Ninette de Valois
Dame Ninette de Valois, nada como Edris Stannus en Blessington (Irlanda) o 6 de xuño de 1898 e finada en Londres o 8 de marzo de 2001, foi unha bailarina, profesora, coreógrafa e directora de ballet clásico británica de orixe irlandesa.[1] Bailou profesionalmente cos Ballets Russes de Serge Diaghileve posteriormente estableceu o Royal Ballet, unha das compañías máis destacadas do século XX. Tamén estableceu a Royal Ballet School e a compañía que se converteu no Birmingham Royal Ballet. Está recoñecida como unha das figuras máis influentes da historia do ballet e como a "madriña" do ballet inglés e irlandés.[2][3][4]
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (en) Edris Stannus 6 de xuño de 1898 Blessington, Irlanda (en)  |
| Morte | 8 de marzo de 2001 (102 anos) Londres, Reino Unido |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Irlanda Reino Unido |
| Actividade | |
| Ocupación | bailarina de ballet , escritora , ballet teacher (en) , mestre de ballet , coreógrafa , libretista , directora de cine |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua inglesa |
| Familia | |
| Cónxuxe | Arthur Blackall Connell (en) (1935–) |
| Pais | Thomas Robert Alexander Stannus (pt) e Elizabeth Graydon Smith (en) |
Premios
| |
   | |
Traxectoria editar
Comezou a bailar en 1908, con dez anos, e axiña adquiriu unha gran reputación en Inglaterra a causa dos seus graciosos movementos. En 1921 cambiou legalmente o seu nome a Ninette de Valois. Bailou cos Ballets Rusos de Sergei Diagilev, aínda que non chegou a ser unha estrela con eles.
Retirouse como bailarina en 1926, con vinte e oito anos, para promover o ballet clásico por toda Europa. En 1928 convenceu a Lilian Baylis para que o Sadler's Wells Theatre puidese ser sede da súa compañía. Baixo a súa dirección a compañía creceu e converteuse na Wells Royal Ballet Company, que máis adiante se dividiu entre a Birmingham Royal Ballet e a Covent Garden's Royal Ballet. Tamén fundou a Royal Ballet School.
De Valois, case sen axuda, foi responsable de crear o ballet clásico británico. Deseñou a súa compañía segundo o exemplo dos Ballets Imperiais Rusos, aínda que programando unha mestura de ballet clásico e obras contemporáneas. Pouco a pouco foi atraendo persoas de talento, e invitou a Frederick Ashton que fora o principal coreógrafo da súa compañía. Co tempo, a compañía chegou a ser unha das máis sonadas do mundo, con bailaríns como Margot Fonteyn, Gillian Lynne, Robert Helpmann, Moira Shearer, Beryl Grey e Michael Somes. En 1949 o Sadler Wells Ballet causou sensación cando viaxaron aos Estados Unidos e Margot Fonteyn converteuse inmediatamente nunha celebridade internacional. A comezos da década de 1950, de Valois contribuíu a fundar o Ballet e Ópera Estatal Turco, en Istambul.
Ocupouse de que a súa compañía tivese unha fonte constante de talento e nos anos seguintes a compañía contou con estrelas como Svetlana Beriosova, Antoinette Sibley, Nadia Nerina, Lynn Seymour, e coa máis sensacional posible no momento, Rudolf Nureyev. De Valois tamén invitou a coreógrafos como Kenneth MacMillan e George Balanchine a que traballasen coa compañía. Retirouse formalmente en 1964 e foi nomeada Life Governor of the Royal Ballet, deixando sentir a súa presenza na compañía. Era moi severa, e quizais por esa razón, déuselle o alcume de "Madam" (Señora). O alcume callou e dende entón en artigos e entrevistas formais chamárona Madam; ela aceptouno con naturalidade e comezou a asinar así a súa correspondencia.
Continuou con aparicións públicas ata a súa morte aos 102 anos.
Honras editar
Foille concedida a Lexión de Honra francesa en 1950 e nomeada Dame Commander of the Order of the British Empire en 1951, e posteriormente, en 1982, Companion of Honour. En 1992 recibiu a Orde do Mérito.
En 1974 tamén se lle outorgou o prestixioso Premio Erasmus, conxuntamente co coreógrafo Maurice Béjart.
Notas editar
- ↑ Ninette de Valois. Encyclopaedia Britannica. Consultado o 2 de novembro de 2018.
- ↑ Segal, Lewis. "Dame Ninette de Valois; Influential Founder of Britain's Royal Ballet". Los Angeles Times. Consultado o 12 de agosto de 2010.
- ↑ "The first wave of classical ballet in Australia". cultureandrecreation.gov.au. 4 de abril de 2009. Arquivado dende o orixinal o 20 de novembro de 2010. Consultado o 31 de xullo de 2010.
- ↑ Walsh, John (6 de xuño de 1998). "Interview: Dame Ninette de Valois: Doyenne of the dance". The Independent (Londres). Consultado o 31 de xullo de 2010.
Véxase tamén editar
Ligazóns externas editar
- Dame Ninette de Valois obituaryArquivado 27 de outubro de 2010 en Wayback Machine., The Independent
- London Ballet Circle website, londonballetcircle.co.uk
- Profile, pcah.us
- Profile, ballerinagallery.com
- Ninette de Valois profile, peopleplayuk.org.uk
- Ninette de Valois, Royal Ballet Founder, Dies at 102, nytimes.com
- Kathrine Sorley Walker, "The Festival and the Abbey: Ninette de Valois' Early Choreography, 1925-1934, Part One", Dance Chronicle, Vol. 7, No. 4 (1984 - 1985), pp. 379-412
- Ninette de Valois profile; arquivado o 1 de novembro de 2009
- Biography: Ninette de Valois, answers.com
- "Call Her 'Madame'", encyclopedia.com
- Ninette de Valois profile, Ricorso.net
- Dame Ninette de Valois' appearance on This Is Your Life, bigredbook.info