos é o segundo maior aeroporto do país. A cidade ten un clima mediterráneo subtropical, coas temperaturas máis suaves da illa.
| Πάφος (el) Baf (tr)  | ||||
| ||||
| Localización | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Estado | Chipre | |||
Distrito (pt)  | Pafos (pt) | |||
| Capital de | ||||
| Poboación | ||||
| Poboación | 35.961 (2019) (1.987,89 hab./km²) | |||
| Xeografía | ||||
| Parte de | ||||
| Superficie | 18,09 km² | |||
| Altitude | 72 m | |||
| Creación | 300 a. C. | |||
| Identificador descritivo | ||||
| Código postal | 8049 e 8010 | |||
| Fuso horario | ||||
| Prefixo telefónico | 26 | |||
| Outro | ||||
| Irmandado con | ||||
| Páxina web | pafos.org.cy | |||
Pafos está incluído na lista oficial de tesouros culturais e naturais do Patrimonio da Humanidade da UNESCO polos seus espectaculares restos antigos e foi seleccionada como Capital Europea da Cultura para 2017, xunto con Aarhus.
Historia editar
De orixe fenicia, aínda que a rexión estivo habitada a partir do Neolítico, na época grega era considerada o lugar de nacemento da deusa, Afrodita, sendo por iso un importante lugar do seu culto,[3][4], así como doutras divindades pre-helenicas de fertilidade. Desde o século XII a.C. houbo un templo micénico dedicado á deusa.
Houbo unha tradición de que Pafos fora fundado por Agapenor de Arcadia, ao regresar da guerra de Troya, que tamén construíra o santuario de Afrodita.
Mito da fundación editar
Había unha tradición que Paphos fundouna Agapenor de Arcadia, ao regreso da Guerra de Troia, e que tamén construíra o santuario de Afrodita,[5][6] Con todo, outra tradición atribúe a súa fundación a Cíniras.[7] Houbo tamén un personaxe mitolóxico chamado Pafos, que nunha versión era unha muller filla de Galatea e de Pigmalión e en outra era un home, fillo de Céfalo e de Eos. En ambas versións era ascendente, pai ou nai, de Cíniras.[8] A tradición da fundación polos arcadios axústase ao feito de que en Chipre se falaba o dialecto arcado-chipriota,[9] cuxo terminus ante quen encóntrase en torno aos anos 1050-950 a.C. e coa noticia dada por Pausanias da existencia en Tegea, unha cidade arcadia, dun templo de Afrodita Pafia.[10]
Segundo outra lenda preservada por Estrabón (xi. p. 505), cuxo texto, porén, varía, foi fundada polas amazonas.
| Paphos | |
|---|---|
 Tumbas dos reis | |
| Patrimonio da Humanidade - UNESCO | |
| País |  Chipre |
| Localización | 34°46′34″N 32°25′35″L / 34.77611, -32.42639 |
| Tipo | Cultural |
| Criterios | III, IV |
| Inscrición | 1980 (4ª sesión) |
| Rexión da UNESCO | Europa e América do Norte |
| Identificador | 79 |
Vella Paphos editar
- Artigo principal: Kouklia.
Paphos vella, agora o sitio de Kouklia (grego: Κούκλια; turco: Kukla ou Konuklia; francés: Covocle) (Engel, Kypros, vol. i. p. 125) está sobre un outeiro.[11] a poucos quilómetros do mar, ao cal se unía mediante un camiño. Non estaba lonxe do promontorio Zephyrium.[12] and the mouth of the Bocarus stream.[13]
A arqueoloxía mostra que Palaepaphos (Kouklia) estivo habitada desde o período Neolítico. Foi un centro do culto a Afrodita, a deusa grega do amor e a beleza e das deidades pre-helenicas da fertilidade. O mítico lugar de nacemento de Afrodita estaba na illa. O mito fundador está entrelazado coa deusa en todos os niveis, de maneira que Paphos Vella converteuse no lugar máis famoso e importante para adorar a Afrodita no mundo antigo.
