Nicolao II, papa

Nicolao II, nado cara o ano 990 e finado en Florencia o 27 de xullo de 1061 foi o papa n.º 155 da Igrexa católica de 1059 a 1061.

Nicolao II, papa
Nacemento	anos 990xuliano
Lugar de nacemento	Château de Chevron
Falecemento	27 de xullo de 1061
Lugar de falecemento	Florencia
Causa	malaria
Soterrado	Santa María del Fiore
Nacionalidade	Reino de Arles
Relixión	catolicismo
Ocupación	clérigo, sacerdote católico e escritor
Período	entre o 1059 e o 1061
Coñecido por	ser o papa n° 155 da igrexa católica
Organización	Igrexa católica
Cargos	Bispo de Roma
[ editar datos en Wikidata ]

Nicolao II

Biografía

Do papa Nicolao II, non coñecemos máis que o seu nome: Gérard, Gérald, Gherard, Gerardus, Giroldus ou Gerhard de Borgoña. Puidera que nacera entre 990 e 995, en Chevron, antiga cidade da rexión histórica de Savoia, e sería da familia dos Chevron Villette. Os antigos textos desígnano como Allobrox, Allobroge, natione Burgondio, sive Sabaudiensis (nación Borgoñoa ou savoiana); foi chamado tamén Gérard de Borgoña e mesmo Gerald de Lorraine.

Pontificado

No marco do que os historiadores chamaron a posteriori a reforma gregoriana, prohibe aos clérigos recibir unha igrexa das mans dun laico e obter cargas eclesiásticas con diñeiro (simonía). Tamén prohibe o nomeamento dos bispos sen a autorización papal. Ordenou a excomuñón dos sacerdotes casados que non repudiaran as súas esposas e prohibiu aos laicos participar en misas celebradas por eles.

Sínodo de Melfi

Baixo a influencia do frade Hildebrand, o futuro papa Gregorio VII, promulgou o 13 de abril de 1060, o decreto que poñía a elección do papa en só as mans do colexio dos cardeais, confirmando o sínodo de Melfi. Non obstante, o emperador gardaba o dereito de confirmar o candidato para o asento pontifical.

No ano 1059 convoca o sínodo de Melfi (no sur de Italia) que reúne os bispos italianos e determina a elección do Papa que será elixido de agora en diante polos cardeais. O resultado cese sínodo será confirmado polo decreto do 13 de abril de 1060. O papa Nicolás II foi a Italia do sur e recibiu os xuramentos de fidelidade dos príncipes normandos Ricardo I de Aversa e Robert Guiscard, a cambio da súa investidura e da súa fidelidade. O papa contaba co apoio normando para contrapesar a potencia do Imperio.

Primeiro Concilio de Latrán

No ano 1060, convocou o I Concilio de Latrán en Roma, e renovou a prohibición feita aos belixerantes de atacar os viaxeiros, os clérigos, os frades e os pobres.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• (en inglés) Nicolao II (The original catholic enciclopedia)

---

Este artigo sobre Papas é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

---