Nacionalidade histórica

estatuto constitucional das rexións españolas con competencias

Nacionalidade histórica é un termo empregado decote tanto pola clase política como pola sociedade civil para facer referencia a unha serie de nacións dentro dun estado, dotándoas dun recoñecemento como cultura diferenciada.

Comunidades autónomas segundo o seu Estatuto de Autonomía.      Nacionalidade histórica con Estatuto durante a Segunda República (3).      Nacionalidade histórica, mais sen Estatuto durante a República (5).      «Comunidade histórica» (3).      O resto de comunidades autónomas (5), a comunidade foral de Navarra e mailas cidades autónomas de Ceuta e Melilla.

Historia e características

editar

Termo recorrente na política do Estado español. É usado para designar aquelas comunidades autónomas que polo seu pasado histórico e mais o seu presente contan cunha identidade colectiva, lingüística e cultural de seu, diferenciada da recoñecida como española. A Constitución Española de 1978 non fai mención explícita a este termo, malia que foi discutido e segue a ser unha cuestión polémica que hoxe figura nos estatutos dalgunhas comunidades autónomas, as cales posúen un grao maior de competencias cedidas por parte do goberno do Estado.

Estatutos

editar

Con data de 2010, as comunidades autónomas que teñen recoñecida a característica de «nacionalidade», segundo está estipulado en cadanseu estatuto, son:

  1. Estatuto de Autonomía de Aragón Arquivado 04 de xaneiro de 2010 en Wayback Machine.. Título preliminar, artigo 1º.