Myosotis ramosissima
Myosotis ramosissima | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Nome binomial | |||||||||||||||
Myosotis ramosissima Rochel ex Schult. | |||||||||||||||
Subespecies | |||||||||||||||
A Myosotis ramosissima é unha planta herbácea anual ou bienal nativa de Europa, onde medra de maneira silvestre en terreos arenosos, en especial preto da costa.
Descrición
editarÉ unha herba erecta, de até 30 cm de altura, co talo de sección circular e pubescente. As follas basais forman unha roseta; as distais son alternas, ovadas a espatuladas, pubescentes, Na primavera florece producindo inflorescencias cimosas e elongadas de floreciñas azuis, raramente brancas coa marxe azul, coa corola pentámera, de non máis de 2 mm de lonxitude. O froito é un aquenio de paredes moi duras, monoseminado; a semente é parda e ovoide, co ápice agudo.
Hábitat e distribución
editarMedra de maneira silvestre en Europa en terreos arenosos e secos ou en pradarías, moitas veces preto da costa marítima. É rara salvo en Italia e nas Illas Británicas atópase protexida.
Taxonomía
editarMyosotis ramosissima foi descrita por Rochel ex Schult. e publicado en Oesterreichs Flora. Ein Taschenbuch auf botanischen Excursionen, ed. 2 1: 366. 1814.[1]
- Citoloxía
Número de cromosomas de Myosotis ramosissima (Fam. Boraginaceae) e taxóns infraespecíficos: n=24[2]
- Etimoloxía
Myosotis: nome xenérico que deriva do grego: mys, myos, que significa "ratonciño" e otos, que significa "orella", aludindo á forma da folla nalgunhas das especies do xénero.[3]
ramosissima: epíteto latíno que significa "con moitas ramas"[4]
- Sinonimia
- Myosotis gracillima Loscos & Pardo
- Myosotis hispida Schltdl.
- Myosotis collina subsp. gracillima (Loscos & J.Pardo) Nyman
- Myosotis collina non Hoffm.
- Myosotis globularis Samp.
Notas
editar- ↑ "Myosotis ramosissima". Tropicos.org. Jardín Botánico de Misuri. Consultado o 21 de setembro de 2013.
- ↑ Kariological studies on Spanish Boraginaceae. VI. Contribution to the tribe Eritrichieae. Luque, T. (1992) Bot. J. Linn. Soc. 110: 77-94
- ↑ En Flora de Canarias
- ↑ En Epítetos Botánicos
Véxase tamén
editarBibliografía
editar- Zuloaga, F. Ou., Ou. N. Morrone, M. J. Belgrano, C. Marticorena & E. Marchesi. (eds.) 2008. Catálogo das plantas vasculares do Cono Sur. Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 107: 3 Vols., 3348 p.