Manuel Pardo de Andrade

relixioso e escritor galego

Manuel Pardo de Andrade, nado no pazo de Xaz (Dorneda, Oleiros) o 21 de novembro de 1760 e finado en Francia en maio de 1832, foi un intelectual liberal e crego coñecido polos seus escritos tanto literarios como xornalísticos.

Manuel Pardo de Andrade
Nacemento21 de novembro de 1760
Lugar de nacementoXaz
Falecemento5 de maio de 1823
Lugar de falecementoFrancia
CausaCólera
NacionalidadeEspaña
Ocupaciónescritor e sacerdote
Na rede
Galiciana: 34400
editar datos en Wikidata ]
Pazo de Xaz (Dorneda), residencia de Manuel Pardo de Andrade.

Traxectoria editar

Era o segundo fillo dunha familia fidalga. Testemuño directo da decadencia do Antigo Réxime, Pardo de Andrade foi un liberal convicto.

 
Rogos de un escolar gallego a Virxê do Bo Acerto para que libre a terra da Inquisición, 1841 (en PDF).

Desenvolveu un importante labor na prensa durante a guerra contra o francés (1808-1814) e a época posterior a esta. Foi moi coñecido polos seus ideais anti-inquisitoriais, os cales aparecen reflectidos na súa obra máis coñecida, o seu poema en romance Rogos dun Gallego, publicado de forma anónima en 1813 por Valentín de Foronda e xa posteriormente co nome do autor.[1] En 1841 saíu unha edición na Coruña co título de Rogos de un escolar gallego á Virxê do Bo Acerto para que libre a Terra da Inquisición.[2]

En 1814, coa chegada de Fernando VII ao trono español, caeu na obriga de exiliarse en Francia. Volveu á Coruña en 1820, coa instauración do Trienio liberal. Mais en 1823, após a intervención dos Cen Mil Fillos de San Luís e do restablecemento do absolutismo, tivo que regresar a Francia, onde morreu en 1832.

Notas editar

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Ligazóns externas editar