McDonnell FH Phantom
O McDonnell FH Phantom foi un caza bimotor deseñado durante a segunda guerra mundial para a Armada dos Estados Unidos. O Phantom foi o primeiro reactor puro en aterrar nun portaavións estadounidense[1] e o primeiro despregado polo Corpo de Marines. Aínda que o seu tempo de servizo en primeira liña foi relativamente breve, axudou a probar aos líderes da Mariña a viabilidade dos reactores baseados en portaavións. Ademais, foi o primeiro caza exitoso de McDonnell, levando ao desenvolvemento do seu sucesor, o McDonnell F2H Banshee, un dos dous cazas navais máis importantes da Guerra de Corea, que tamén establecería a McDonnell como un importante provedor de avións da Armada.[2] Só se fabricaron 62 FH-1 antes de que a produción cesase para construír o máis potente F2H Banshee.
| McDonnell FH Phantom | |
|---|---|
_on_21_July_1946_(NNAM.1996.253.7239.003).jpg) | |
| Tipo | caza embarcado |
| Fabricante | McDonnell Aircraft |
| Primeiro voo | 25 de xaneiro de 1945 |
| Introducido | agosto de 1947 |
| Retirado | xullo de 1954 |
| Estado | retirado |
| Unidades construídas | 62 |
| Variantes | McDonnell F2H Banshee |
O FH Phantom foi orixinalmente coñecido como FD Phantom, pero a designación cambiouse cando o avión entrou en produción.
Variantes editar
- XFD-1
- Prototipo equipado con motores de 5,18 kN Westinghouse 19XB-2B (J-30). Fabricáronse dous.[1]
- FH-1 (FD-1)
- Versión de produción con motores de 7,1 kN Westinghouse J30-WE-20 (orixinalmente designouse FD-1). 60 fabricados.[1]
Notas editar
Bibliografía editar
- Angelucci, Enzo e Peter M. Bowers. The American Fighter. Sparkford, Somerset, UK: Haynes Publishing Group, 1987. ISBN 0-85429-635-2.