María Martinón Torres
María Martinón Torres, nada en 1974 en Ourense,[1] é unha médica e paleoantropóloga galega.[2] É fundadora da European Society for the Study of Human Evolution (2011) así como membro correspondente da Real Academia de Medicina e Cirurxía de Galicia dende 1999.[3]
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1974  (49/50 anos)Ourense, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Educación | Universidade de Santiago de Compostela |
| Actividade | |
| Ocupación | médica , paleoantropóloga |
| Empregador | Centro Nacional de Investigación sobre la Evolución Humana (en)  |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua castelá |
 | |
Traxectoria editar
Filla do pediatra e bibliófilo Federico Martinón Sánchez (Medalla Castelao 2012) e de Georgina Torres, enfermeira, estudou Medicina e Cirurxía na Universidade de Santiago de Compostela, onde obtivo o Premio Extraordinario de Licenciatura e se doutorou na mesma universidade con Premio Extraordinario en Medicina e Cirurxía. A súa tese de doutoramento versou sobre a análise da dentición dos homínidos fósiles, codirixida por José María Bermúdez de Castro, codirector dos sitios arqueolóxicos da serra de Atapuerca, e Ángel Carracedo, director do Instituto de Medicina Legal de Santiago de Compostela.[1]
Especializouse en Antropoloxía Forense pola Universidade Autónoma de Madrid e en Evolución Humana pola Universidade de Bristol. En 1998 entrou a formar parte do equipo de investigación de Atapuerca e entre 2007 e 2015 foi responsable da investigación sobre Antropoloxía Dental en Homínidos no Centro Nacional de Investigación sobre a Evolución Humana (CENIEH).[4][5] Dende 2015 é profesora no Departamento de Antropoloxía da University College London.[6] O 11 de decembro de 2017 tomou posesión como directora do Centro Nacional de Investigación sobre a Evolución Humana (CENIEH).
Liñas de investigación editar
As súas investigacións céntranse no estudo da paleobioloxía dos homínidos, evolución do aparato dental con implicacións taxonómicas e filoxenéticas, escenarios evolutivos e paleopatoloxía. O seu traballo centrouse en Atapuerca e Dmanisi (Xeorxia), ademais de colaborar en varios proxectos internacionais de investigación con Francia, a China, Suráfrica ou o Reino Unido.[1] En Dmanisi atoparon os restos humanos máis antigos fóra de África, de 1,8 millóns de anos, o que podería probar que a orixe dos primeiros europeos é asiática no canto de africana.[4]
Publicacións editar
Publicou máis de dez libros ou capítulos de libros no ámbito da evolución humana e máis de 60 artigos en revistas científicas internacionais. O seu traballo foi incluído no top 1% dos autores máis citados no seu campo segundo a axencia Thomson Reuters.[1]
Recoñecementos editar
- Premio da Real Academia de Medicina e Cirurxía de Galicia.
- Premio Fundación Caixa Galicia ao mellor expediente de Licenciatura en Medicina.
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 talent-girl.com. "María Martinón Torres". Arquivado dende o orixinal o 25 de febreiro de 2018. Consultado o 10 de marzo de 2018.
- ↑ Ansede, Manuel (3 de abril de 2016). "Los siete hermanos que se criaron con 20.000 libros". El País. Consultado o 10 de marzo de 2018.
- ↑ ramycga.org (ed.). "Membros da Real Academia - Martinón Torres, María". Arquivado dende o orixinal o 10 de marzo de 2018. Consultado o 10 de marzo de 2018.
- ↑ 4,0 4,1 Mauleón, Amaia (8 de abril de 2012). "La doctora gallega de Atapuerca". Faro de Vigo. Consultado o 10 de marzo de 2018.
- ↑ "La marcha de María Martinón hace mella en el declive del Cenieh". Diario de Burgos. 29 de abril de 2015. Consultado o 10 de marzo de 2018.
- ↑ "María Martinón Torres". Consultado o 10 de marzo de 2018.
Véxase tamén editar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: María Martinón Torres |
Ligazóns externas editar
- María Martinón en Google Académico
- María Martinón en ResearchGate