Lev Landau

Lev Landau
	;
Nome orixinal	Lev Davidovich Landau
Biografía
Nacemento	(ru) Лев Давидович Ландау ; 9 de xaneiro de 1908 (Xuliano) ; Bakú (Imperio Ruso)
Morte	1 de abril de 1968 (60 anos); Moscova (Unión Soviética)
Causa da morte	Morte natural (Doenza intestinal )
Lugar de sepultura	cemiterio Novodevichii, Sector 5 55°43′28″N 37°33′17″L / 55.724397, 37.554604
Datos persoais
País de nacionalidade	Imperio Ruso ; República Democrática de Acerbaixán ; Unión Soviética
Grupo étnico	Pobo xudeu
Relixión	Ateísmo
Educación	Faculty of Physics and Mathematics of the Saint Petersburg University (en) (1924–1927); Universidade Estatal de Bakú (1922–1924); Baku Polytechnicum (en) (1921–1922)
Director de tese	Abram Ioffe (pt)
Actividade
Campo de traballo	Física teórica
Ocupación	físico , profesor universitario , físico teórico , escritor de non ficción , inventor , matemático
Empregador	Universidade Estatal de Moscova (1943–1947) ; P.L. Kapitza Institute for Physical Problems RAS (en) (1939–1962) ; Instituto de Física e Tecnoloxía de Moscova (1937–1938) ; Universidade Nacional da Carcóvia (pt) (1935–1937) ; Instituto de Física e Tecnologia de Kharkiv (pt) (1932–1935) ; Instituto Ioffe (pt) (1931–1932)
Membro de	Royal Society (1960–); Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos (1960–); Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Foreign Associate of the National Academy of Sciences (en) ) (1960–); Academia Real das Artes e Ciências dos Países Baixos (pt) (1956–); Real Academia Danesa de Ciencias e Letras (1951–); Academia de Ciencias da URSS (1946–); Leopoldina ; Academia de Ciencias de Rusia
Profesores	Niels Bohr
Alumnos	Igor Dzyaloshinsky (en) , Aleksandr Ilyich Akhiezer (pt) , Alekséi Alekséyevich Abrikósov, Lev Petrovich Pitaevskii (en) , Isaak Pomeranchuk (pt) , Ilya Lifshitz (en) , Evgeny Lifshitz (pt) , Arkady Migdal (pt) , Isaak Markovich Khalatnikov (pt) , Yury Kagan (en) e László Tisza (pt)
Lingua	Lingua rusa, lingua inglesa, lingua alemá, lingua francesa e lingua dinamarquesa
Obra
	Obras destacables Teorema de Landau–Yang (pt) ; Darrieus–Landau instability (en) ; Ginzburg–Landau theory (en) ; Landau–Hopf theory of turbulence (en) ; Landau–Lifshitz model (en) ; Fórmula de Landau-Zener (pt) ; Landau–Lifshitz–Gilbert equation (en) ; Landau–Pomeranchuk–Migdal effect (en) ; Landau–Levich problem (en) ; Quantização de Landau (pt) ; teoria de Landau (pt) ; Landau–Squire jet (en) ; Landau damping (en) ; Landau pole (en) ; distribuição de Landau (pt) ; (1960) Course of Theoretical Physics (en) ;
Doutorando	Yakov Smorodinskii (pt) , Alekséi Alekséyevich Abrikósov, Aleksandr Ilyich Akhiezer (pt) , Mark Azbel (pt) , Isaak Pomeranchuk (pt) , Isaak Markovich Khalatnikov (pt) , Iakov Zeldovich, Alexander Patashinski (pt) , Roald Sagdeev (pt) e Alexander Andreev (en)
Familia
Cónxuxe	Konkordija Terentʹevna Landau-Drobanceva (en)
Nai	Q18786020
	Premios (1968) Orde de Lenin; (1968) Premio Lenin; (1962) Premio Nobel de Física; (1960) Prêmio Memorial Fritz London (pt) ; (1960) Medalla Max Planck; (1960) Membro estranxeiro da Royal Society; (1954) Heroe do Traballo Socialista; (1949) Orde de Lenin; (1946, 1949, 1953) Premio Stalin; (1945) Bandeira Vermella do Traballo; (1943) Orde da Insignia de Honra ;

Lev Davidovich Landau (en ruso Лев Давидович Ландау), nado en Bakú o 22 de xaneiro de 1908 e finado en Moscova o 1 de abril de 1968, foi un físico e matemático soviético galardoado co Premio Nobel de Física no ano 1962.

Traxectoria editar

Naceu en Bakú, hoxe en día capital de Acerbaixán e entón parte do Imperio Ruso, nunha familia de ascendencia xudía. Cando era novo tivo interese nas matemáticas, ingresando en 1922 na Universidade Estatal de Bakú estudando á vez física, matemáticas e química. En 1924 trasladouse á Universidade Estatal de San Petersburgo e en 1927 licenciouse en física.

A escola Landau editar

En 1929 realizou unha viaxe a Copenhague para coñecer a Niels Bohr co cal discutiu longamente sobre física teórica, introducindo a gran tradición na física teórica na Unión Soviética. Tivo un amplo campo de traballo, que inclúe a teoría da supercondutividade e a superfluidez, a electrodinámica cuántica, a física nuclear e a física de partículas. Foi a cabeza da división teórica do Instituto para os Problemas Físicos a partir de 1937, cargo que ocupou ata o ano 1962 que, como resultado dun accidente de coche no cal sufriu lesións das cales nunca se recuperou, renunciou ao seu cargo. Baixo as súas ordes tivo un bo grupo de investigadores como Lev Pitaevskii, Alexei Alexeevich Abrikosov, Evgeny Lifshitz, Lev Gorkov, Isaak Khalatnikov ou Boris Ioffe.

Foi arrestado por mandato de Iosif Stalin e Lavrenti Beria durante a Gran Purga de 1938, sendo expulsado de Moscova entre o 27 de abril daquel ano e o 29 de abril de 1939, tras a intervención do físico Petr Kapitsa.

Obtivo o Premio Nobel de Física no ano 1962 pola súa teoría da materia condensada, en particular do helio líquido. En compañía de Evgeny Lifshitz realizou unha gran tarefa de difusión científica a través de series de libros de texto.

Recoñecementos editar

Na súa honra denominouse o cráter Landau da Lúa así como o asteroide (2142) Landau descuberto o 3 de abril de 1972 por Lyudmila Chernykh.

Lev Landau

Índice

Traxectoria editar

A escola Landau editar

Recoñecementos editar

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar