Mo Yan
Guan Moye (chinés simplificado: 管谟业; pinyin: Guǎn Móyè), nado en Gaomi (Shandong) o 17 de febreiro de 1955, é un escritor chinés, máis coñecido co pseudónimo de Mo Yan (chinés simplificado: 莫言; pinyin: Mò Yán), que significa "Non fales"[1]. Foi galardoado co Premio Nobel de Literatura en 2012.[2][3]
  | |
| Nome orixinal | (zh) 管谟业 |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 17 de febreiro de 1955 (69 anos) Gaomi, República Popular da China (en)  |
| Membro do Comité Nacional da Conferencia Consultiva Política do Pobo Chinés | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | República Popular da China |
| Educación | Academia de Arte do Exército de Libertação Popular (pt) Universidade Normale de Pequim (pt) |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor , mestre , novelista , guionista |
| Partido político | Partido Comunista de China |
| Profesores | Tong Qingbing |
| Influencias | |
| Pseudónimo literario | Mo Yan |
| Lingua | Lingua chinesa |
| Obra | |
Obras destacables
| |
| Familia | |
| Parentes | Guan Shiren (en) (devanceiro) |
Premios
| |
 | |
Acadou sona en occidente especialmente pola adaptación cinematográfica que o director Zhang Yimou fixo dunha das súas novelas, co título de Hong gao liang ("Sorgo vermello").
Traxectoria editar
Naceu na provincia de Shandong, nunha familia de granxeiros. Deixou a escola durante a Revolución Cultural para traballar nunha fábrica de petróleo. Con 20 anos alistouse no Exército Popular de Liberación, as actuais forzas armadas do seu país, e nesa época comezou a escribir. En 1981 publicou a súa primeira novela. En 1984 obtivo un posto na Escola de Arte e Literatura do Exército, o que lle permitiu dedicar máis tempo a escribir. En 1996 publicou 丰乳肥臀 ("Grandes peitos anchas cadeiras"), novela que foi prohibida na China, e no que desde unha visión feminina revisa case un século da historia do seu país.
Estilo editar
O seu estilo foi comparado co realismo máxico de Gabriel García Márquez ou mesmo con Franz Kafka, William Faulkner ou Fiódor Dostoievski debido á súa introspección e a análise que fai da crueza do home e a sociedade. Realismo alucinatorio segundo a Academia Sueca. Emprega unha lingua cruel e elegante ao tempo. Inzada de imaxes imposibles por veces estremadamente violentas e en ambientes rurais, onde as mulleres sofren inxustizas e a sociedade abondas mostras de abuso de poder, corrupción e submisión. E resulta especialmente hábil en contar historias desta sorte evitando a peneira da censura chinesa.
Adaptacións editar
Varias das súas novelas foron levadas ao cine:
- Hóng Gāoliáng (1987; dirixida por Zhang Yimou)
- Xìngfú Shíguāng (2000; dirixida por Zhang Yimou).
- Nuǎn (2003; dirixida por Huo Jianqi)
Notas editar
- ↑ "La voz recuperada de Mo Yan", artigo en El País, 10 de maio de 2008 (en castelán).
- ↑ Valiente, David (18 de outubro de 2022). "Mo Yan, el campesino que ganó el Nobel de Literatura". librujula.publico.es (en castelán). Consultado o 6 de outubro de 2023.
- ↑ Redacción (11 de outubro de 2012). "Mo Yan: Nobel de Literatura por su visión mágica y realista de China". eitb.eus (en castelán). Consultado o 6 de outubro de 2023.
Véxase tamén editar
Ligazóns externas editar
- 莫言 (La literatura china traducida en España)