Ordoño IV

Rei de Galiza

Ordoño IV, fillo de Afonso IV e da raíña Oneca Sánchez de Pamplona, e pai de Bermudo II[1], foi rei de Galiza[2][3] entre os anos 958 e 960.

Modelo:BiografíaOrdoño IV

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento(es) Ordoño Alfonsez de León Editar o valor en Wikidata
c. 925 Editar o valor en Wikidata
Reino de Galicia Editar o valor en Wikidata
Morte962 (Gregoriano) Editar o valor en Wikidata (36/37 anos)
Córdoba, España Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaBasílica de Santo Isidoro de León Editar o valor en Wikidata
Monarca do Reino de Galicia
Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
RelixiónCatolicismo Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónrei Editar o valor en Wikidata
Outro
TítuloRei de Galicia Editar o valor en Wikidata
FamiliaDinastía ástur-leonesa Editar o valor en Wikidata
CónxuxeUrraca Fernandes de Castela Editar o valor en Wikidata
PaisAfonso IV de León Editar o valor en Wikidata  e Oneca Sánchez de Pamplona Editar o valor en Wikidata

Traxectoria

editar

Após a expulsión de Sancho I o Craso, foi coroado rei en Santiago de Compostela, igrexa a prol da cal despachou varios documentos. Chegou ao trono co apoio da nobreza galega, en especial o do bispo Rosendo de Celanova, e do conde de Castela Fernán González.

Reinou nun período turbulento do Reino de Galiza marcado polo enfrontamento entre irreconciliables faccións nobiliarias galegas, castelás, asturianas ou da Terra de Foris. A imposibilidade de poñer orde nesta caótica situación granxeoulle unha pésima fama reflectida nas crónicas cristiás e musulmás. Determinada historiografía coñéceo como Ordoño IV o Mao.

No 958 casou con Urraca Fernández, filla do conde de Castela e viúva de Ordoño III, coa que tivo dous fillos, Bermudo e García. Este casamento, que procuraba o achegamento á nobreza castelá determinou o descontento de parte da nobreza galega.

Os fracasos na gobernación propiciaron que os mesmos que o apoiaran, entre eles San Rosendo, optasen pola volta de Sancho, no ano 959. Sancho entrou en Zamora co apoio das tropas musulmáns do califa Al-Hakam II. Ordoño refuxiouse en Castela até que Fernán González foi feito prisioneiro polo rei de Navarra García Sánchez.[4] Finalmente acudíu a Córdoba a solicitar a axuda militar do califa cordobés.[5] Segundo o tratado acadado, Ordoño compometíase a non levantarse contra o islam e a entregar do seu fillo García como refén.[4] Porén, apercibido Sancho, apresurouse a enviar tamén unha embaixada a Córdoba ofrecendo a súa vasalaxe. O monarca andalusí aviuse a recoñecer a Sancho como monarca a condición de que este desmantelase certas fortalezas próximas ao seu territorio. Ordoño faleceu pouco despois (no 962 ou 963) en circunstancias non esclarecidas.[6]

  1. Carriedo Tejedo, Manuel (2014). "La ascendencia de Vermudo II (982-999):Un rey educado en Santiago a la sombra de San Rosendo" (PDF). Annuarium Sancti Iacobi (3): 19–43. 
  2. Carriedo Tejedo, Manuel (2019). "Gallaecia y Galicia (1)" (PDF). Rudesindus (en castelán) (12): 74. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 30 de setembro de 2020. Consultado o 22 de xaneiro de 2021. el príncipe infiel de Galicia Ordoño (citando a Ibn Idari) 
  3. Carballeira Debasa, Ana María (2007). Galicia y los gallegos en las fuentes árabes medievales (en castelán). CSIC. p. 158. de la familia de los reyes gallegos 
  4. 4,0 4,1 Carriedo Tejedo, Manuel (2014). "La ascendencia de Vermudo II (982-999):Un rey educado en Santiago a la sombra de San Rosendo" (PDF). Annuarium Sancti Iacobi (3): 29. 
  5. "Vídeo: Así foi a recepción do califa al-Hakam II ó rei Ordoño IV, tras perder o seu trono". Historia de Galicia. 2021-01-20. Consultado o 2021-01-22. 
  6. Carballeira Debasa, Ana María (2007). Galicia y los gallegos en las fuentes árabes medievales. Instituto de estudos galegos Padre Sarmiento. pp. 158–159. 

Véxase tamén

editar
  Os reis e as raíñas da Galiza.
  Ordoño IV. Un rei imposto polo partido galego.
(Nós Diario, 29.09.2022)

Bibliografía

editar

Outros artigos

editar
Reino de Galiza

Segue a:
Sancho II
Ordoño IV
Precede a:
Sancho II
Dinastía dos Ordoñez (910-1037)