Maria Teresa de Filippis

María Teresa de Filippis, nada en Nápoles o 11 de novembro de 1926[1] e finada en Scanzorosciate (Lombardía) o 8 de xaneiro de 2016, foi unha piloto de carreiras italiana. Foi a primeira muller en competir na Fórmula Un. Participou en cinco Grandes Premios do Campionato Mundial, debutou o 18 de maio de 1958, pero non anotou puntos no campionato. Aínda que tivo pouco éxito na súa carreira como piloto de Fórmula Un, gañou carreiras noutras series e é recordada como unha das pioneiras no deporte.

Infotaula de personaMaria Teresa de Filippis

(1949) Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento11 de novembro de 1926 Editar o valor em Wikidata
Marigliano, Italia (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Morte8 de xaneiro de 2016 Editar o valor em Wikidata (89 anos)
Scanzorosciate, Italia (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeItalia Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpiloto de Fórmula Un Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua italiana Editar o valor em Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor em Wikidata
Familia
IrmánsLuigi De Filippis (en) Traducir Editar o valor em Wikidata

Traxectoria editar

Foi unha amazona afeccionada nos seus anos de adolescencia.[2] Á idade de 22 anos, de Filippis comezou a súa carreira no automobilismo. Dous dos seus irmáns dixéronlle que non era capaz de pilotar moi rápido, incitándoa a facer unha aposta de que ía ser lenta. Gañou a súa primeira carreira, pilotando un Fiat 500 nunha carreira de 10 quilómetros entre Salerno e Cava de 'Tirreni. Pasou a pilotar no campionato italiano de automóbiles deportivos, terminando segunda na tempada 1954. Ao ver o seu potencial, Maserati fichouna como piloto oficial.[2]

De Filippis participou en varios eventos de carreiras de motor, incluíndo hillclimbing e carreiras de resistencia. Antes de darlle a oportunidade de pilotar na Fórmula Un, terminou segunda nunha carreira de coches deportivos de apoio ao Gran Premio de Nápoles de 1956, pilotando un Maserati 200S.[3]

Andaina na Fórmula Un editar

 
Maserati 250F en 1957.

Maserati lograra o éxito na Fórmula Un como fabricante de chasis na década de 1950, fornecendo a varios equipos e gañando numerosas carreiras. En 1957. Juan Manuel Fangio gañou o título de pilotos nun Maserati 250F, a súa quinta e última vitoria no campionato.[4] O equipo retirouse oficialmente do deporte a finais do ano, pero moitos dos coches quedaron, sendo pilotados por privados.[5] O 18 de maio de 1958 de Filippis tivo a oportunidade de participar no Gran Premio de Mónaco, a segunda rolda da tempada de 1958, nun dos 250Fs. Dos 31 participantes só a metade estableceron un tempo o suficientemente bo para cualificar, De Filippis quedou fóra da carreira xunto ao debutante e futuro presidente da Formula One Management e Formula One Administration Bernie Ecclestone. O tempo De Filippis de 1'50.8 foi estaba a 5,8 segundos do tempo de cualificación dos 16 máis rápidos que incluía aos futuros campións do mundo Mike Hawthorn, Jack Brabham e Graham Hill na súa primeira carreira.[6][7][8] Fangio deu a de Filippis unha chea de consellos durante a tempada. Nunha entrevista de 2006, lembrou que Fangio díxolle: "Vostede vai demasiado rápido, toma demasiados riscos".[2]

O Gran Premio de Bélxica de 1958 permitiu a todos os pilotos competir sen ningún límite de tempo de cualificación. De Filippis clasificouse no último lugar, a case 44 segundos de Tony Brooks o pole position. Malia que dobrárona dúas veces na carreira de 24 voltas amañouse para terminar, aínda que no décimo e último lugar despois de que os outros nove coches non puideran terminar.[9] Foi a única vez que rematou unha carreira.[1]

Na seguinte carreira, o Gran Premio de Francia en Reims-Gueux o 6 de xullo de 1958, de Fillipis non puido competir. Afirmou nunha entrevista de 2006 que o director da carreira francesa, dixo "O único casco que unha muller debe usar é o que está no salón de peiteado" e impediulle participar.

De Filippis tivo un mal resultado no Gran Premio de Portugal de 1958 en agosto. Cualificou no último lugar, máis de 15 segundos máis lenta que o coche diante dela, e só aguantou seis voltas antes de que o seu motor fallara. O 7 de setembro de 1958, comezou a o seu Gran Premio de casa no Autodromo Nazionale Monza desde o último lugar. Completou 57 das 70 voltas antes de ter que retirarse con problemas no motor. Como foi a 14ª retirada definitivo dos 21, podería haber clasificado oitava.[10][11]

De Filippis uniuse ao equipo Behra-Porsche RSK en 1959 pero de novo non puido cualificarse no Gran Premio de Mónaco. O seu tempo de 1'47.8 foi só tres segundos máis baixo que o de cualificación e un segundo por detrás do seu compañeiro de equipo Wolfgang von Trips.[12] Foi o seu último intento de cualificar nun Gran Premio, aínda que ela continuou en activo no automobilismo.

