Monumentos do ciclismo
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde outubro de 2022.) |
Os monumentos do ciclismo son cinco carreiras clásicas consideradas de maior historia e prestixio no calendario internacional.
As cinco carreiras empezaron a disputarse antes da primeira guerra mundial. Pola súa orde de disputa durante a tempada son a Milán-San Remo (Italia), Tour de Flandres (Bélxica), París-Roubaix (Francia), Liexa-Bastogne-Liexa (Bélxica) e o Giro da Lombardía (Italia). As catro primeiras córrense na primavera, mentres que a última dispútase en outono.
Ademais de ser carreiras moi antigas, teñen a característica de ser as máis duras do calendario, non só polos quilómetros, que é superior ós 200 km, senón tamén polo seu percorrido.
As principais características dos monumentos son as seguintes:
- Milán-San Remo: A súa primeira edición foi no ano 1907, e o seu gañador foi o belga Lucien Petit-Breton. A marca de vitorias na competición teno Eddy Merckx, que chegou a ganala ata 7 veces. Adoita ser a máis longa en quilometraxes, cerca dos 300 quilómetros. É a primeira dos cinco monumentos, e dispútase o penúltimo ou último domingo de marzo.
- Tour de Flandres: Denominada Ronde van Vlaanderen oficialmente. A súa primeira edición foi no ano 1913, e o seu gañador foi o belga Paul Deman. A marca de vitorias na competición está repartida entre seis ciclistas, con 3 vitorias cada un. O ciclistas son; os belgas Achiel Buysse, Eric Leman, Johan Museeuw, Tom Boonen (en activo), o italiano Fiorenzo Magni, e o suízo Fabian Cancellara (en activo). É unha dos dous monumentos que se corren sobre lastro, e que se denominan clásicas flandrienanas. No calendario é o segundo monumento, que se disputa o primeiro domingo de abril.
- París-Roubaix: A súa primeira edición foi no ano 1896, e o seu gañador foi o alemán Josef Fischer. A marca de vitorias na competición téñenno dous belgas; Roger De Vlaeminck e Tom Boonen (en activo). É o segundo monumento que se corren sobre lastro, e que se denominan clásicas flandrienanas. No calendario é o terceiro monumento, e dispútase o segundo domingo de abril.
- Liexa-Bastogne-Liexa: É a máis antiga dos monumentos, disputándose a súa primeira edición no ano 1892, e na que o seu primeiro gañador foi o belga León Houa. A marca de vitorias na competición é de Eddy Merckx, alzouse coa vitoria en 5 ocasións. É a última clásica e único monumento das denominadas clásicas ardenianas ou clásicas das Árdenas. No calendario é o último monumento da primavera, e penúltimo do ano, e dispútase o penúltimo ou último domingo de abril.
- Giro da Lombardía: Nos últimos anos en Italia pasaron a denominala tamén como il Lombardia. A súa primeira edición foi no ano 1905, e o seu gañador foi o italiano Giovanni Gerbi. Dos cinco monumentos, é a máis montañosa polo que é o monumento na que menos compiten clasicómanos puros. Ademais de non estar encadrada no calendario das clásicas de primavera, xa que se disputa o primeiro domingo de outubro. A marca de vitorias na competición é do italiano Fausto Coppi, alzouse coa vitoria en 5 ocasións.
Máis vitorias [cando?] editar
Este artigo (ou sección) está desactualizado(a). A información fornecida mudou ou é insuficiente. |
- En letra grosa están as marcas en cada competición.