Linguas de España
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xaneiro de 2014.) |
Linguas de España | |
Lingua oficial (en todo o territorio) | Castelán |
Linguas oficiais (en parte do territorio) | Catalán (Cataluña, Valencia, Baleares), Éuscaro ( comunidade Autónoma Vasca e Navarra), Galego (Galicia) e Occitano (Cataluña) |
Linguas autóctonas non oficiais | Árabe (Ceuta), Aragonés (Aragón), Asturiano (Asturias, León, Zamora e Cantabria), Estremeño (Estremadura), Tarifit (Melilla) |
Principais linguas de inmigrantes | Árabe, Inglés, Portugués, Romanés, |
Os idiomas propios de España (isto é, non aprendidos polos seus falantes nativos no seu país de orixe) poden clasificarse de varias formas:
Idiomas segundo o seu recoñecemento administrativo editar
Oficiais editar
- Castelán, oficial en todo o estado
- Galego en Galicia, fálase tamén no occidente de Asturias, do Bierzo, Sanabria e no Val de Xálima (Estremadura) .
- Catalán en Cataluña, Illas Baleares e Comunidade Valenciana
- Occitano Aranés (dialecto gascón) no Val de Arán
- Éuscaro no País Vasco e Navarra
Non oficiais editar
Recoñecidos nos estatutos editar
- Asturleonés (asturiano) en Asturias
- Aragonés
- Catalán na franxa oriental de Aragón
- Galego nos lugares de Castela e León «onde se empregue habitualmente»[1]
- Leonés en Castela e León[2]
Non recoñecidos editar
Linguas segundo a súa orixe editar
Linguas romances editar
Grupo occidental ou galego-portugués editar
Grupo asturleonés[3] editar
- Asturiano
- Leonés
- A outra variante deste grupo, o mirandés é falado en Portugal, onde ten status oficial
Grupo oriental editar
Outras editar
Linguas non romances editar
Notas editar
- ↑ Estatuto de Autonomía de Castilla y León Art. 5. 3 (en castelán).
- ↑ Estatuto de Autonomía de Castilla y León Art. 5. 2 (en castelán).
- ↑ "El asturiano-leonés: aspectos lingüísticos, sociolingüísticos y legislación" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 11 de xaneiro de 2012. Consultado o 20 de decembro de 2011.