Retirada das carreiras editar

1958 foi un ano tráxico na Fórmula Un coa morte de varios pilotos. O líder do equipo de Porsche Jean Behra morreu nun accidente nas carreiras o 1 de agosto de 1959 cando pilotaba na carreira de apoio para o Gran Premio de Alemaña de 1959 en AVUS.[13] De Filippis debía pilotar nese evento e quedou desolada polas mortes de varios amigos durante a súa participación no deporte, especialmente a de Behra. Deixou os circuítos e deu as costas ás carreiras de motor durante 20 anos.

De Filippis casou en 1960 e formou unha familia. Mantívose afastada de todas as formas de automobilismo ata 1979 cando se uniu ao Club Internacional de ex Pilotos de Gran Premio de F1, tomando o papel de Vicepresidenta en 1997. Tamén foi membro fundador do Maserati club, en 2004 pasaría a converterse no seu presidente.[2][11]

Legado editar

De Filippis foi unha pioneira no automobilismo, un deporte dominado polos homes, ningunha muller volvería a correr na Fórmula Un durante os seguintes 15 anos. A súa compatriota italiana Lella Lombardi competiu entre 1974 e 1976 e segue sendo a única muller que terminou unha carreira de Fórmula Un nunha posición nos puntos. Outras catro mulleres competiron no deporte, a máis recente Giovanna Amati en 1992.[14]

Rexistro de carreiras editar

Resultado completos na Fórmula Un editar

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Pos. Puntos
1958 Maria Teresa de Filippis Maserati 250F Maserati
6 en liña
ARX MON
NSC
NED 500 BEL
10
FRA GBR ALE ITA
Ret
MOR NC 0
Scuderia Centro Sud POR
Ret
1959 Dr Ing F Porsche KG Behra-Porsche RSK (F2) Porsche Flat-4 MON
NSC
500 NED FRA GBR ALE POR ITA USA NC 0

Resultados na Fórmula Un fóra de campionato editar

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6
1958 Maria Teresa de Filippis Maserati 250F Maserati
6 en liña
BUE GLV SYR
5
AIN INT CAE
1959 Maria Teresa de Filippis Maserati 250F Maserati
6 en liña
BUE GLV AIN INT
Ret
OUL SIL

Notas editar

  1. 1,0 1,1 Williamson, Martin. "Maria Teresa de Filippis". ESPN. Consultado o 19 November 2011. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Eve, James (5 March 2006). "Maria Teresa De Filippis". Observer Sport Monthly. Guardian News and Media Limited. Consultado o 19 November 2011. 
  3. "XIII GRAN PREMIO NAPOLI Another Bad Day for Ferrari". Motor Sport magazine archive. xuño 1956. p. 61. Consultado o 1 xaneiro 2016. 
  4. Donaldson, Gerald. "Juan Manuel Fangio". The Official Formula 1 Website. Formula One World Championship Ltd. Consultado o 20 novembro 2011. 
  5. "Hawthorn's title in a season of tragedy". ESPN. Consultado o 20 novembro 2011. 
  6. "1958 Monaco Grand Prix". The Official Formula 1 Website. Formula One World Championship Ltd. Consultado o 20 novembro 2011. 
  7. "Monaco Grand Prix 1958 / Results". ESPN. Consultado o 20 novembro 2011. 
  8. "Graham Hill". ESPN. Consultado o 20 novembro 2011. 
  9. "Belgian Grand Prix 1958 / Results". ESPN. Consultado o 20 novembro 2011. 
  10. "Italian Grand Prix 1958 / Results". ESPN. Consultado o 21 novembro 2011. 
  11. 11,0 11,1 Resteck, Hilary; Schuster, Casey. "Maria Teresa de Filippis" (PDF). TheHenryFord.org. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 25 de decembro de 2010. Consultado o 21 de novembro de 2011. 
  12. "Monaco Grand Prix 1959 / Results". ESPN. Consultado o 20 de novembro de 2011. 
  13. "Cooper powers Jack Brabham to the title". ESPN. Consultado o 20 novembro 2011. 
  14. Williamson, Martin (4 abril 2011). "Queens of speed". ESPN. Consultado o 19 de novembro de 2011. 

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar