Lingua banjar

A lingua banjar (Bahasa/Basa Banjar, en jawi: بهاس بنجر) é unha lingua austronesia empregada polo pobo banjar de Kalimantan Meridional, Indonesia. Como moitos dos membros do pobo banjar son mercadores itinerantes, espallan a súa lingua por tódolos lugares de Indonesia ós que viaxan. O banjar pódese considerar unha lingua franca, especialmente na illa de Borneo, xa que se emprega en tres das catro provincias de Borneo: Borneo do Sur, Borneo do Leste e Borneo Central, agás en Borneo do Oeste, onde o malaio é máis popular.

Banjar Bahasa Banjar بهاس بنجر
Falado en:	Indonesia, Malaisia
Rexións:	Kalimantan do sur
Total de falantes:	3,5 millóns (censo de 2000)
Familia:	Austronesia  Malaio-polinesio   Malaio-polinesio nuclear    Malaio-sumbawan     Malaio      Banjar
Escrita:	Árabe
Regulado por:	Dewan Bahasa dan Pustaka Majlis Bahasa Brunei–Indonesia–Malaysia
Códigos de lingua
ISO 639-1:	--
ISO 639-2:	---
ISO 639-3:	bjn
Mapa
Status
O banjar está clasificado como "en estado seguro" polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO

O banjar considérase un malaio local, pero non é particularmente achegado a ningunha outra lingua malaia. Divídese en dous grandes dialectos, o da parte alta do río (Banjar Hulu) e o da parte baixa (Bajar Kuala). Pódense atopar as principais diferenzas dos dous dialectos na fonoloxía e o léxico, malia que tamén hai diferenzas lixeiras na sintaxe. O banjar hulu só ten tres vogais, /i/, /u/, i /a/. Cando unha palabra contén algunha vogal diferente a estas tres vogais, a vogal foránea é substituída cunha destas vogais baseándose na proximidade de altura e outras cualidades das vogais. O banjar kuala ten cinco vogais, /a, i, u, e, o/.

Hai un dialecto menor, o bukit, que ten un código ISO separado.

Véxase tamén

Outros artigos

• Wikipedia en banjar

Ligazóns externas

• Buku pertama berbahasa banjar (en indonesio)
• Pencipta kamus dan tata bahasa Banjar (en indonesio)
• Terjemahan bahasa Indonesia ke bahasa Banjar (en indonesio)