Son animais de perfil subcóncavo a recto, hipermétricos no val e eumétricos na montaña, de proporcións mediolíneas e tamaño grande. O peso medio é de 650 kg para as femias e de 900 kg para os machos e a alzada media á cruz é de 140 cm para as femias e de 148 cm para os machos. Teñen unha cabeza de medianas proporcións, con fronte ancha, cara longa e fociño ancho. Os cornos en gancho curto nos bois, grandes, longos e espiraliformes nas vacas. O tronco é amplo e harmónico, o tórax ampuloso, con costelares cilíndricos e peito ancho. As extremidades son de lonxitude media, fortes e ben asentadas. O ubre é globuloso, desenvolvido, bastante simétrico e con tetos de boa implantación. Ten capa castaña, moito máis escura no terzo anterior.
É unha das razas morfoloxicamente máis semellantes ao extinto uro e forma parte do proxecto TaurOs que pretende recrear ao devanceiro das razas domésticas actuais.[2]
No 2002 a poboación era de 136 exemplares, datos baseados nun estudo de alta fiabilidade. O número de machos reprodutores era de 59, e o de femias de 66. A porcentaxe de femias de raza pura (emparelladas cun macho da súa raza) era do 100%.[3] No 2007 había 460 animais, e no 2011, 861. A tendencia da raza é de crecemento rápido.
Ano
Femias
Machos
Total
Ganderías
2009
566
126
692
41
2010
666
159
825
44
2011
711
150
861
44
2012
722
170
892
45
2013
653
152
805
45
2014
699
153
852
42
2015
853
173
1 026
40
2016
881
204
1 085
36
2017
936
205
1 141
39
2018
962
240
1 202
38
2019
1 003
231
1 234
38
2020
1 138
270
1 408
37
2021
1 239
282
1 521
39
2022
1 323
254
1 577
49
Gráfica de evolución demográfica da vaca limiá entre 2009 e 2022
