Margarida III de Flandres
Margarita III de Flandres, nada en Male, Flandres en 1350 e finada en Arras, Francia, en 1405, foi condesa de Flandres e Artois (1384 - 1405).
.PNG)
Traxectoria
editarOrixes familiares
editarNaceu en 1350 como a única filla viva do conde Lois II de Flandres e da súa esposa Margarida de Brabante. Por liña paterna era neta do conde Lois I de Flandres e da condesa Margarida I de Borgoña, e por liña materna do duque Xoán III de Brabante e María de Évreux.
Matrimonios e descendentes
editarCasou co duque Filipe I de Borgoña o 14 de maio de 1357 en Lille. Desta unión non naceron fillos.
Casou, nun segundo matrimonio, o 19 de xuño de 1369 en Gante co duque Filipe II de Borgoña, fillo do rei Xoán II de Francia. Desta unión naceron:
- o infante Xoán I de Borgoña (1361 - 1419), duque de Borgoña.
- o infante Carlos de Borgoña (1372 - 1373).
- o infante Antonio de Borgoña (1384 - 1415), conde de Rethel e duque de Brabante.
- o infante Filipe de Borgoña (1389 - 1415), conde de Nevers e Rethel.
- a infanta Margarida de Borgoña (1374 - 1441), casada en 1385 co duque Guillerme IV de Baviera.
- a infanta Catarina de Borgoña (1378 - 1426), casada en 1393 co duque Leopoldo IV de Austria.
- a infanta Bonna de Borgoña (1379 - 1399).
- a infanta María de Borgoña (1380 - 1428), casada en 1401 co conde Amadeo VIII de Savoia.
Ducado de Borgoña
editarEn 1357 casou co duque Filipe I á idade de once anos. En 1361 quedou viúva e, sen fillos, foi nomeada herdeira titular do Ducado de Borgoña, aínda que o rei francés non lle permitiu asumir o cargo, que devolveu á Coroa francesa.
O matrimonio celebrado en 1369 con Filipe II de Borgoña foi orquestrado polo rei francés co fin de lexitimar a transferencia do Ducado de Borgoña ao seu fillo.
Margarita III de Flandres morreu o 16 de marzo de 1405 en Arras.
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Margarida III de Flandres  |