María San Gil
María San Gil Noain, nada en Donostia o 15 de xaneiro de 1965, é unha política española que desenvolveu o seu labor no País Vasco. Ex tenente de alcalde do concello de Donostia (1999-2002) e ex deputada no Parlamento Vasco. Foi residenta do Partido Popular do País Vasco, e desempeñou cargos de relevancia dentro da estrutura interna do Partido Popular. Está casada e ten dous fillos.
.jpg) (2007)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 15 de xaneiro de 1965 (59 anos) Donostia, España |
 Deputado do Parlamento do País Vasco | |
| 7 de xuño de 2005 – 22 de setembro de 2008 Electo en: eleições regionais no País Basco em 2005 (pt)  | |
| Deputado do Parlamento do País Vasco | |
| 16 de maio de 2005 – 22 de setembro de 2008 ← Manuel Michelena Iguaran (en) Lexislatura: VIII lexislatura do Parlamento Vasco Circunscrición electoral: Guipúscoa | |
 Q32979606 | |
| 6 de novembro de 2004 – 12 de xullo de 2008 ← Carlos Iturgaiz – Antonio Basagoiti → | |
| Deputado do Parlamento do País Vasco | |
| 12 de xuño de 2001 – 30 de novembro de 2001 Electo en: eleições regionais no País Basco em 2001 (pt) | |
| Deputado do Parlamento do País Vasco | |
| 8 de xuño de 2001 – 30 de novembro de 2001 – Arantza Quiroga Cía → Lexislatura: VII lexislatura do Parlamento Vasco Circunscrición electoral: Guipúscoa | |
 Q61309904 | |
| 1995 – 2004 | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Educación | Universidade Pontificia de Salamanca - Licenciatura |
| Actividade | |
| Ocupación | política |
| Partido político | Partido Popular (1995–2021) |
| Lingua | Lingua castelá |
| Participou en | |
| 14 de marzo de 2018 | Manifesto for History and Freedom (en) |
| 14 de xullo de 2014 | Q66447610 |
| ¡Basta Ya! |
|
Premios
| |
Inicios editar
Realizou o bacharelato no "Colexio Francés" desta cidade. Cursou estudos superiores en Salamanca, onde se licenciou na especialidade de Filoloxía Bíblica Trilingüe (linguas hebrea, latina e grega) na facultade do mesmo nome da Universidade Pontificia, onde impartía clase Carlos Carrete Parrondo.
Actividade política editar
Entre os anos 1991 e 1992 traballou como secretaria do Grupo Popular no Concello de Donostia. Posteriormente pasou a colaborar co Primeiro Tenente de Alcalde e Concelleiro Delegado de Urbanismo de San Sebastián, Gregorio Ordóñez, en calidade de asesora.
O 23 de xaneiro de 1995, cando comía con ela nun restaurante da cidade, Gregorio Ordóñez foi asasinado dun tiro na testa pola organización terrorista ETA, sendo condenado o membro de ETA, Francisco Javier García Gaztelu, alias "Txapote", a 30 anos de prisión.[1][2] Este feito produciu un cambio radical na dirección da súa carreira política, pasando á primeira fila da actividade política.
Durante a lexislatura 1995-1999 pasou a formar parte, como concelleira, do Grupo Popular do Concello donostiarra. Ó longo da seguinte, até marzo de 2002, desempeñou os cargos de concelleira delegada de Desenvolvemento Económico, Emprego e Comercio e de tenente de alcalde.
Tras o Congreso celebrado o 24 de xuño de 2000, foi nomeada Presidenta do Partido Popular de Guipúscoa. No 2003, converteuse en voceira do Grupo Popular no mesmo Consistorio. En xullo de 2004, por ser candidata a lehendakari polo Partido Popular do País Vasco, renunciou á súa acta de concelleira e simultaneamente abandonou a presidencia provincial desta formación.
