Wikipedia

Manuel María González López

avogado e político galego
(Redirección desde «Manuel María González»)

Manuel María González López Pardo, nado en Lugo en 1892 e finado na Coruña o 13 de xullo de 1975, foi un avogado e político galego.

Infotaula de personaManuel María González López
Biografía
Nacemento1892 Editar o valor em Wikidata
Lugo, España Editar o valor em Wikidata
Morte13 de xullo de 1975 Editar o valor em Wikidata (82/83 anos)
A Coruña, España Editar o valor em Wikidata
Civil governor of Toledo (en) Traducir
Civil governor of Albacete (en) Traducir
Q39750004 Traducir
Gobernador civil da provincia de Huesca
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónavogado , político Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata

Traxectoria editar

 
Visita á campa de Vicente Viqueira en Ouces (Bergondo), en 1930. Co gallo da homenaxe a Manuel Lugrís. De esquerda a dereita, Víctor Casas, Carlos Monasterio, Benito Ferreiro Pardo, Lugrís, familiar de Bernardino Varela, Emilio González, Salvador Mosteiro, asistente descoñecido, Bernardino Varela e Manuel María González.[1]

Mestre e licenciado en Dereito pola Universidade de Santiago de Compostela. Participou en 1919 na II Asemblea Nacionalista, solicitando que se engadise ao programa das Irmandades a neutralidade relixiosa.[2] Foi redactor de Voz del Pueblo e directivo do Centro Republicano compostelán do que chegou a ser presidente en 1922. Nese mesmo ano foi elixido concelleiro en Compostela.[3] Colaborou en La Campana. En 1929 trasladouse a Vigo por motivos profesionais. Militante do Partido Republicano Radical Socialista asistiu ao pacto de Lestrobe.

Na madrugada do 14 de abril de 1931 arengou ás masas desde a escalinata do Pazo de Xustiza e proclamou a República en Vigo.[4] Na República foi nomeado gobernador civil de Huesca o 30 de decembro de 1931, permanecendo no cargo ata o 16 de xuño de 1932, cando pasou a ser gobernador civil de Córdoba, permanecendo no cargo ata o 14 de setembro de 1933. Integrado en Izquierda Republicana, o 19 de marzo de 1936 foi nomeado gobernador civil de Albacete, permanecendo no cargo ata o 14 de xuño dese ano, cando pasou a ser gobernador civil de Toledo.

Aparentemente foi levado polos militares rebeldes ao interior do Alcázar de Toledo como refén durante o asedio, pero despois comprobouse que acudiu en calidade de refuxiado. Foi relevado como gobernador o 10 de agosto dese ano. Ao rematar o asedio, a finais de setembro, retornou a Galicia. No consello de guerra contra os membros do Comité de Defensa da República de Santiago de Compostela (causa 231/36) celebrado o 19 de novembro, actuou como defensor xunto cos letrados Manuel Casás Fernández e José Reino Caamaño; Manuel María ocupouse da defensa de Rafael Frade Peña.[5][6] Instalouse na Coruña, onde exerceu como avogado durante o franquismo. Finou na Coruña o 13 de xullo de 1975.[7]

Obras editar

É autor da peza teatral Antón de Freixide, estreada no Teatro Principal de Santiago pola Tuna Escolar Gallega o 4 de febreiro de 1915, e representado tamén na Coruña, Betanzos, Viveiro, Lugo, Monforte, Tui e Noia nese ano.[8] A obra continuou representándose nos anos dez e vinte. Na presentación da obra en Compostela, tivo moita repercusión o discurso de Manuel María, en presenza do claustro da Universidade, da prensa e das autoridades.[9]

Vida persoal editar

Casou na Coruña con María de los Ángeles Pardo Hidalgo en xuño de 1921.[10] Foi pai de María de los Ángeles, Carmela e Manuel María González Pardo. María de los Ángeles finou en febreiro de 1975.[11]

Notas editar

  1. ↑ Diéguez, Uxío-Breogán (2016). "As Irmandades da Fala, fitos e logros no seu fecundo evoluir (1916-1931)". As Irmandades da Fala (1916-13931): reivindicación identitaria e activismo socio-político-cultural no primeiro terzo do século XX. Edicións Laiovento. ISBN 978-84-8487-330-3. 
  2. ↑ "A II Asamblea Nacionalista 3 (XLIII)". Diario de Ferrol. Consultado o 23/04/2017. 
  3. ↑ Pereira, Dionisio (2012). Fundación 10 de Marzo, ed. José Pasín Romero: Memoria do proletariado militante de Compostela. Santiago de Compostela. pp. 168–169. ISBN 978-84-939921-0-1. 
  4. ↑ La dinámica sociopolítica en Vigo durante la Segunda República. Tese de doutoramento presentada por Manuel Fernández González baixo a dirección do catedrático Justo Beramendi González. Universidade de Santiago de Compostela. Facultade de Xeografía e Historia. Departamento de Historia Contemporánea e de América.
  5. ↑ Lamela García, Luis (2005). Do Castro, ed. 1936, la 'Cruzada' en Compostela. La guerra civil y la represión franquista en los documentos policiales y militares. Sada. p. 92. ISBN 84-8485-186-9. 
  6. ↑ A represión franquista en Galicia. Actas dos traballos presentados ao Congreso da Memoria. Narón, 4 a 7 de decembro de 2003. Nota 16. Páx. 396. Asociación Cultural Memoria Histórica Democrática, maio 2005
  7. ↑ Necrolóxica en Hoja Oficial del Lunes, 14-7-1975, p. 15.
  8. ↑ O teatro galego e os coros populares, 1915-1931
  9. ↑ Tato, Laura (1997). Teatro galego 1915-1931 (PDF). Edicións Laiovento. pp. 11–14. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 16 de abril de 2018. Consultado o 16 de abril de 2018. 
  10. ↑ Diario de Pontevedra, 20-6-1921, p. 2.
  11. ↑ La Voz de Galicia, 18-2-1975, p. 58,

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Ligazóns externas editar

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Manuel_María_González_López&oldid=6584132»