Observatorio Palomar

(Redirección desde «Observatorio de Monte Palomar»)

O Observatorio Palomar é un observatorio de investigación astronómica no condado de San Diego, California, na cordilleira Palomar. É propiedade e está operado polo Instituto Tecnolóxico de California (Caltech). O tempo de investigación no observatorio concédese a Caltech e aos seus socios de investigación, que inclúen o Jet Propulsion Laboratory (JPL), a Universidade Yale,[1] e os Observatorios Ópticos Nacionais da China.[2]

Observatorio Palomar
TipoObservatorio astronómico
Data de fundación1928
EnSan Diego e Condado de San Diego
PaísEstados Unidos de América
33°21′23″N 116°51′54″O / 33.356388888889, -116.865
Na rede
http://www.astro.caltech.edu/palomar/
Facebook: palomarobservatory Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

O observatorio opera varios telescopios, incluído o Telescopio Hale de 5,1 m,[3] o Telescopio Samuel Oschin de 1,2 m,[4] e o Telescopio Palomar de 1,5 m.[5] Ademais, aloxáronse outros instrumentos e proxectos no observatorio, como o Palomar Testbed Interferometer e o histórico telescopio Schmidt de 0,46 m, o primeiro telescopio do Observatorio Palomar, que data de 1936. A partir de 2021, o observatorio tamén alberga os proxectos Zwicky Transient Facility (ZTF)[6] e Gattini-IR.[7]

Historia editar

 
Cúpula do observatorio

A visión de Hale sobre os grandes telescopios e o Observatorio Palomar editar

O astrónomo George Ellery Hale, cuxa visión creou o Observatorio Palomar, construíu o telescopio máis grande do mundo catro veces consecutivas.[8] Publicou un artigo de 1928 propoñendo o que se convertería no reflector Palomar de 200 polgadas; foi unha invitación ao público estadounidense para coñecer como os grandes telescopios poderían axudar a responder preguntas relacionadas coa natureza fundamental do universo. Hale seguiu este artigo cunha carta ao International Education Board (posteriormente absorbido polo Consello Xeral de Educación) da Fundación Rockefeller con data do 16 de abril de 1928 en que solicitou financiamento para este proxecto. Na súa carta, Hale afirmaba:

Ningún método para avanzar na ciencia é tan produtivo como o desenvolvemento de instrumentos e métodos de investigación novos e máis potentes. Un telescopio máis grande non só proporcionaría a ganancia necesaria na penetración do espazo de luz e na potencia de resolución fotográfica, senón que permitiría a aplicación de ideas e dispositivos derivados principalmente dos recentes avances fundamentais en física e química.

Telescopio Hale editar

O telescopio Hale, de 200 polgadas, leva o nome do astrónomo e construtor de telescopios George Ellery Hale. Foi construído por Caltech cunha subvención de 6 millóns de dólares da Fundación Rockefeller, usando un canón de Pyrex fabricado por Corning Glass Works baixo a dirección de George McCauley. Dr. J.A. Anderson foi o xestor de proxectos inicial, asignado a principios da década de 1930.[9] O telescopio (o máis grande do mundo nese momento) viu a primeira luz o 26 de xaneiro de 1949 dirixida a NGC 2261.[10] O astrónomo estadounidense Edwin Powell Hubble foi o primeiro astrónomo que empregou o telescopio.

O telescopio Hale foi o máis grande do mundo desde 1949 ata 1975, cando o telescopio ruso BTA-6 viu a primeira luz. Os astrónomos que usaron o telescopio Hale descubriron obxectos afastados chamados quásares (un subconxunto do que se ía coñecer como núcleos galácticos activos) a distancias cosmolóxicas. Estudaron a química das poboacións estelares, o que permitiu comprender a nucleosíntese estelar sobre a orixe dos elementos do universo coas súas observacións e descubriron milleiros de asteroides. Un modelo de enxeñaría a unha décima escala do telescopio no Corning Community College en Corning, Nova York, sede do Corning Glass Works (agora Corning Incorporated), empregouse para descubrir polo menos un planeta menor, 34419 Corning.

Arquitectura e deseño editar

Russell W. Porter deseñou a arquitectura Art Deco dos edificios do observatorio, incluída a cúpula do telescopio Hale. Porter tamén foi responsable de gran parte do deseño técnico do telescopio Hale e das cámaras Schmidt, producindo unha serie de debuxos de enxeñaría de sección transversal. Porter traballou nos deseños en colaboración con moitos enxeñeiros e membros do comité de Caltech.[11][12][13]

Max Mason dirixiu a construción e Theodore von Karman estivo involucrado na enxeñaría.

Notas editar

  1. Yale University, Dept. of Astronomy Arquivado 02 de setembro de 2021 en Wayback Machine.: Facilities
  2. NAO
  3. "The 200-inch Hale Telescope". 
  4. "The 48-inch Samuel Oschin Telescope". 
  5. "The 60-inch Telescope". 
  6. ZTF
  7. "Gattini IR". 
  8. "George Ellery Hale | American astronomer". Encyclopedia Britannica (en inglés). Consultado o 2020-03-20. 
  9. Hearst Magazines (abril de 1942). "Super Camera of the Skies". Popular Mechanics (Hearst Magazines): 52. 
  10. "60th Anniversary of Hale Telescope," 365 Days of Astronomy (podcast). 26 de xaneiro de 2009.
  11. xuño de 2014, Elizabeth Howell 20 (20 de xuño de 2014). "Palomar Observatory: Facts & Discoveries". Space.com (en inglés). Consultado o 2020-04-06. 
  12. "Palomar Observatory | observatory, California, United States". Encyclopedia Britannica (en inglés). Consultado o 2020-04-06. 
  13. "Palomar, After 50 Years". San Diego History Center | San Diego, CA | Our City, Our Story (en inglés). Consultado o 2020-04-06. 

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Ligazóns externas editar