Os nomes gregos de dous reis antigos, Etevandros e Akestor, están testemuñados no silabario chipriota en obxectos do século VII a.C. atopados en Kourion.[14]
Afrodita e Paphos editar
- Véxase tamén Santuario de Afrodita Pafia
Os gregos acordaron que Afrodita chegou a terra no lugar de Paphos cando xurdiu do mar.[15] Segundo Pausanias (i. 14), o seu culto introduciuse en Pafos desde Siria, pero probablemente Tiña orixe Fenicia. Antes de que fora probado pola arqueoloxía entendíase que o culto a Afrodita establecérase antes do tempo de Homero (c. 700 a. C.), xa que o bosque e o altar de Afrodita en Paphos son mencionados na Odisea (viii. 362). A arqueoloxía estableceu que os chipriotas veneraban unha deusa de fertilidade antes da chegada dos gregos, nun culto que combinaba aspectos do Exeo e do continente oriental. Figuras e elementos femininos que se atopronan nas inmediacións remóntanse ao comezo do terceiro milenio. Os témenos estaban ben establecidos antes de que se erixisen as primeiras estruturas na Idade de Bronce:
- "Houbo unha continuidade ininterrompida de culto a partir dese momento ata o 391 d.C. cando o emperador romano Teodosio I prohibiu todas as relixións pagás e o santuario caeu nas ruínas en que o atopamos hoxe.[16]
Aquí o culto da deusa estaba centrado, non só para Chipre, senón para todo o mundo Exeo. Os Cinyradae, ou descendentes de Ciniras, eran os sacerdotes principais, gregos por nome pero de orixe fenicio. O seu poder e autoridade eran moi grandes; pero pode deducirse de certas inscricións que foron controlados por un senado e unha asemblea do pobo. Tamén aquí houbo un oráculo. [17] Poucas cidades foron tan cantadas e glorificadas polos poetas.[18] Os restos do vasto santuario de Afrodita aínda son discernibles, a súa circunferencia está marcada por enormes muros de cimentos. Logo da súa destrución por un terremoto, foi reconstruído por Vespasiano, sobre cuxas moedas está representada, así como sobre as anteriores e posteriores, e especialmente no estilo das de Septimio Severo.[19] A partir destas representacións, e dos restos existentes, Gustav Friedrich Hetsch, un arquitecto de Copenhague, intentou restaurar o edificio.[20][21]
Nova Paphos editar
A nova Paphos fundouse cerca do mar preto dun bo porto natural. Estaba preto de 60 estadios ou 12 km ao noroeste da antiga cidade.[22] Tamén tiña un mito de fundación: se dixo que fundouna Agapenor, xefe dos arcadios no sitio de Troia,,[23] que, logo da captura da cidade, foi levado pola tormenta que o separou da frota grega cara á costa de Chipre.(Pausanias viii. 5. § 2.) Un Agapenor foi mencionado como rei dos Pafianos nun distrito grego preservado en Analecta[24] e Heródoto (vii. 90) alude a unha "colonia" arcadiana en Chipre.
En realidade probablemente fundouna Nicocles, o último rei de Palaepaphos, baseado nunha inscrición que rexistrou a fundación do templo de Artemisa Agrotera en Nea Paphos. Os habitantes de Marion, probablemente tamén foron trasladados a esta nova cidade logo da súa destrución no 312 a.C. por Ptolomeo.[25] Un tesouro de moedas de prata non utilizadas (no museo de Chipre) atopadas baixo a Casa Helenística e que data do final do século IV. a.C. son os primeiros achadegos no sitio e indican a súa data de fundación.
Palaepaphos sempre conservou a preeminencia na adoración de Afrodita e Estrabón conta que a estrada que o conducía desde Nova Paphos estaba abarrotada anualmente con homes e mulleres que a percorrían cara ao antigo santuario e non só procedían deste último lugar, senón tamén das outras cidades de Chipre. Cando Séneca dixo (N. Q. vi. 26, Epistle 91) que Paphos fora case destruída por un terremoto, é difícil dicir a cal das cidades fai referencia. Dio Cassius (liv. 23) relata que foi restaurada por Augusto, e chamouna "Augusta" no seu honor; pero aínda que este nome se conservou nas inscricións, nunca suplantou o antigo en uso popular.
