Lingua picarda
A lingua picarda ou picardo[2] é unha das linguas romances máis achegadas ao francés e é unha das linguas de oïl.
| Picardo Picard | ||
|---|---|---|
| Outros nomes: | Tchtimi, chti, rouchi | |
| Falado en: |  Francia Bélxica | |
| Rexións: | Europa | |
| Total de falantes: | ~ 700 000 | |
| Posición: | Non está entre as 100 máis faladas. | |
| Familia: | Indoeuropea Itálico Románico Italo-occidental Galoibérico Galorrománico Oïl Picardo | |
| Escrita: | Alfabeto latino | |
| Estatuto oficial | ||
| Lingua oficial de: | Lingua rexional endóxena en Bélxica. | |
| Regulado por: | Non ten regulación oficial | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | --
| |
| ISO 639-2: | --- | |
| ISO 639-3: | pcd
| |
| Mapa | ||
| ||
| Status | ||
 | ||
Outras denominaciónsEditar
O picardo ten outras denominacións como picart, patois du nord (patués do norte), tchtimi, chti ou rouchi, aínda que este último é un dialecto do picardo, considerado a miúdo como unha "fala de oïl" diferente, falada no Hainut Occidental, entre Mons e a liña Torunai-Soignes-Ath-Mouscron.
LocalizaciónEditar
Fálase nas rexións francesas da Picardía (desde o sur do Oise e do Aisne) e Norte-Paso de Calais (até a zona de Dunkerque, de fala neerlandesa flamenga e Bélxica na maior parte da provincia de Hainaut, até La Louvière ao leste (entre Mons e Charleroi).
FalantesEditar
Sen estatísticas globais nin fiables. Tan só unha enquisa feita en Amiens (1980-1981), mostraba que o 46% dos homes e o 29% das mulleres nacidas en 1942 declaraban falar picardo.
NormativizaciónEditar
Sen ningunha normativa aceptada. Aínda así, desde un punto de vista ortográfico, unha parte importante dos autores están de acordo nunha serie de principios que poden tender a unha certa normativización:
- Continuación do código ortográfico francés, todo tendo en conta as particularidades fonéticas do picardo.
- Utilización razoada das letras mudas ou variantes gráficas para permitir unha correcta identificación das palabras. Este uso pode ter un máximo entre os escritores tradicionais, máis próximos á ortografía francesa, e practicamente desaparece entre os partidarios de métodos fonistas. Nunha situación intermedia atoparíase a adaptación do sistema Feller para o picardo feita por Fernand Carton.
- Tendencia a apartar as particularidades locais para permitir unha compresión canto máis ampla mellor. Algúns autores chegan á utilización de arquigrafías que posibiliten lecturas múltiples.
Status legalEditar
Recoñecida como lingua rexional endóxena en Bélxica, segundo o decreto do executivo da Comunidade francesa adoptado o 1990. Benefíciase, sobre todo polo que fai a súa presenza nos medios de comunicación, das accións da Oficina das Linguas Rexionais Endóxenas.
En Francia non se beneficia de ningunha lexislación a nivel xeral e a ratificación da Carta Europa das Linguas Rexionais ou Minoritarias está bloqueada.
FormaciónEditar
En Francia é recoñecido de facto polo Ministerio de Educación Nacional e ensínase nas escolas da rexión e pode estudarse de maneira facultativa.
NotasEditar
- ↑ Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022.
- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para picardo.
Véxase taménEditar
| Existe unha versión da Wikipedia en Lingua picarda |