Luis José Sartorius

Luís José Sartorius Tapia, nado en Sevilla o 1 de febreiro de 1820 e finado en Madrid o 22 de febreiro de 1871, foi Conde de San Luís, xornalista e político español.

Luis José Sartorius

Biografía
Nacemento	1820 Sevilla, España
Morte	22 de febreiro de 1871 (50/51 anos) Sevilla, España
Embaixador de España na Santa Sé
1866 –
Deputado no Congreso dos Deputados
Actividade
Lugar de traballo	Madrid
Ocupación	xornalista, político, ministro
Partido político	Partido Moderado
Outro
Título	Conde
Cónxuxe	Maria de Los Remedios Chacón y Romero de Cisneros
Fillos	Fernando Sartorius Chacón
Pais	Andreas Sartorius y Frier   e Joaquina Sanchez de Oviedo Tapia
Descrito pola fonte	Ensayo de un catálogo de periodistas españoles del siglo XIX (1903-1904), (sec:Sartorius (Luis José), p.424)

Traxectoria

De familia de orixe polaca, Sartorius formouse como autodidacta do periodismo, fundando El Heraldo, xornal que se converteu nun dos esteos do Partido Moderado durante o reinado de Isabel II. Dende as súas páxinas combateu a rexencia de Espartero, o que lle permitiu en recompensa ser elixido Deputado en 1843. Foi Ministro de Gobernación con Ramón María Narváez. Dende este posto controlou os procesos electorais e atribúeselle falsificar moitos dos resultados en distintas eleccións mentres que ocupou o cargo, o que lle obrigou a dimitir en 1851.

Foi nomeado Presidente do Consello de Ministros en 1853, en plena crise dos gobernos moderados dende a caída de Juan Bravo Murillo. Tras perder varias votacións no Congreso dos Deputados e no Senado, o 9 de decembro decidiu disolver as Cámaras e gobernar mediante decreto, vulnerando a Constitución de 1845. Neste período iniciou a persecución dos moderados adictos a Leopoldo O'Donnell, así como aos progresistas até a Vicalvarada e con ela, o fin da Década Moderada e o paso ao Bienio Progresista

Reinado de Isabel II de España
Segue a: Francisco Lersundi y Hormaechea	Luis José Sartorius (1853-1854)	Precede a: Fernando Fernández de Córdova
	Presidente do Goberno de España