Segundo os Feitos dos Apóstolos, despois de desembarcar en Salamis, e proclamar o Evanxeo nas sinagogas,[26] Os profetas e os mestres, Barnabas e Saul de Tarso, viaxaron ao longo da costa sur da illa de Chipre ata chegar a Pafos.ref>Acts 13:4-6</ref> Allí, Sergius Paulus, o procónsul romano, converteuse despois de que Saúl reprendeu a Sorcerer Elymas.[27] En Paphos, primeiros feitos identifican a Saul como Paulo.[28]
Tácito (Hist. ii. 2, 3) rexistra unha visita do xove Tito a Pafos antes de acceder ao imperio, que preguntou con moita curiosidade a súa historia e antigüidades. (Cf. Suetonio Titus c. 5.) Baixo este nome, o historiador sen dúbida incluía a cidade antiga e moderna, e entre outros trazos da adoración do templo rexistra, con algo como sorpresa, que a única imaxe da deusa era unha pedra piramidal.
O santuario foi pechado durante a Persecución de pagáns a finais do Imperio Romano.
Arqueoloxía editar
- Artigo principal: parque arqueolóxico de Paphos.
O parque arqueolóxico de Paphos cobre a maior parte da importante cidade antiga grega e romana e é un sitio declarado Patrimonio da Humanidade pola UNESCO polos seus destacados restos antigos.
Os restos máis significativos descubertos ata agora son catro grandes e elaboradas vilas romanas: a Casa de Dionisos, a Casa de Orfeo, a Casa de Aion e a Casa de Teseo, todos con soberbios pisos de mosaico preservados. Ademais, as escavacións descubriron unha Ágora, Asklepion, a Basílica de Panagia Limeniotissa, un Odeón, un Teatro e unha necrópole coñecida como Tumbas dos Reis.
Historia post-clásica editar
Paphos gradualmente perdeu gran parte da súa atracción como centro administrativo, especialmente despois da fundación de Nicosia. A cidade e o seu porto continuaron declinando ao longo da Idade Media e o domino otomán, mentres Nicosia, e a cidade portuaria de Larnaca foron gañando importancia.
A cidade e o distrito continuaron perdendo poboación ao longo do período colonial británico e moitos dos seus habitantes trasladáronse a Limassol, Nicosia e ao exterior. A cidade e distrito de Paphos permaneceron como a parte máis subdesenvolvida da illa ata 1974.
A moderna Paphos editar
Tras a invasión turca de Chipre en 1974, houbo unha rápida actividade económica en todos os ámbitos, especialmente no turismo na zona de Kato Paphos. O goberno investiu fortemente en represas e traballos de distribución de auga, infraestrutura viaria e a construción do aeroporto internacional de Paphos, segundo aeroporto internacional de Chipre.
Na década de 1980, Kato Paphos recibiu a maior parte do investimento. Na década de 1990, o Coral Bay Resort desenvolveuse aínda máis e no 2000, creouse o Resort Aphrodite Hills.
Hoxe, Paphos, cunha poboación de 32.754 habitantes (2011), é un popular recurso turístico que alberga un atractivo porto pesqueiro. Ktima é o principal barrio residencial mentres Kato Paphos, xunto ao mar, construíuse ao redor do porto medieval e contén a maior parte dos hoteis de luxo e da infraestrutura de entretemento da cidade. A Avenida Apostolou Pavlou (Avenida de San Pablo), a estrada máis transitada de Paphos, conecta as dúas partes da cidade. Comeza preto do centro da cidade en Kennedy Square e remata fóra da fortaleza medieval no porto.
