Max Scheler
Max Scheler, nado en Múnic o 22 de agosto de 1874 e finado en Frankfurt am Main o 19 de maio de 1928, foi un filósofo alemán que concibiu a ética material dos valores
| Max Scheler | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 22 de agosto de 1874 |
| Lugar de nacemento | Múnic |
| Falecemento | 19 de maio de 1928 (53 anos) |
| Lugar de falecemento | Frankfurt |
| Soterrado | Cologne Southern Cemetery |
| Nacionalidade | Alemaña |
| Relixión | Igrexa católica |
| Alma máter | Universidade de Múnic, Universidade de Jena e Universidade Humboldt de Berlín |
| Ocupación | filósofo, antropólogo, profesor universitario, sociólogo e axiologia |
| Cónxuxe | Märit Scheler |
| Fillos | Max Scheler |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
TraxectoriaEditar
Fillo dun luterano e unha xudía ortodoxa, estudou en Múnic e en Berlín e ensinou en Jena, Múnic e Colonia. Recibiu unha grande influencia da fenomenoloxía de Edmund Husserl e do vitalismo de Henri Bergson. Pronunciouse precozmente contra a ameaza do nazismo.
PensamentoEditar
Max Scheler persegue unha formulación ética a priori, ao igual que Kant, pero non formal e abstracta, senón material e chea de contido. Este contido son os valores que, por universais e necesarios, constitúen unha ética a priori.
Os valores non son realidades que poidamos atopar no mundo, propiamente os valores non son valen. Os valores son inespaciais e intemporais, gozan dunha grao de idealidade que os fai sobardar o espazo e o tempo. Partindo disto Max Scheler sostén que os valores están vencellados a situacións que provocan no interior do home unha reacción que vai alén da emoción e do sentimento. Porén, os valores son inalterables, o que pode mudar é a percepción que en cada época se teña deles. O home, en principio ten unha capacidade natural para acceder aos valores, aínda que esta precisa ser cultivada. Fronte ao valor cómpre tomar postura, non se pode ficar indiferente. A persoa será máis valiosa segundo os valores que realice.
Os valores poden ser positivos ou negativos; a opción ética consistirá en asumir os positivos e rexeitar os negativos. Para Max Scheler, a escolla derivará non tanto da racionalidade como dunha intuición emocional. Os valores non se razoan, cáptanse, deben ser realizados por eles mesmos e son autónomos.
Scheler establece a seguinte xerarquización: valores útiles, valores vitais, valores espirituais (de xustiza, filosóficos, de coñecemento...) e valores relixiosos. Non figuran os valores morais, porque a moral consiste precisamente na realización dos valores.
Na súa obra sobre O lugar do home no cosmos, comeza por constatar o que de común ten este coas plantas (o pulo afectivo) e os animais (instinto, memoria asociativa e intelixencia práctica). O que o diferencia é o que chama espírito que é o que o habilita para obxectivar as demais realidades, o dota de autoconciencia e lle outorga a liberdade e a apertura cara o Absoluto. Isto non significa unha defensa do dualismo, pois existe unha soa actividade humana psico-orgánica.