Vicesecretaria do Partido Popular do País Vasco, en 2004, tras o XI Congreso Rexional, celebrado os días 5 e 6 de novembro, foi nomeada Presidenta do mesmo partido. Desde o XIII Congreso, (xaneiro de 1999), forma parte tamén do Comité Executivo Nacional.
Nas eleccións autonómicas do País Vasco en 2005, foi cabeza de lista pola provincia de Guipúscoa e realizou campaña como candidata a lehendakari. Tras estes comicios o PP perdeu a segunda praza tanto en número de votos como en escanos e converteuse en terceira forza política vasca, tras o Partido Nacionalista Vasco e o Partido Socialista de Euskadi-Euskadiko Ezkerra). Tras estes comicios ocupou o cargo que antes ocupara Jaime Mayor Oreja como Presidenta do PP do País Vasco.[3]
O 18 de abril de 2007, ó serlle diagnosticado un cancro de mama, apartouse temporalmente da actividade política; porén, o 2 de agosto do mesmo ano anunciou o seu regreso, asegurando que a súa enfermidade, trala intervención cirúrxica e o postoperatorio consecuente, tiña "un magnífico prognóstico, de recuperación do 100 %".[4][5]
Ideoloxía editar
Defínese como "filla adoptada" de Jaime Mayor Oreja. Frecuentemente polémica nas súas declaracións, defende os seus argumentos con contundencia e cre nunha vía de goberno alternativa ó nacionalismo vasco, ó cal considera excluínte e crispante.[6][7][8][9][10] Tras a derrota electoral, que supuxo o apartamiento de Mayor Oreja da política no País Vasco, segundo os opoñentes políticos de María San Gil, ela representa a corrente máis conservadora dentro do Partido Popular.[11]
En novembro de 2006 manifestouse pública e frontalmente en contra do diálogo do goberno de Rodríguez Zapatero con ETA.[12][13]
En decembro de 2010 manifestou que existían lagoas no 11-M.[14]
Notas editar
- ↑ San Gil presta declaración en el juicio por el asesinato de Ordóñez.
- ↑ "El etarra 'Txapote', condenado a 30 años por el asesinato de Gregorio Ordóñez": "como autor de un delito de asesinato terrorista con alevosía, en concurso ideal con otro de atentado con premeditación.
- ↑ Web oficial[Ligazón morta] do Partido Popular do País Vasco
- ↑ El País: María San Gil regresa a la política tras superar un cáncer de mama
- ↑ El Correo Digital: San Gil supera un cáncer de mama Arquivado 06 de marzo de 2008 en Wayback Machine. "Vuelvo completamente recuperada y con más fuerza" La presidenta del PP vasco ha agradecido las muestras de apoyo que ha recibido, entre ellas las de Ibarretxe e Imaz, quienes "estuvieron muy cariñosos"
- ↑ "San Gil compara la reunión de Donostia con el encuentro entre Hitler y Franco". Arquivado dende o orixinal o 16 de xullo de 2008. Consultado o 02 de decembro de 2016.
- ↑ ""Con Franco vivíamos en paz"". Arquivado dende o orixinal o 03 de decembro de 2016. Consultado o 02 de decembro de 2016.
- ↑ ""María San Gil arremete contra los obispos vascos en la COPE",". Arquivado dende o orixinal o 02 de decembro de 2016. Consultado o 02 de decembro de 2016.
- ↑ "Rosa Díez critica a María San Gil por calificar a Patxi López de «fascista»"
- ↑ San Gil se autodefine como 'hija política' de Mayor Oreja y se proclama como alternativa al nacionalismo 'excluyente', Lukor.
- ↑ Representa la corriente más conservadora dentro del Partido Popular
- ↑ El PP rechaza hablar con PSE o PNV sobre el proceso de paz fuera del Parlamento.
- ↑ Discurso[Ligazón morta] de San Gil (2004)
- ↑ Mendoza «sospecha» que en el 11-M tomaron parte PSOE, ETA y la inteligencia marroquí