Josèphe Jacquiot
Josèphe Jacquiot, nada o 24 de abril de 1910 en Loches (na rexión, Centro-Val de Loira) e finada o 2 de agosto de 1995 en Villeneuve-Saint-Georges (na Illa de Francia), foi unha numismática e política francesa, membro da Resistencia durante a II guerra mundial.[1][2][3][4]
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 24 de abril de 1910 Loches, Francia  |
| Morte | 2 de agosto de 1995 (85 anos).svg){kind=small} Villeneuve-Saint-Georges. Illa de Francia. Francia |
Mayor of Montgeron (en)  | |
| 1945 – 1945 – Armand Cachat (pt) → | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Francesa. |
| Educación | Escola do Luvre. |
| Coñecido por | - Estudos de medallas e fichas comeciais da Idade Moderna. - Conservadora do Gabinete de Medallas da Biblioteca Nacional de Francia |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Numismática (medallística). |
| Ocupación | política , membro da resistencia francesa , numismático |
| Lingua | Lingua francesa |
Traxectoria editar
Josèphe era filla de Charles Jacquiot (1879-1938), profesor da Escola de Maxisterio de Loches e posteriormente na de Versalles. Graduouse en estudos superiores de Historia, Arqueoloxía, Xeografía e Historia da Arte, e foi tamén alumna da Escola do Louvre.[3] Logo do falecemento do seu pai en 1938, a familia instalouse na vila de Montgeron, ao sueste de París.[1][4]
Dedicouse particularmente ao estudo da numismática, materia da que foi profesora na Escola Práctica de Ciencias Económicas e Sociais, na Escola do Louvre e na Monnaie de Paris. A numismática (particularmente o relativo ás medallas e ás fichas comerciais) converteuse no centro de interese de toda a súa carreira profesional, ata se converter nunha autoridade nesta materia, o que a levou, en 1959, a ocupar o posto de conservadora do Gabinete de Moedas e Medallas da Biblioteca Nacional de Francia, en París.[1][2]
Durante a ocupación de Francia por Alemaña na II guerra mundial, Josèphe uniuse á Resistencia, da que foi unha das figuras locais.[1]
Despois da guerra foi elixida alcaldesa de Montgeron en maio 1945, encabezando unha candidatura centrista, o que a converteu nunha pioneira na ocupación dun cargo político por elección en Francia. Á súa xestión débeselle a creación do instituto de ensino secundario de Montgeron en 1946, o primeiro de carácter mixto e o primeiro dos suburbios de París, así como un centro de protección da maternidade e unha biblioteca municipal.[3][4] Logo das eleccións municipais de outubro de 1947, a súa lista non puido pasar do terceiro posto, o que lle supuxo ter que deixar a alcaldía da vila.[1]
Josèphe Jacquiot creou tamén a Sociedade de Historia de Montgeron, da que foi a súa primeira presidenta.[1]
Publicacións editar
Monografías editar
- (1951): Histoire de Paris d'après les médailles de la renaisance au XXe siècle (con Jean Babelon). París. Imprimerie nationale.
- (1965): Ce que l'Académie roayle des Inscriptions et Médailles a fait pour la Ville de Lyon. París. Bibliothèque nationale.
- (1968): Médailles et jetons de Louis XIV d'aprè le manuscrit de Londres. 4 volumes. París. Imprimerie nationale.[5]
- (1970): La Médaille au temps de Louis XIV (catálogo de exposición). París. Hôtel de la Monaie.
- (1979): L'Invisible dans la médaille (catálogo de exposición). París. Musée monétaire.
Escolma de artigos editar
- (1972): "La littérature et les médailles". En Cahiers de l'Association Internationale des Études Françaises. 24. Páxinas 201-213.
- (1973): "Médailles et jetons commémorant la Saint-Barthélemy". En Revue d'Histoire littéraire de la France. Nº 5. Páxinas 784-793.
- (1974): "Les fables de La Fontaine dans les arts de la gravure et de la sculpture : le perçu, le réel, l'imaginaire". En Cahiers de l'Association Internationale des Études Françaises. 26. Páxinas 159-172.
- (1976): "L'allégorie aux revers de médailles et de jetons du XVe au XVIIe siècle". En Cahiers de l'Association Internationale des Études Françaises. 28. Páxinas 51-63.
- (1977): "Y a-t-il eu préméditation de la Saint-Bartélemy? d'après des documents et des médailles". En Bulletin de la Société d'Histoire du Protestantisme Français. Vol. 123. Páxinas 26-42.
- (1979): "Des traits caractéristiques de l'œuvre de Racine perceptibles dans ses devises de médailles". En Cahiers de l'Association Internationale des Études Françaises. 31. Páxinas 155-167.
- (1986): "La valeur d'information des médailles frappées en France et à l'Étranger, à l'occasion, ou à la suite de l'Édit de Fontainebleau". En Bulletin de la Société d'Histoire du Protestantisme Français. Vol. 132. Páxinas 63-78.
- (1989): "Des légendes de médailles et de jetons: empruntées à l'Ancien et au Nouveau Testament de la Renaissance au XVIIIe siècle". En Bulletin de la Société d'Histoire du Protestantisme Français. Vol. 135. Páxinas 391-402.
Museo Josèphe Jacquiot editar
En 1993 fundou o Museo Municipal de Montgeron, que enriqueceu cunha importante doazón persoal e que na súa hora leva o seu nome. O museo xira arredor de catro temáticas principais: a numismática, a exiptoloxía, o Extremo Oriente (salientan as estampas xaponesas dos mellores artistas do período Edo) e a historia local.[1][2][6]
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 "Biographie de Josèphe Jacquiot". Musée Josèphe Jacquiot.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Himelfarb, H. (1996). "Josèphe Jacquiot". En Cahiers Saint-Simon. 24. Páxinas 134-135.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Dehaye, P. (1993): "Eloge à Josèphe Jacquiot". Musée Josèphe Jacquiot.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Chevallier, C. (2018). "Josèphe Jacquiot, première femme maire de Montgeron". En Le Parisien. 19 de abril.
- ↑ Ver comentario do libro por Marcel Bataillon (en Journal des Savants. 1972. nº 2. Páxinas 142-1952).
- ↑ "Musée municipal Josèphe Jacquiot". Ville de Montgeron.