Museo van Gogh

Museo van Gogh
Tipo	museo de arte, museo e institución cultural
Epónimo	Vincent van Gogh
Persoas e organizacións
Forma xurídica	stichting (en)
Fundador/a	Emile Meijer
Arquitecto/a	Gerrit Rietveld, Kisho Kurokawa, Van Dillen en Van Tricht Rietveld (en) e Hans van Heeswijk
	Visitantes anuais (2021) 366359; (2019) 2100000; (2018) 2161160 ; ;
Acceso
Formas de pago	Museumkaart (en) , ICOM membership card (en) e tarxeta de débito
Datas
Fundación	1973
Inauguración	1973
Localización
	52°21′30″N 4°52′52″L / 52.3583, 4.8811
Estado	Reino dos Países Baixos
País	Países Baixos
Provincias	Holanda Setentrional
Concello	Ámsterdam
Localización	Rietveldgebouw Van Gogh Museum (en) , Kurokawavleugel Van Gogh Museum (en) e Q63881336
Sede	Ámsterdam
Rúa	Paulus Potterstraat (en)
Código postal	1071DJ
Enderezo	Paulus Potterstraat, 7
Patrimonio cultural
Premios	registered museum (en) ;
Membro de
	Membro de Geheugen van Nederland (en) ; ;
Composto por
	Composto por Rijksmuseum Hendrik Willem Mesdag (pt) ; ;
Contacto
Páxina WEB	vangoghmuseum.nl
Teléfono	+31-20-570-5200 e +31 20 570 5200
Redes
	[ Wikidata ] [ C:Commons ]

O Museo van Gogh é unha pinacoteca situada na praza do Museumplein en Ámsterdam (Países Baixos), que alberga obras do pintor neerlandés Vincent van Gogh e dos seus contemporáneos. Ten a máis grande colección de pinturas e debuxos de Van Gogh do mundo.

Historia

Os comedores de patacas.

Vaso con quince xirasoles, 1889.

Ao morrer Vincent van Gogh, á idade de 37 anos, deixou o extenso legado de aproximadamente 900 pinturas e uns 1.100 debuxos. Destes lograra vender moi poucos e regalando algúns ás súas amizades. Tódolos seus bens foron finalmente herdados polo seu irmán máis novo, o comerciante de arte Theo van Gogh. Que ademais das obras do seu irmán Vincent, coleccionou obras doutros importantes artistas como Paul Gauguin, Henri de Toulouse-Lautrec, Léon Lhermitte e Jean-François Millet. Lamentablemente Theo morreu un ano despois de Vincent, polo que a herdanza foi administrada pola súa viúva, Johanna van Gogh.

A muller, tras marchar do país, volveu aos Países Baixos, onde organizou as primeiras exhibicións coas obras de Van Gogh, contribuíndo moito á difusión e o coñecemento público do artista. En 1905 tivo lugar a primeira grande exposición, no Stedelijk Museum en Ámsterdan, xa que o gran Rijksmuseum se negou a aceptar ás obras de Vincent en préstamo.

Debido a que o pintor fixera varias versións de mesmos temas, Johanna van Gogh puido vender algunhas das pinturas da colección, sen dar a impresión xeral de reducila, ademais promoveu a publicación das cartas do seu marido en varios idiomas.

Despois da morte de Johanna, o seu fillo, o enxeñeiro Vincent Willem van Gogh (1890-1978), herdou a colección, poñendo a colección a disposición de varios museos en calidade de préstamo, ata que en 1960 creou a Fundación Vincent Van Gogh, á que encomendou a colección. As pinturas exhibíronse en exposición permanente no Stedelijk Museum, até que en 1973 o Museo van Gogh abriu as súas portas.

Edificios

O museo consta de dous edificios. A construción orixinal é obra do arquitecto holandés Gerrit Rietveld (1888-1964), inaugurado en 1973. O arquitecto da á de exposicións foi Kisho Kurokawa, sendo terminada en 1999 por Gojko.

Colección

O museo posúe máis de 200 pinturas de Vincent van Gogh, de tódolos seus períodos de creación, e uns 400 debuxos. Entre as obras principais expostas atópanse Os comedores de patacas, O dormitorio en Arles e unha das versións dos xirasoles.

Ademais, o museo ten a custodia da maioría das cartas de Vincent van Gogh. A colección de obras de artistas do século XIX iniciada por Theo van Gogh foi ampliada continuamente con recursos da fundación, de modo que o museo conta con obras de artistas como: Lawrence Alma-Tadema, Émile Bernard, Gustave Boulanger, Jules Breton, Gustave Caillebotte, Gustave Courbet, Thomas Couture, Charles-François Daubigny, Maurice Denis, Paul Gauguin, Jozef Israëls, Johan Barthold Jongkind, Édouard Manet, Anton Mauve, Jean-François Millet, Claude Monet, Camille Pissarro, Pierre Puvis de Chavannes, Odilon Redon, Georges Seurat, Paul Signac, Henri de Toulouse-Lautrec, Kees van Dongen e Franz von Stuck.