Marianne Faithfull
Marianne Evelyn Gabriel Faithfull, nada en Hampstead, Londres, o 29 de decembro de 1946, é unha cantante, compositora e actriz inglesa. Acadou popularidade na década de 1960 coa publicación do seu éxito "As Tears Go By"[1] e converteuse nunha das artistas femininas principais durante a British Invasion dos Estados Unidos.
Traxectoria
editarDurante os seus anos de escola, fíxose amiga de Sally Oldfield.
Faithfull comezou a súa carreira en 1964 tras asistir a unha festa de The Rolling Stones, onde foi descuberta por Andrew Loog Oldham. Trala publicación do sinxelo "As Tears Go By", converteuse nunha estrela internacional. O seu álbum debut Marianne Faithfull (1965, publicado simultaneamente co seu álbum Come My Way) foi un éxito comercial ao que seguiron varios álbums en Decca Records. Entre 1966 e 1970, mantivo unha publicitada relación con Mick Jagger. A súa popularidade aumentou cos seus papeis no cinema, como en I'll Never Forget What's'isname (1967), The Girl on a Motorcycle (1968) e Hamlet (1969). Porén, a súa fama foi superada polos problemas persoais da década de 1970. Nese tempo foi anoréxica, sen fogar e adicta á heroína.[2]
Coñecida pola súa distintiva voz, a anteriormente melodiosa e con rexistros vocais altos de Faithfull (que prevalecían na súa carreira na década de 1960) foi afectada por unha larinxite crónica severa, mesturada co abuso das drogas, alterando permanentemente a súa voz, deixándoa áspera, crabada e ton máis baixo. Este novo son foi eloxiado como "empapado en whisky" por algúns críticos por axudar a capturar as crúas emocións expresadas pola súa música.[2]
Tras unha longa ausencia comercial, Faithfull volveu coa estrea en 1979 do aclamado álbum Broken English. O disco foi un éxito comercial e marcou un rexurdimento da súa carreira musical. Broken English valeulle a Faithfull unha candidatura ao Grammy á mellor interpretación feminina de rock e adoita ser recoñecido como a súa "gravación definitiva". Tamén escribiu tres libros sobre a súa vida, Faithfull: An Autobiography (1994), Memories, Dreams & Reflections (2007) e Marianne Faithfull: A Life on Record (2014).
Faithfull apareceu na listaxe de VH1 das "100 Grandes Mulleres do Rock and Roll". Recibiu o World Lifetime Achievement Award no Women's World Award 2009 e foi nomeada Commandeur da Ordre des Arts et des Lettres polo goberno de Francia.
Discografía
editar- 1965: Come My Way (só no Reino Unido)
- 1965: Marianne Faithfull
- 1965: Go Away from My World (só nos Estados Unidos)
- 1966: North Country Maid
- 1967: Love in a Mist
- 1976: Dreamin' My Dreams (tamén coñecido como Faithless, de 1978)
- 1979: Broken English
- 1981: Dangerous Acquaintances
- 1983: A Child's Adventure
- 1985: Rich Kid Blues (Gravado en 1971; tamén coñecido como True: The Collection)
- 1987: Strange Weather
- 1990: Blazing Away (directo)
- 1995: A Secret Life
- 1997: 20th Century Blues
- 1998: The Seven Deadly Sins
- 1999: Vagabond Ways
- 2002: Kissin Time
- 2005: Before the Poison
- 2008: Easy Come, Easy Go
- 2011: Horses and High Heels
- 2014: Give My Love to London
- 2016: No Exit (directo)
- 2018: Negative Capability
Filmografía
editar| Ano | Filme | Personaxe | Notas |
|---|---|---|---|
| 1966 | Made in U.S.A | Ela mesma, cantando nun café | |
| 1967 | Anna | Moza nun baile | Telefilme |
| I'll Never Forget What's'isname | Josie | Faithfull foi a primeira persoa que dixo "fuck" nun filme comercial dun estudio | |
| 1968 | The Girl on a Motorcycle | Rebecca | |
| 1969 | Hamlet | Ofelia | |
| 1971 | The Stronger | Telefilme con Britt Ekland, dirixido por Patrick Garland | |
| 1972 | Lucifer Rising | Lilith | Curtametraxe |
| 1974 | Ghost Story | Sophy Kwykwer | |
| 1975 | Assault on Agathon | Helen Rochefort | |
| 1992 | The Turn of the Screw | Narradora | |
| 1993 | When Pigs Fly | Lilly | |
| 1994 | Shopping | Bev | |
| 1995 | Moondance | Nai | Tamén puxo a voz para "Madam George" |
| 1996 | Crimetime | Cantante de club | |
| 2001 | Intimacy | Betty | |
| Far from China | Helen | ||
| Absolutely Fabulous | Deus | Serie de televisión, episodios "The Last Shout: Part 1" (1996), "The Last Shout: Part 2" (1996) e "Donkey" (2001) | |
| 2004 | A Letter to True | Narradora | Documental escrito e dirixido por Bruce Weber, estreado no Reino Unido en 2008 |
| 2006 | Paris, je t'aime | Marianne | Episodio "Le Marais" |
| Marie Antoinette | Emperatriz María Tareixa | ||
| 2007 | Irina Palm | Maggie | Candidata ao Premio do Cinema Europeo á mellor actriz |
| 2011 | Faces in the Crowd | Dr. Langenkamp | |
| 2012 | Belle du Seigneur | Mariette | |
| 2013 | Who Do You Think You Are? | Ela mesma | Serie de televisión, temporada 10, capítulo 9 |
Notas
editarVéxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Marianne Faithfull  |
Bibliografía
editar- Stieven-Taylor, Alison (2007). Rock Chicks:The Hottest Female Rockers from the 1960s to Now. SYD. Rockpool Publishing. ISBN 978-1-921295-06-5