María de Francia e de Aquitania
María de Francia e Aquitania, nada en 1145 e finada o 11 de marzo de 1198, foi unha princesa de Francia e rexente do condado de Champaña (1181 - 1187 e 1190 - 1197). Participou na cultivada corte de Leonor de Aquitania en Poitiers (1170-1173) e ela mesma mantivo unha corte de amor brillante e protexeu ou alentou a varios escritores, entre os cales estaban Chrétien de Troyes, Gace Brulé, Gautier d'Arras, Guiot de Provins, Huon d'Oisy ou Geoffroi de Villehardouin.
María de Francia e de Aquitania | |
---|---|
![]() | |
Nacemento | 1145 |
Lugar de nacemento | Reino de Francia |
Falecemento | 11 de marzo de 1198 |
Lugar de falecemento | Meaux |
Soterrada | Meaux Cathedral |
Nacionalidade | Francia |
Ocupación | aristócrata |
Pai | Luís VII de Francia |
Nai | Leonor de Aquitania |
Cónxuxe | Henrique I de Champaña |
Fillos | Henrique II de Jerusalém, Scholastique of Champagne, Maria de Champanhe e Teobaldo III de Champaña |
Irmáns | Margarida de Francia, Leonor Plantagenet, Inés de Francia, Joana de Inglaterra, rainha da Sicília, Adela de Francia, Matilde de Inglaterra, Duquesa da Saxônia, Adelaida de Francia, Xoán I de Inglaterra, Henrique o Rei Mozo, Godofredo II da Bretaña, Filipe II de Francia, Ricardo I de Inglaterra e Guilherme, Conde de Poitiers |
Na rede | |
![]() ![]() ![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
TraxectoriaEditar
Orixes familiaresEditar
Primeira filla do rei Luís VII de Francia e da súa primeira esposa, Leonor de Aquitania. Era neta por liña paterna de Luís VI de Francia e de Adelaida de Savoia, e por liña materna de Guillerme X de Aquitania e Leonor de Châtellerault. Era a irmá máis vella, por parte de nai, dos futuros reis de Inglaterra Ricardo Corazón de León e Xoán sen Terra.
Matrimonio e descendentesEditar
Casou en 1164 con Henrique I de Champaña, conde de Champaña e Brie. Desta unión naceron cinco fillos:
- O infante Henrique II de Champaña (1166 - 1197), conde de Champaña e de Hainaut e rei de Xerusalén.
- Princesa María de Champaña (1174 - 1204), casada en 1186 con Balduíno IX de Flandres, emperador latino de Constantinopla.
- O infante Teobaldo III de Champaña (1179 - 1201), conde de Champaña e pai de Teobaldo I de Navarra.
- a infanta Escolástica de Champaña (? - 1219), casada con Guillerme IV de Mâcon.
Tras a morte do seu marido, asumiu a rexencia do condado de Champaña en nome do seu fillo ata o ano 1187. En 1190, o seu fillo foi loitar en Terra Santa e ela volveu ser rexente do reino, ata que Henrique II casou coa raíña de Xerusalén e foi nomeado rei. Cando o seu fillo Henrique II morreu en 1197, María de Francia cedeu o poder ao seu segundo fillo Teobaldo II e retirouse a un convento. Morreu en 1198.
Véxase taménEditar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: María de Francia e de Aquitania |