Marguerite Yourcenar
Marguerite Antoinette Jeanne Marie Ghislaine Cleenewerck de Crayencour, coñecida como Marguerite Yourcenar, nada en Bruxelas (Bélxica) o 8 de xuño de 1903 e finada en Mount Desert Island (EUA) o 17 de decembro de 1987, foi unha poeta, novelista, autora de teatro e tradutora francesa. En 1983 foi galardoada co Premio Erasmus.[1]
Traxectoria
editarMarguerite Yourcenar foi educada polo seu pai. Súa nai morreu aos 10 días do seu nacemento por complicacións no parto. Yourcenar lía a Racine e Aristófanes á idade de oito anos. Seu pai ensinoulle latín aos 10 e grego clásico aos 12.
Carreira literaria
editarA partir de 1919, abandona o seu nome de pía e empeza a firmar como Marguerite Yourcenar (Yourcenar é un anagrama do seu apelido). A súa primeira novela Alexis foi publicada en 1929. A súa mellor amiga nese momento, unha tradutora chamada Grace Frick, invítaa a Estados Unidos, onde dará clases de Literatura comparada na cidade de Nova York. Yourcenar e Frick faranse amantes en 1937 e seguirían xuntas ata a morte de Frick en 1979 a consecuencia dun cancro de mama.
Traduciu ao francés As ondas de Virginia Woolf, en 1937, O que Maisie sabía, de Henry James, en 1947 e a Yukio Mishima.
En 1951 publica en Francia a novela Memorias de Hadrián, na que estivo traballando durante unha década. A novela tivo un éxito inmediato e unha grande acollida por parte da crítica. Nela Yourcenar recrea a vida e morte dunha das figuras máis importantes do mundo antigo, o emperador romano Hadrián. A obra está escrita a modo de longa carta do emperador a Marco Aurelio, ao seu sucesor e fillo adoptivo. Hadrián explica o seu pasado, describindo os seus triunfos, o seu amor por Antínoo e a súa filosofía. Memorias de Hadrián foi unha novela pioneira, que tivo moita influencia na novelística histórica posterior, converténdose nunha obra mestra moderna.
Foi a primeira muller elixida membro da Academia francesa en 1980, aínda que dende 1970 xa pertencía á Academia belga. Unha das máis respectadas escritoras en lingua francesa, tras o éxito de Memorias de Hadrián, seguiu publicando novela, ensaio, poesía e tres volumes de memorias.
Yourcernar viviu a maior parte da súa vida na súa casa Petite Plaisance en Mount Desert Island no estado de Maine. A casa é agora un museo dedicado á súa memoria.
Obra
editar- Le jardin des chimères (1921) poemas
- Les dieux ne sont pas morts (1922) poemas
- Alexis ou le traité du vain combat (1929) novela
- La nouvelle Eurydice (1931)
- 1934 novela
- Feux (1936) poema en prosa
- Les songes et les sorts (1938)
- Nouvelles orientales (1938)
- Le coup de grâce (1939)
- Memorias de Hadrián (Mémoires d'Hadrien, 1951) novela, traducida ao galego por Ánxela Gracián.
- Électre ou La chute des masques (1954)
- Les charités d'Alcippe (1956)
- A beneficio de inventario (1962) (ensaios)
- L'Œuvre au noir, Prix Femina (1968)
- Recordatorios (1973) (primeira parte da triloxía familiar O labirinto do mundo)
- Souvenirs pieux (1974)
- Archives du Nord (1977) (segunda parte da triloxía familiar O labirinto do mundo)
- Le cerveau noir de Piranèse (1979, ensaio)
- Mishima ou la vision du vide (1980, ensaio)
- Un homme obscur (1981)
- Ana, soror (1981) [2]
- Como a auga que flúe (1982)
- Le temps, ce grand sculpteur (1983, ensaios)
- Quoi? L'Éternité (1988) (terceira parte da triloxía familiar O labirinto do mundo publicada postumamente; inacabada)
- Peregrina e estranxeira (1989) (recompilación póstuma de ensaios)
- Conto azul (Conte bleu, 1993; traducido ao galego por María Xosé Queizán)
Notas
editar- ↑ Fundación Praemium Erasmianum (ed.). "Former Laureates - Praemium Erasmianum". Arquivado dende o orixinal o 03 de maio de 2019. Consultado o 9 de novembro de 2015.
- ↑ Traducida ao galego por G. Constenla, M.ª X. Queizán e Esther Sánchez.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Marguerite Yourcenar |
Ligazóns externas
editar- Nota da Academia francesa (en francés).
- Biografía sucinta (en inglés).