Economía editar
A economía de Paphos depende en gran parte do turismo e hai catro centros turísticos no distrito: Kato Paphos, Coral Bay, Latchi, e Aphrodite Hills. O máis grande de lonxe é Kato Paphos, que emprega a máis da metade da poboación de Paphos. O cultivo, especialmente o cultivo de bananas, uva e tabaco, tamén contribúe significativamente á economía de Paphos. Paphos ten unha rede de distribución de auga 100 km (62 mi) que rega 5.000 ha de terreo. Paphos ten o segundo aeroporto internacional da illa. O porto de Paphos non é importante en termos de comercio internacional xa que a maior parte dos envíos utilizan o porto de Limassol. A mariña de Paphos ten importancia cultural e histórica e tamén se usa para a pesca.
Galería editar
-
Pafos -
Parte do conxunto monumental das Tumbas dos Reis. -
Un dos mosaicos romanos da chamada Casa de Dioniso, que representa o mito de Apolo e Dafne. -
A Rocha de Afrodita, o lugar onde a tradición mítica indica que naceu Afrodita. -
Bulevar peonil de Paphos -
A Rocha sarracena (primeiro plano) e Rocha do grego (fondo) -
-
-
Restos do M/V EDRO III sobre as rochas preto das covas mariñas ao noroeste de Paphos
Paphos foi seleccionada para ser Capital Europea da cultura no 2017 xunto con Aarhus.
Predecesor: Donostia Wrocław
|
 Capital Europea da cultura xunto con  Aarhus2017 |
Sucesor: A Valeta Leeuwarden
|
Notas editar
- ↑ Vella Paphos, en grego antigo: Πάφος παλαιά, Ptol. v. 14. § 1; ou, Παλαίπαφος, Estrabón xiv. p. 683; Palaepaphos, Plin. v. 31. s. 35)
- ↑ Novo Paphos en grego antigo (Πάφος Νέα, Ptol. l. c.; Nea Paphos, Plin. l. c..
- ↑ Homero, Odisea VIII,362.
- ↑ Himnos homéricos: V, a Afrodita,61.
- ↑ Pausanias VIII,5,2.
- ↑ Estrabón XIV,6,3.
- ↑ Apolodoro, Biblioteca mitológica III,14,3.
- ↑ Pierre Grimal, Diccionario de mitología griega y romana, p. 396, Ed. Paidós, 7ª ed., 2004.
- ↑ Estrabón, Geografía libros XI-XIV, p.592, nota 341 de Mª Paz de Hoz García-Bellido, Madrid: Gredos (2003), ISBN 84-249-2373-1.
- ↑ Pausanias VIII,53,7.
- ↑ The hill is celsa Paphos in Aeneid x. 51
- ↑ (Strabo xiv. p. 683)
- ↑ Hesychius, under Βώκαρος
- ↑ Terence Bruce Mitford (1971). The Inscriptions of Kourion. American Philosophical Society. ISBN 978-0-87169-083-8.
- ↑ Tac. Hist. ii. 3; Mela, ii. 7; Lucan viii.456
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 11 de maio de 2006. Consultado o 29 de xaneiro de 2019.
- ↑ Engel, i.p. 483.
- ↑ For example, Aeschylus Suppliants 525; Virgil Aeneid i. 415; Horace Odes i. 19, 30, iii. 26; Status Silvius i. 2. 101; Aristophanes Lysistrata 833, etc.
- ↑ Engel, vol. i. p. 130.
- ↑ Müller's Archäol. § 239, p. 261; Eckhel, vol. iii. p. 86.
- ↑ Münter, Friedrich Christian Carl Hinrich; Hetsch, Gustav Friedrich (1824). Der Tempel der himmlischen Göttin zu Paphos: zweite Beilage zur Religion der Karthager (en alemán). Schubothe. OCLC 13923976.
- ↑ Strabo xiv. p. 683.
- ↑ Iliad. ii.609
- ↑ p. 181, Brunk
- ↑ http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0006%3Aentry%3Dpaphos-1
- ↑ Acts 13:5
- ↑ Acts 13:6–12
- ↑ Acts 13:9